Van statisch bed naar borstels?

Ken je dat? Je neemt je voor om op termijn een aanschaf te doen van een nieuw apparaat, een auto, een fiets of wat dan ook. Op termijn dus als in, te zijner tijd, niet meteen en in de loop van het jaar. Het lijkt dan vaak wel of het oude apparaat zich teleurgesteld “voelt” en daarom alvast eerder de geest geeft. Dat idee kreeg ik bij mijn eigen vijver en meer specifiek, het filtersysteem ervan.

Dan maar terug naar een oud en bewezen systeem

Mijn pompgevoede filtersysteem zit als volgt in elkaar. Via de pomp gaat het water door de UV lamp en komt het terecht in de 220 liter regenton waarin zich een statisch bed bevindt met ruim 100 liter aan kaldness en bioflow. Het statisch bed gaat vervolgens naar een omgebouwd 330 liter 3-kamer filter waarin een bewegend bed en een mattenpakket de biologische werking moeten garanderen.

De wateraanvoer vanuit de vijver en de spoelafvoer naar het riool bevinden zich onder een geperforeerde HDPE plaat. Dit moet voorkomen dat er filtermateriaal mee verdwijnt bij de spoelbeurten. Bij de laatste twee spoelingen lukte dat echter niet meer en zag ik toch bioflow in het rioolputje! Een grondige analyse van het systeem bracht me uiteindelijk bij de kern van het probleem. De bodemplaat is, in de 5 jaar dat ie er zat, enigszins krom getrokken en sluit niet meer voldoende af. Maar ja, met de plannen voor een nieuwe vijver in het achterhoofd wil ik natuurlijk niet veel meer investeren in deze vijver.

Op termijn dus als in, te zijner tijd, niet meteen en in de loop van het jaar

Het filtermateriaal op zich gaat in het filtersysteem van de nieuwe vijver hergebruikt worden maar vanwege het niet goed werken van het statisch bed was dit enorm vervuild met algen en andere rommel. Om dit schoon te wassen heb ik het in de q-bak gegooid zodat de vervuiling uit het materiaal kan zakken en ik de “schone” deeltjes op kan slaan voor hergebruik.

Maar ja, wat doe je dan met je voorfilter? Gewoon vertrouwen op de werking van een vortex? Na het leegmaken van het filter moest ik iets en dus probeerde ik eerst dat idee maar eens. De sleuven in het PVC bleken echter redelijk vlot dicht te gaan zitten stukken draadalg. Het niveau in het vat steeg daardoor elk uur met ongeveer een centimeter. Met de nacht voor de boeg werd daarmee de kans op een overstromend filter mij iets te reëel.

Dan maar terug naar een oud en bewezen systeem. Dan maar wat meer moeite doen met het spoelen maar wel een goede mechanische filtering en geen risico op overstromen. Filterborstels erin!