Pieter in Japan: Zo Heurt ’t

Pieter neemt ons mee met zijn reis door Japan

Ergens in het voorjaar van 2018 hak ik de knoop door, ik ga najaar 2018 naar Japan. Ik heb lang genoeg gespaard en ik ging mijn derde studiejaar in. Een jaar waar ik fulltime stage loop bij de reclassering. Deze stage wordt succesvol afgerond en op het moment van schrijven ben ik aangekomen in mijn vierde jaar en al zoekende naar een afstudeerstage! Ik stuur een appje naar mijn dealer, Arie Eikelenboom, met deze blijde boodschap. Sinds hij in zijn hobby professioneel (Oosterhout koi) is gegaan help ik hem Arie onder andere met het uitpakken van de Koi, bij de meetmomenten van zijn groeiprojecten en tevens met de selectie van de koi die in het groeiproject mogen. Tijdens deze momenten samen hebben wij lief en leed met elkaar gedeeld, waaruit een goede vriendschap is ontstaan. De keuze voor mijn begeleider van mijn eerste Koitrek was snel gemaakt, die doe je dan met je vriend. Voor mij was het doel niet alleen de Koi, ook het land zelf wou ik ontdekken!

Maandag 15 oktober is het dan eindelijk zover! Na ruim een halfjaar van voorpret, plannen en boeken gaan we vandaag vliegen. Ik check nog snel mijn paspoort, internationaal rijbewijs, vliegticket, bankpassen en natuurlijk mijn telefoon. Ja, ik heb dit allemaal, ik kan gaan. Alles wat ik nu vergeet, kan ik gewoon in Japan kopen. Nadat we verzamelen bij de ouders van Arie zijn de 3 musketiers zover, Arie, Stefan (tevens een vriend van Arie) en ikzelf stappen achterin de auto, waarna de ouders van Arie ons naar Schiphol brengen. Na een tussenstop waar de moeder van Arie uitstapt gaan we verder. Met wat meer ruimte in de auto kan gelukkig Stefan ook weer ademen. De toon van de reis is gezet, de gehele autorit lang hebben we de grootste lol!

Dinsdag

Op Schiphol gaat het inchecken snel, de douane duurt weer veel te lang, waarna we snel de laatste keer iets Nederlands eten, bij de vergulde M. Daarna nog een biertje in de bar, waarna we het vliegtuig instappen voor de vlucht van 12 uur. Na een relatief goede vlucht komen we dinsdagochtend aan in Osaka, waar we lekker snel naar buiten kunnen lopen om met de trein en metro naar onze Airbnb gaan. Tegen het einde van de middag gaan we naar Kinkaku-ji, beter bekend als de gouden tempel. Dit is de pensioenswoning van shogun Ashikaga Yoshimitsu. Een shogun is een Japanse opperbevelhebber, letterlijk betekend het: ‘legerleider die barbaren verslaat’.

Kinkaku-ji is later door de zoon van shogun Ashikaga Yoshumitsu omgebouwd naar een boeddhistische tempel. Maar tegenwoordig is het vooral een toeristische trekpleister, bussen vol mensen kwamen af en aan. Wat mij vooral opviel is dat er ondanks de drukte er een serene rust was, zonder zwerfafval en mensen die van de paden afgingen.
Na het bezoek aan Kinkaku-ji besluiten we nog wat rond te dwalen in de omgeving, de middag is al bijna voorbij en Google maps geeft veel tempels in de omgeving aan. Na een mooie wandeling komen we aan bij ons appartement, waarna we ons opfrissen voor het diner, SUSHI!!

Wat heb ik hier naar verlangd! Verse sushi uit Japan, met een sushitrein natuurlijk! Hier in Japan betaal je per bordje en heeft elk bordje een andere  waarde. In eerste instantie verwachtte ik dat het een duur grapje zou worden, maar dit viel alles mee. Voor jullie idee, het is dit goedkoper dan menig all-you-eat-concept en dan vele malen lekkerder! Na het eten nog wat ronddwalen, waarna we teruggaan naar het appartement om de volgende dag bespreken. Dit belooft een sportieve dag te worden!

Woensdag

We spreken af om woensdag vroeg op te staan, zodat we vroeg bij Fushimi Inari-taisha zijn. Deze tempel is één van de belangrijkste tempels in het Japanse geloof (shintoïsme), waardoor het een drukke plaats is. Helaas is het vroege opstaan niet gelukt (lang leve de jetlag, hahaha) en komen via het openbare vervoer midden in de drukte aan. Maar wat is het stil in de trein tevens bij Fushimi Inari-taisha.

Fushimi Inari-taisha, beter bekend als het pad met de 10.000 rode torii. Het is een flinke wandeling, wij zijn de hele ochtend bezig geweest. En wat is het indrukwekkend, van de drukte in het begin naar de rust boven op de berg! Het is slecht met woorden te beschrijven, gelukkig hebben we de foto’s. Wat mij opviel is dat er onderhoud werd gepleegd terwijl het open was, iets wat we in Nederland niet snel zouden zien. Ook werd er een nieuwe Torii gebouwd terwijl wij daar liepen, al deze torii’s zijn geplaatst door bedrijven of personen voor geluk en voorspoed. De precisie waarmee dit wordt geplaats is ongekend, vier mensen met waterpassen en katrollen zorgen ervoor dat de torii perfect komt te staan.
Ik ga hier terugkomen, misschien in combinatie met een zonsopgang of ondergang.

Even lekker geinen, maar wat een vakwerk!

Na een ochtend lang trappen beklimmen, genieten van de rust en het magische gevoel besluiten we verder Kyoto in te gaan. We gaan opzoek naar de oude wijk Gion, waar wij gaan dwalen door de oude straatjes, opzoek naar een lekkere ramen! En die vonden wij, dit was genieten en even bijkomen van de vele stappen die we vandaag al hebben gezet! Kenmerkend voor de restaurants in Japan is de doekjes voor de deur, waardoor je niet naar binnen kan kijken waar je terecht komt.

Na deze ramensoep gaan we door, dwalend door de stad, zoekende naar een tuin. Na een klein uurtje komen we bij de tuin aan, blijkt het dat er maximaal 50 mensen per dag de tuin in mogen, en toevallig zijn wij net te laat. Balen, maar we lachen erom en dwalen terug naar het treinstation. Onderweg nog een kleine tempel bezocht en contact gelegd met de Japanse schoolgaande meiden, die hulp nodig hadden met het maken van een foto. Wij zijn de beroerdste niet en hielpen ze natuurlijk!

Terug bij het appartement, komen we even bij van de indrukwekkende dag. We sluiten af bij een Yakiniku restaurant, dit was erg lekker en leuk! Wat vlees bestellen en daarna zelf grillen. Een klein detail was dat ik niet goed had gekeken naar de prijzen voordat wij besloten hiernaar toe te gaan, dus dan maar iets minder vlees maar wel extra genieten! En het vlees was verrukkelijk, net als de curry die wij erbij hadden besteld. Na het eten nog langs de Starbucks voor een kop koffie en terug naar het appartement. De volgende dag gaan we naar Nara! Wordt vervolgd!

Tekst: Pieter Heurter
Foto’s: Pieter Heurter, Arie Eikelenboom & Stefan van der Pluijm