In Memoriam: Nicolo Armagni 1976 – 2019

Ik was reeds drie keer eerder in Italië. De eerste keer was tijdens de Italian Koi Show 2017 waarvan we uitgebreid verslag deden. Een prachtige show in de open lucht naast een paardenrenbaan. Als KoiQuestion waren we behulpzaam in de organisatie en wedstrijdfotografie. Ik kijk even op wanneer er een bus naast de showvats parkeert met bijzonder kenmerkende rode houten Koi transportboxen. Fabio Ciotti tilt de zware boxen uit zijn bus met daarin Koi die niet misstaan op de show, meedoen om de prijzen, maar uiteindelijk grijpt hij er net naast. Opvallend was zijn goedlachse mentaliteit, door anderen ook wel eens getypeerd als gek; iets dat hij opvat als compliment.

Nicolo Armagni

Op zijn verzoek bezoek ik hem in het najaar van 2018 wanneer hij zijn tosai selectie maakt van dat kweekjaar en ook in 2019 breng ik een bezoek, telkens voor een kleine week. In Noceto in Parma kweekt hij zijn Koi. Samen met Nicolo Armani, gespecialiseerd in Cichliden een sterk duo met droom. Hun Logo bevat ook zowel de C van Ciotti als de A van Armagni. Waar Fabio zich laat typeren als de ‘crazy breeder’ kan Nicolo worden beschouwt als de rustige en gezond-sceptische van het tweetal. Samen met zijn Jack Russel komt Nicolo in de ochtend naar de shop, controleert de aquaria en cichliden en wanneer Fabio hetzelfde heeft gedaan bij de vijvers en Koi, drinken zij samen een espresso en bespreken de werkzaamheden en het leven.

Samen hebben ze veel werklust; een zekere balans

Soms als Nicolo in de ochtend kwam, waren er hele stellingen ingericht, pompen en Koi vaten opgetuigd of was er andere gekkigheid geschied. Fabio had dan de hele nacht doorgewerkt. Nicolo kijkt daar echter niet meer van op. Hoofdschuddend lacht hij zijn partner in crime toe. “Crazy Fabio”, zei hij dan; “but a good man.” Nicolo Armani heeft een bepaalde kalmte en ziet er altijd erg verzorgt uit, maar draagt, de fonetische uitspraak van zijn naam daargelaten, nooit echt nette kleren. Samen hebben ze veel werklust; een zekere balans.

Apothekerskast

Nicolo bezigt in het voorste deel van de shop nog een timmermanswinkel. Daar komen dus die mooie Koi-boxen vandaan. Samen met zijn vader restaureren en maken zij hier handgemaakte Italiaanse meubelen. Ik heb ze aan het werk mogen zien en het betoverde mij. Vanaf dat moment wist ik het zeker; wanneer ik een geschikt huis heb; morgen zij samen voor mij een authentiek Italiaanse apothekerskast voor mij maken. Je kent dat wel, zo een kast met tig laatjes die ik dan in de rand kan labelen zodat ik als sloddervos overal een plekje voor heb en het conversatie-repetoir met mijn vriendin verder reikt dan; “weet jij waar mijn…” We hadden alles al beklonken. Ik hoefde het maar aan te geven en hij zou hem maken, samen met zijn vader en ik zou hem dan met de auto op komen halen. Die apothekerskast echter, zal nooit meer worden gemaakt…

Zelfmoord

Nicolo, met zijn goedlachse doch kalme uitstraling, bleek veel meer innerlijke strijd te voeren dan iedereen om hem heen voor mogelijk hield. Dusdanig dat hij besloot om zijn eigen leven te beëindigen afgelopen december. Fabio was degene die hem’s ochtends vond in hun shop. Hij belde mij niet veel later; in de war en verdrietig. Vol ongeloof zoals iedereen om hem heen. Waarom heeft niemand dit aan zien komen. Zo ook ik; Nicolo; zo een mooie man als hij was, zo goedlachs, werkend aan een droom… Ze waren het afgelopen jaar net voor het eerst internationaal succesvol geweest op shows in Nederland. Maar er is meer in het leven dan Koi en cichliden natuurlijk. Iedereen heeft zijn demonen; hadden we het maar geweten; dan hadden we nog iets kunnen doen of misschien wel helemaal niet. Hoe dan ook; het was te laat. Wat had ik hem graag een apothekerskast gegund waar hij zijn gevoelens en gedachten netjes kon sorteren zodat het hem niet teveel was geworden…

Rust in vrede Nicolo Armagni

Een Espresso voor je gedachten

Tijdens mijn bezoeken maakten we ook altijd wat tijd voor elkaar. Ondanks dat mijn focus altijd meer bij de de Koi en dus Fabio lag, verstonden Nicolo en ik elkaar omdat wij meer hetzelfde zijn in de benadering van zaken. Waar Fabio gaat als een malle; dachten wij graag wat meer na. Onder het genot van een espresso bespraken we hoe Nicolo hun farm ziet in de toekomst. We gingen weleens ontbijten in Noceto op het terras of maakten een ritje in zijn bus, barbecuen of koffie drinken bij Ramona, een gezamenlijke vriendin. Nicolo kon soms naar je luisteren en naar je lachen alsof hij alziend was en altijd het grotere plaatje zag, maar ook met een zekere bewondering van hoe wij ons druk konden maken om schijnbaar onbelangrijke zaken en ons mee lieten slepen in de waan van de dag, van de Koi. Wat hij precies dacht zullen we nooit weten.

Stoppen of doorgaan?!

Ik vind het niet te bevatten, laat staan hoe dit is voor de familie voor Nicolo, zijn vrienden en voor Fabio. In de weken die volgen na zijn dood heb ik veel contact met Fabio. Stoppen of doorgaan? Bewonderenswaardig is zijn veerkracht; de wil om te vechten komt boven drijven en Fabio is al snel gedetermineerd om in naam van zijn maat hun droom tot een succes te brengen. Nicolo zelf had misschien niet dezelfde ambities als Fabio; hij was graag onderdeel van de droom. Dat heeft hij mij letterlijk zo vertelt op dat terras in Noceto.

Hollandse ondersteuning

Morgen vertrek ik naar Italië; om te helpen. Fabio is zijn partner kwijtgeraakt en dat is onvervangbaar. Maar ik kan hem wel steunen, helpen om de boel weer enigszins op de rails te krijgen. Een goed plan te smeden door mee te denken over de herinrichting van zijn shop en het samenstellen van zijn ouderdieren; al is het maar als klankbord. En gewoon om een biertje met hem te drinken. Waarom ik? Dat weet ik ook niet zo goed, maar is nu eenmaal zo gegroeid.

Passo doop lasso verso il future

Zoals ook Luc Borgmans van Interkoi Arendonk al eens een gevoel omschreef is het een bepaalde zwakte voor de Italiaanse kweker die ook ik heb voortkomend vanuit zijn nietsverhullende karakter, transparantie en hoe ongunstig deze bewoordingen ook moge zijn; het gevoel dat hij zijn leven zou geven voor zijn Koi-droom. Ik heb het kunnen regelen met mijn werk en hoop dat ik iets voor Koi.Lab kan betekenen.

Je kunt mijn ervaringen en reis volgen hier op KoiQuestion.

Andiamo Buon Amico. Passo doop lasso verso il future!