Scandinavische wetenschappers hebben ontdekt dat vissen kunnen krimpen bij barre weersomstandigheden. Tijdens het observeren van zalmen bleek dat vissen bij streng winterweer kleiner kan worden. De vis wordt soms zelfs 10 procent van de totale lichaamslengte kleiner. Men zegt dat dit helpt om jonge vissen energie te besparen wanneer er voedselschaarste is.  Als gevolg hiervan eten de vissen minder en ontstaat er een vorm van anorexia.Â
Niet alleen vissen hebben hier last van, ook bij hagedissen en spitsmuizen is het fenomeen gesignaleerd. Het meest radicale voorbeeld is de zee iguana, een koudbloedige reptiel, welke op de Galapagos leeft. Het is gebleken dat maar liefst 20% van zijn lichaamslengte krimpt in een El Niño jaar, wanneer de beschikbaarheid van voedsel drastisch afneemt als gevolg van een aanzienlijke toename van de temperatuur. Dit is echter pas de eerste studie dat dit fenomeen bij vissen aantoont.
De wetenschappers van het Finnish Game and Fisheries Research Institute noemen het fenomeen dat deze krimp veroorzaakt “overwinter anorexia” – waarbij de eetlust drastisch afneemt gedurende de overgangsperiode vanaf de herfst. De wetenschappers weten nog niet precies wat de oorzaken zijn van de krimp. Maar ze denken dat, zoals bij spitsmuizen het geval is, dit kan worden veroorzaakt door een vermindering van het volume van een gelei-achtige stof in tussenwervelschijven van de wervelkolom. Dit leidt tot afvlakking van deze formaties en dus ook in de verkorting van de wervelkolom, en dus lichaamslengte. De schijnbare triggers voor de krimp waren voedsel- en voedingsstress in een milieu met omstandigheden die over het algemeen slecht waren voor de groei en overleving. Dit werpt volgens de wetenschappers een aantal vragen op over de gevolgen van de krimp. De toekomst zal het uitwijzen…
(Bron: Â http://www.nu.nl/wetenschap/2385619/vissen-krimpen-winteranorexia.html)
