Ik ben Kitty Oosterveer, 32 jaar en samenwonend met mijn vriend Bas in de randstad. In het dagelijkse leven werk ik als Capacityplanner van de grondafhandeling bij KLM op luchthaven Schiphol. Buiten het werken om houd ik me graag bezig met lezen, hardlopen, reizen en uiteraard de Koihobby.
Met de Koihobby ben ik in aanraking gekomen toen ik ruim vijf jaar geleden een relatie kreeg met Bas. Het fenomeen “Koi” vond ik in eerste instantie eigenlijk maar raar; een groot stuk onnatuurlijk ogend water in de tuin met grote gekleurde vissen er in en een kelder met een filterinstallatie waar een gemiddelde petrochemische fabriek jaloers op zouden worden. Daarnaast vond ik het contrast tussen zijn twee hobby’s (enerzijds het houden van Koi en anderzijds het vissen op karper) erg groot.
Dáár lag natuurlijk die vijver in de tuin! Ik vond dat ik het een kans moest geven………
De echte kennismaking met de hobby kwam in 2010 toen wij in het ouderlijk huis van Bas gingen samenwonen, dáár lag natuurlijk die vijver in de tuin! Ik vond dat ik het een kans moest geven, omdat ik vanaf die dag dagelijks met het fenomeen Koi geconfronteerd zou gaan worden en omdat het de grote hobby van mijn metgezel was. Steeds vaker en vaker stond ik daar bij die vijver te kijken en na een tijdje merkte ik dat een grappig grijs met bruin visje mij blijkbaar héél interessant vond en iedere keer als eerste happend aan mijn voeten om korrels voer lag te bedelen. Die ik hem dan ook uiteraard gaf!
Na verloop van tijd begon ik de Koihobby eigenlijk steeds leuker te vinden, voornamelijk het aspect “genieten en voeren”, het technische deel liet ik aan Bas over.
Kitty staat haar “mannetje” tijdens de vijverbouwDe verbouwing van de vijver van een formele strakke bak naar een informele vijver met rotsenranden heeft mij ook meer feeling met het hele “vijvergebeuren” bezorgd, omdat ik intensief heb meegewerkt aan het ontwerp en met de uitvoering hiervan.
Het meegenieten en sociale contact met de dieren trekt mij eigenlijk nog steeds het meest aan in de hobby. Ik vind het erg leuk als de vissen tam zijn, dat ze naar je toekomen en op je reageren. De technische kant vind ik nog steeds minder interessant, ik begrijp uiteraard dat de filterinstallaties onmisbaar zijn om het water gezond te houden, maar belangrijker vind ik het hoe het totaalplaatje er in de tuin uit ziet.
Ook vind ik het medische vlak van de hobby erg interessant, in de afgelopen jaren hebben wij samen een aantal cursussen gedaan bij de NVN met betrekking tot (het voorkomen van-) visziekten en daar ben ik wel een heel stuk wijzer van geworden. Vóór de cursussen was ik in staat om bij de eerste karperpok, “flits” of sprong uit het water de Koidoker al te bellen, nu ben ik daar toch een heel stuk rustiger in gaan handelen. Al kan ik zeker nog steeds wakker liggen van een zieke vis…
de balans in het bestand tussen go-sanke en de overige variëteiten moet goed zijn
In mijn, nog relatief korte, Koi-carrière zijn mijn inzichten wat vissen betreft al wel wat veranderd. Zo ben ik gaan inzien dat de balans in het bestand tussen Go-Sanke en de overige variëteiten goed moet zijn, deze balans was er nog niet echt, maar zijn wij nu aan het creëren thuis door gericht aankoopbeleid.
Dit aankoopbeleid laat mij echter niet afleiden in mijn zoektocht naar de ultieme Wagoi Ochiba Shigure, mijn favoriete variëteit door de uitstraling en het sociale en nieuwsgierige karakter dat deze vissen vaak hebben en tevens de variëteit van de Koi waar ik als eerste een “binding” mee kreeg in onze eigen vijver.
Onze ‘Knabbelaar”Deze zoektocht drijft Bas bijna tot waanzin, hij heeft al vele vissen de revue laten passeren, maar steeds was nèt de kleur bruin niet chocolade-bruin genoeg of het netpatroon niet goed… Ach we hebben de tijd! 😉
Toen Bas en ik een tijdje geleden werden gevraagd toe te treden tot Team Koiquestion had ik in eerste instantie wel mijn twijfels zoals; wat zou mijn toegevoegde waarde zijn in een team dat grotendeels bestaat uit doorgewinterde Koi-Kichi en onderzoekers?
Ik heb het even laten bezinken en kwam tot de conclusie dat ik nuttig kan zijn in de organisatorische ondersteuning van het team, een gebied waarin ik ervaring heb. Ook is dit een hele mooie kans om nieuwe mensen te leren kennen en mijn leerproces op het gebied van kennis (en op ten duur hopelijk ook kennisDELING!) een stuk sneller te laten verlopen.
Ik kijk er erg naar uit om samen met dit gezellige team mijn enthousiasme voor de Koi met jullie te delen!
