René leidde mij meteen naar de achtertuin… Ik was met stomheid geslagen, want dit was geen tuin meer nee een schitterende Oase, een Hof van Holland, een paradijs in miniformaat, maar wel weer een mini waar mijn tuin twee keer in past! Mensen wat een pracht aan Bonsai ik daar zag.
“Even voor de goede orde; hij is de vlees geworden filosoof van de BonsaiKichi”
Ik kwam in tegenstelling wat ik gewend was te laat aan bij René Terstegen. Dit kwam omdat ik eerst “even” naar de Zwarte Markt in Beverwijk moest om wat kruiden te halen. En dat liep een beetje uit de hand. Niet getreurd even beleefd gebeld en gezegd dat ik iets later kwam. René vond dit geen enkel probleem en bepakt met kruiden (voor op de BBQ) spoedde ik mij vanaf Beverwijk naar Haarlem-Zuid. Aangebeld werd er breed lachend opengedaan en ik mocht binnen komen.
René bleek een gedeelte van zijn leven als hovenier gewerkt te hebben wat dan weer voortkwam uit zijn passie met Bonsai. Even voor de goede orde; hij is de vlees geworden filosoof van de BonsaiKichi. Wat een passie, ik heb werkelijk niets hoeven vragen. Hij was zo enthousiast over zijn Bonsai. Zo vertelde hij dat alles in de tuin een doel heeft. In decoratieve zin en als gebruiksvoorwerp en soms samen. Het koste mij moeite om én René te volgen in zijn uitleg en de prachtige architectuur van zijn tuin te volgen want ik kwam enkele ogen te kort.
“Ik ben nog geen Boeddha die met zijn duimen tevreden omhoog kan wijzen van ‘het is goed’.”
Bovenstaande foto is er een waar de tuin nagenoeg in zijn geheel op staat. Met achterin de schuur, die René zijn Bonsaiwerkplaats noemt. Hier worden de Bonsai geknipt en gevormd tot de meest prachtige exemplaren. Het leuke en unieke van de werkplaats is dat deze twee deuren heeft in de hoeken die diagonaal tegenover elkaar. En ze zijn van… glas, jawel van glas. Ik vond het briljant. Dit komt uit de visie van René vandaan, zijn stelling is, je moet je tuin overal kunnen beleven ik moet overal kunnen zitten, en dan de tuin weer op een andere manier beleven, daarom heb ik twee glazen deuren er in gezet. En zo kan ik dus overal en altijd mijn tuin beleven.
Dan staan alle Bonsai niet zomaar geplaatst, NEE die staan gegroepeerd om een sfeer te creëren van rust en harmonie. En dat is nou precies waarom je een Bonsai hebt. Uit rust en respect naar de natuur toe. Tevreden is René echter nog lang niet, het moet en kan altijd beter; “Ik ben nog geen Boeddha die met zijn duimen tevreden omhoog kan wijzen van ‘het is goed’.”
En René heeft nog een passie, nog een? Ja Koi natuurlijk!
René heeft eerst ergens gewoond waar zijn tuin een vijver van 100 m³ kon herbergen, nu heeft hij er een gebouwd tegen zijn woning aan met een serre er om heen. Uniek, echter wel kleiner dan hij eerst had met 10 m³. Omdat ik iedere kuil met water respecteer heb ik pas een oordeel over de vijver wanneer ik die zie. En omdat ik dat toch wel graag wilde zien werd de deur van de serre open geschoven in ja hoor een ontzettende in-harmonie-beleving van een vijver waar toch wel weer de hand van de meester in te herkennen is. Ook hier weer een verassing welke wij graag zien. Foto’s? oké hieronder dan!
René filtert met een Bead filter welke geschikt wordt geacht voor vijvers met een 4 dubbele bezetting van zijn huidige bezetting. Hij ververst dagelijks water via de druppel techniek. In totaal elke dag ongeveer 1 m³. Dus het spoelen gebeurt op continue basis en daardoor heeft hij ook geen last van Nitraat. De bakken in het water zijn de resten van een mislukt planten experiment. Daar waar eens veel planten waren hebben de Koi er een eind aan gemaakt…………
En zo kom ik aan het einde van mijn “op de koffie bij….” Oh ja die was lekker! En verlaat deze Oase in de stad Haarlem van René Terstegen die met recht een Bonsai/Koi-filosoof ma worden genoemd.
1 reactie
Als een kind in een snoepwinkel zeker? Leuk geschreven Engel