Tiebo onderweg naar Koi.Lab in Parma
Aangekomen in Italië; dat was ik de vorige keer ook, maar ik bedoel dat ik ben geland. Deze keer met het vliegtuig. Met de auto was ook gaaf, maar nu heb ik minder tijd en zal ik slechts één plaats bezoeken. Alweer naar Italië voor Koi, zullen sommigen denken. Let’s explain…..
Italia en die Carpa Japonese: Ik vind het geweldig om bij mensen terug te komen om te kijken hoe het er voor staat na enige tijd zoals ook bij diverse kwekers in Japan en eerder genoemde kweker Yoshikigoi in Polen. Ook via Facebook verkondigt de Italiaanse kweker Koi.Lab zo nu en dan vooruitgang en ik ben verheugd dat dit gebeurt in een Zuid-Europees land aan de Middellandse zee.
Beginnende hobbyisten in dit land zijn erg leergierig. Er zijn diverse Italiaanse dealers die ik heb bezocht vorig jaar en waar ik jullie nog niet mee heb verblijd in de vorm van een artikel op KoiQuestion. Natuurlijk mag je dit nog tegemoet zien, maar ik wil jullie niet langer in spanning houden over het feit dat de hobby in Italië upcoming is. Ik was in Venetië, in Zuid-Tirol, in Parma en in Toscane, in de prachtige stad Florence. Overal kwam ik tijdens mijn rondreis gepassioneerde dealers tegen die ook nog eens goed samen lijken te werken. Ze begrijpen heus dat ze met vereende krachten kunnen bewerkstelligen in hun land dan ieder voor zich, maar kennen ook ieder hun eigen stijl, niche, aanpak en Koi. Soms bewust, soms gedwongen door de uiteenlopende omstandigheden en markt.
Italië is nu eenmaal een stukje groter dan ons land. Ze kunnen vijvers bouwen en er zijn ook heuse Koidokteren in Italië waarover later meer. Dit zijn enkele zaken die ik zelf niet had verwacht en overall kun je stellen dat het land met die scheve toren beslist loyaal is aan die Japanse Koi en geen scheve schaats rijdt. Tenzij je in Italië gekweekte Koi als vreemdgaan beschouwt, maar ook Koi.Lab is een belangrijke speler in een gezond ecosysteem voor de Koihobby in Italië.
De komende dagen ga ik mijn handjes uit de mouwen steken bij Fabio Ciotti van Koi.Lab. In een reeks artikelen van mijn vorige trip kon je kennis maken met deze Koifarm die zijn best doet om naast de ham en kaas ook van de Koi een bekend streekproduct te maken uit Parma.
Bij tosai past het woord Koi-ontwikkeling toch het allermooist en daarover wil ik het dan ook vooral hebben. We gaan namelijk de vissen bekijken die we een half jaar terug ook hebben gezien. Deze zijn verwarmd binnen gebleven en ik ben benieuwd naar de ontwikkeling van deze Koi.
Dit is voor Fabio het vierde jaar als kweker. Pril en in omvang niet te vergelijken met Yoshikigoi in Polen, maar Fabio gaat voor een hoge kwaliteit in een aantal variëteiten; Gosanke bovenal. Jos Aben, de kweker van het eerste uur in Polen, afkomstig uit Nederland, is zijn grote voorbeeld, maar hij heeft hem nog nooit ontmoet. Sterker nog, in een eerder bericht gaf ik al aan dat Fabio nog nooit in Japan was. Een zwaktebod?! Ben je een mindere kweker als je nog nooit in Japan was? Kun je geen goede gelovige zijn wanneer je nog nooit een bedevaart hebt gemaakt? Misschien wel niet? De Koi moeten het gaat doen. Tot op heden ben ik van mening dat het bij Fabio wel zorgt voor een eigen stijl en visie op het kweken. Alles komt vanuit hemzelf als autodidact en dat an sich is bewonderenswaardig.
In een land met zoveel goede punten en cultuur zou je denken waar hebben ze de Koi dan nog voor nodig, maar in Italië lappen ze de Koi niet aan hun laars. Stay tuned en ik zal mijn avonturen met jullie delen.
