Hoop voor Hoop

Na elke selectie moet het jongbroed natuurlijk ook weer terug de vijver in. Eigenlijk kun je het geen jongbroed meer noemen, want nu worden het toch echt gewoon kleine Koi. De staff van Dainichi spreekt over een goed resultaat en dat is het dan ook. Met 1600 kleine Koi die hier van de 4000 door mogen groeien, is dat een goed resultaat te noemen, zeker voor een kweek met twee nieuwe ouderdieren en een onbekende match. Dit matchen van de juiste ouderdieren is dan denk ik ook het allerbelangrijkste beginsel van het kweken van Koi en dat hebben ze hier gewoon dondersgoed in de smiezen. Dit was alweer de 2e senbetsu van deze nakomelingen en helaas ga ik deze vissen tijdens dit bezoek niet meer verder kunnen volgen, maar we gaan ze zeker terug zien…

Het terug zetten van de Koi in de vijver is welliswaar geen spectaculair beeld, maar het maakt het plaatje en de indruk die je ervan hebt wel compleet. Ook is het een mooie momentje van bezinning. Eigenlijk best wel gek. Het zijn een paar schepnetjes vol met kleine Koi, maar dat op zo een reusachtige vijver is  best onwerkelijk. Het lijkt zo massaal wanneer ze met zijn allen in een net zitten (foto onder), maar zodra ze het water raken verdwijnen ze alsof ze oplossen in het water. Ze zijn plotsklaps foetsie en verdwijnen in het groene water en weg is de hele hoop met Koi. Een plotselinge leegte die eigenlijk meteen wordt opgevuld door de hoop op een goede evolutie. Deze Koi krijgen voldoende de ruimte om zich te kunnen ontwikkelen.  Je bent dan ook meteen nadat ze het ruime groene sop hebben verkozen alweer nieuwsgierig naar hoe ze er weer uit zullen komen.

Hoe groot en hoe zullen de patronen zijn. Zal het zwart dan nog meer zijn weggetrokken en die ene die ik zooo mooi vind, hoe zal die eruit zien. Deze voorpret is echt even leuk als de hobby zelf, althans voor mij. Noem mij maar verwaand, maar ik baal dat ik straks alweer naar huis moet. Dit is de laatste keer dat ik dit jaar de senbetsu van Butcher mee maak, maar desondanks is het nu al een vis die mij erg bij zal blijven. De lovende woorden van Shigeru-san doen daar ook nog eens bepaald geen afbreuk aan. 1600 stuks naar de volgende ronde dus…

‘Je leert de ouderdieren en de specifieke kenmerken van hun nakomelingen kennen’

Nu je hier eenmaal zit wordt alles zo duidelijk. Wanneer je als hobbyist af en toe eens hoort van een tropische naam die een bloedlijn moet vertegenwoordigen, dan zie je door de bomen het bos niet meer. Nu je in relatieve rust, tijdens hard werken zo bezig bent met al die dieren en hun nakomelingen leer je de ouderdieren en de specifieke kenmerken van hun nakomelingen al wat beter kennen. Ik hoop dat KoiQuest je op deze manier ook helpt hier enigszins wat inzicht in te krijgen.