Ben Weeteling brengt een nieuw perspectief op Koi
Ineens was hij daar; gewapend met een indrukwekkend statief en camera op de Koishows. Het is immers niet dat je vlug over zo een lange enthousiasteling heen kijkt. Wie ben jij eigenlijk Ben?
Ben: Ik ben Ben Weeteling. Ik ben inderdaad goed op lengte maar nog geen twee meter dus het valt nog mee. Ik woon in het noorden van het land nabij Enkhuizen en de dijk die Noord-Holland en Flevoland verbindt. Ik woon daar in een klein gezellig huisje samen met mijn vriendin en dochter van 7 maanden oud. Ik ben dus sinds kort een trotse vader en kan niet wachten om het Koi-virus over te geven aan de kleine telg.
Tiebo: Ik trap meteen de deur in met twee gemene dilemma’s. Het lijkt alsof je met Koi enerzijde en de fotografie en video anderzijds, twee van je liefdes samenbrengt. Van wie houd je eigenlijk het meest?
Ben: Dit is een hele moeilijke vraag maar ga hem toch proberen te beantwoorden. Het zijn namelijk twee zeer verschillende dingen die ik samen heb gebracht. Aan de ene kant mijn geschiedenis met vissen, karpers en Koi gaan al lang terug. Vanaf mijn kinderjaren kwam ik al veel in contact met vis. Mijn opa had een hengelsportspeciaalzaak en daar was ik vaak te vinden. Mijn eigen vader had ook een liefde voor vis. Niet alleen in zijn maag maar ook door de band die hij met zijn vader had. Het is dus eigenlijk zo dat ik geen keus heb en dat het door mijn aderen stroomt.
Als we de fotografie kijken dat komt puur uit mijn zelf. Buiten dat ik de techniek mooi vind. Zijn het voor mij de individuele frames en details die we met ons blote oog niet zien of missen. Het vastleggen van deze frames intrigeert me. Het binnenstappen in een wereld, die anders aan ons voorbij gaat. De fantasie van de fotograaf, die je dingen uit een heel ander perspectief laten zien. Een moment die je vastlegt voor altijd en daar nog langer van te genieten als dat ene moment.
Mijn passie voor deze beelden is zo groot dat ik geen onderscheid maak tussen een enkele foto of een serie die achter elkaar wordt afgespeeld
Tiebo: Je maakt fantastische momentshots van Koi onder en ook boven water. Maar met je slidedeck leg je ook prachtige taferelen op bewegend beeld vast. Als je moest kiezen; werd het dan fotografie of videografie?
Ben: Videografie en fotografie zijn nauw aan elkaar verwant. Een video is niet meer als een serie achterelkaar gezette foto’s. Die in bijvoorbeeld 30 frames per seconde wordt afgespeeld. Mijn passie voor deze beelden is zo groot dat ik geen onderscheid maak tussen een enkele foto of een serie die achter elkaar wordt afgespeeld. Mocht er toch een tijd komen dat ik zou moeten kiezen dan neig ik toch meer naar de video kant. Puur op de toekomst gericht en hetgeen waar ik heen wil.
Tiebo: Je werk is zeer herkenbaar, daar heb je in de meeste gevallen geen handtekening of watermerk voor nodig. Je ziet eigenlijk meteen; “dat is een Ben Weeteling”. 😉 Hoe zou je deze stijl zelf willen omschrijven en welk gevoel geeft het jezelf?
Ben: Ik had er tot kort geleden niet echt een naam voor. Je hebt de vrij statische wedstrijdfotografie die we allemaal kennen. Een synoniem voor statisch is dynamisch daarom noemde ik het altijd dynamische Koifoto’s. Iemand wees me er kort geleden op dat het sfeerfoto’s zijn. En daar heeft hij helemaal gelijk in. Het zijn foto’s die een gevoel of emotie uitdrukken. Je stuurt de kijkers richting een gevoel met het object. Je gebruikt kleuren en licht of het laten ontbreken ervan. Wil ik beweging in de foto of juist niet. Gebruik ik de omgeving of wil ik het object in al zijn eenvoud. Het mooiste gevoel voor mij is als je wat je in je hoofd hebt ook daadwerkelijk op die foto vast is gelegd. Noem het euforie, ik geniet er van.
