Daar gaan we!
We starten om half negen en zoals afgesproken is de eerste stop een 7/11 (ook wel seven-eleven). Voor de mensen die denken wat is dat nu weer? Deze winkels vindt je op iedere hoek van de straat en je kunt het vergelijken met een buurtsuper. Je hebt er alles en ook goede koffie! En aan gezien ik een Operator ben heb ik dus koffie nodig om op te starten, overigens ben ik niet de enige in de bus 😉
We vervolgen onze weg richting de bergen, want daar moet je zijn om Koi te zien. Er zijn ontelbaar veel farms hier in de bergen, ik denk zelfs dat het onmogelijk is om alle kwekers te bezoeken binnen een week als je bij elke kweker een uurtje stopt. Overal waar je kijkt is het KOI, KOI, KOI, vandaar ook het walhalla voor ons als Koi liefhebber.
Wat mij overigens wel opvalt dat ik als persoon verander door deze ervaring, je kijkt anders tegen de hobby aan. Waarom?
Wat mij overigens wel opvalt dat ik als persoon verander door deze ervaring, je kijkt anders tegen de hobby aan. Waarom? Ik weet het niet maar het doet echt wel iets met je.. Overigens was de doelstelling vandaag om wederom overal eens te gaan kijken, de dealer waar ik mee reis wil eerst peilen wat er zo overal zwemt. Zodat hij later deze week doelgericht kan gaan rijden voor de benodigde Koi. Voor mij is dat wat minder aangezien ik graag veel Koi schep en door-selecteer, maar ik weet dat ik wel aan mijn ‘’trekken’’ zal komen deze week.
Na de middag stoppen we bij Izumya om even te kijken of daar toch geen verdwaalde Yamabuki zwemt voor mij. Maar helaas ze voldoen niet aan mijn eisen, ze zijn te geel… Daarna stoppen we bij de volgende éénkleurige specialist, Chugoro! Ik heb al wat Platinum Ogon’s gezien, alleen deze man kweekt ze echt witter dan wit. Helaas zijn al zijn sansai en ouder uitverkocht. Ik had namelijk beloofd aan mijn vriendin om een nieuwe ‘’witte’’ mee te nemen uit Japan. Zo gezegd zo gedaan, we pakken een bowl en vullen hem met water. Dan kom je echter op het punt… Welke moet ik nu vangen? We hebben gewoon de halve vijver afgevist en alles één voor één gecontroleerd. Ik heb in ieder geval een goede beurt gemaakt thuis, want de witte Koi is reeds aangekocht.
We staan nog even te kletsen bij de beste man en ik geef hem een armbandje en een sleutelhanger van KoiQuestion. Wat was die man blij! Hij rende overigens ook gelijk naar binnen want hij moest en zal mij ook iets geven. Ik bezit nu een echte Chugoro pen. (die overigens niet eens schrijft…) Ach het gaat om het gebaar 😉
We moeten gauw door naar Ojiya, want vandaag is het shipment day!
We moeten gauw door naar Ojiya, want vandaag is het shipment day! Een paar keer per jaar worden de Koi ”verscheept” naar de rest van de wereld. Vandaag was het zo’n dag en ik was de gelukkige om dit eens mee te maken. Je moet het zo zien; al onze idolen, immers de kwerkers zijn toch wel onze idolen? Staan netjes te wachten in een rijtje om hun dozen met Koi in te leveren bij de vrachtwagen, één voor één worden de dozen gecontroleerd en gaan ze de vrachtwagen in. In Nederland zouden we weg rijden als we ons ding hebben gedaan, hier in Japan denken ze daar anders over. Iedereen helpt elkaar en ze wachten allemaal netjes totdat alle Koi in de vrachtwagen zit. 
Na een bak koffie spreken we af dat het wel genoeg is is geweest voor vandaag, we maken de afspraak om morgen (donderdag) naar Nagoshi te gaan. Zullen daar de verborgen schatten zwemmen en zal ik dan op mijn beoogde Yamabuki stuiten?
Tot de volgende!