Tiebo: Wat is je droom in de hobby, wat wil je betekenen, wat wil je beleven? Wanneer is Ben Weeteling ultiem in zijn nopjes?
Ben: Ik wil me graag verder ontwikkelen op het gebied van fotografie en video. Het aanbieden van mijn diensten bij zowel dealers als hobbyisten. Dit zal meer vorm krijgen als de website www.koiraw.com online gaat. Van de verkoop van prints tot verslagen van de Koishows en onze diensten als webdesigners op het gebied van interactieve content. Dit alles in een interactieve tool, zodat de website compact en gebruiksvriendelijk is. Deze tool en onze kennis voor het gebruik van deze tool kunnen een grote inpact maken in de Koiwereld. Wat het precies inhoudt houd ik nog even voor me totdat de website online is. Dus houdt de berichten van ons in de gaten en ik heet jullie zeer binnenkort welkom op onze interactieve webpagina.
Tiebo: Genoeg geluld, we willen beelden zien. Kun je ons meenemen langs enkele van je meest bizar trotse shots en er iets bij vertellen?
Ben:
-
Mijn Maruten Goromo
Mijn Maruten Goromo. Deze foto is tijdens mijn kennismaking met mijn eerste spiegelreflexcamera genomen. Het spiegelgladde wateroppervlak zorgde ervoor dat er geen vervorming op de vis is ontstaan. Alsof de fotograaf onderwater of voor een raam zat om de foto te maken. Dit was niet het gevel deze is van bovenaf genomen net voor het moment dat de Koi het water zou doen bewegen.
2(1 jumpstreet)
De Karashi die iedereen kent. Een geweldig zachtaardig ietwat enthousiast karakter, de manier waarop hij naar je toe komt nog net niet zeggend kom hier met je voer is geweldig. Dit is natuurlijk fotowaardig en levert fantastische shots op.
3. Spetter, spatter, spater
Mijn Tancho Kohaku van Kyochan. Spelend met het licht en de waterspetters van een tuinslang die het water van mijn vijver ververste levert natuurlijk ook een geweldig shot op.
4. Goud dat blinkt
Een niet zo statische wedstrijd(sfeer)foto op de BKS in 2017 een geweldige Yamabuki met prachtig fukurin. Tussen al het geweld van de al bekende fotografen waren de shows altijd erg spannend voor me. Het maken van een mooie foto op een belangrijk event stimuleerde me zodanig nog meer om het niveau van de andere te evenaren of in ieder geval in de buurt te komen.
5. de Yamatoya zusjes
Afgelopen Euregio was één vat waar de kwaliteit werkelijk van af spatte en daar heb ik één van mijn favoriete foto’s geschoten. Hij is niet perfect maar het pure Yamatoya-geweld met zijn drieën naast elkaar, na het maken van deze foto maakte ik wel een vreugde sprongetje.
6. Kohaku at show in the shades
Tijdens de laatste BKS schoot ik deze foto. Ook dit is een foto waarbij dat welbekende vreugde sprongetje heb gemaakt. Ik vind het helemaal geweldig. De posities van de vissen is natuurlijk subliem afgezien van één borstvin die wat naar binnen staat. Een foto die binnenkomt door de positie van de objecten en de kleuren die elkaar versterken. Eentje om weer lang van te gaan genieten.
Ik heb natuurlijk ontelbaar veel foto’s die ik zou kunnen laten zien. Mensen kunnen dan beter even een kijkje gaan nemen op de Koi Raw Facebook pagina.
Tiebo: Inmiddels heb ik deze, maar ook veel meer foto’s en videos van jou gezien ben. Je bent een verrijking voor de hobby; eigenlijk breng je gewoon een heel nieuw perspectief op Koi. Het ongepolijste, de toepasselijk rauwe emotie die het voortbrengt met schaduwval, brekende wateroppervlaktes en Koi letterlijk en figuurlijk in hun element zet zich sterk af tegen de ook supermooie, maar meer klinische wedstrijdfotografie en ik denk dat je hiermee de meest gestelde vraag “Wat vind je nu zo mooi aan die vissen?” beter beantwoord dan duizend woorden kunnen…
