De Grand Champion van de All Japan Koi Show 2011 is reeds bekend zoals je in voorgaand artikel zag en las. De show echter, is nog in volle gang bezig en de overige prijzen moeten nog verdeeld worden. Geeft mij even de tijd om een bijzondere ervaring met jullie te delen, want ik had de eer om de showvissen van Dainichi persoonlijk naar het Ryutsu Center in Tokyo te brengen. Dat je er wat voor over moet hebben om de showvissen überhaupt te kunnen vangen en vervolgens vanuit Ojiya, Niigata naar Tokyo te brengen (een rit van ongeveer 280 km), is me nu wel erg duidelijk. Waar normaalgesproken nog geen 3,5 uur nodig is om deze afstand te overbruggen, deden Nagoya-san en ik er minimaal 5 uur over. Een unieke ervaring was het zeker, dat dan weer wel…
Zoals ik al in het blog Winter bij Dainichi: Koi- en sneeuwschuiven… had verteld, ligt er duidelijk een flink pak sneeuw in het Niigata-gebied. Alvorens we bij de Koi in het koihuis konden komen, moest er dus flink worden sneeuwgeruimd. Nadat de wegen rondom de koihuizen eenmaal doorgaanbaar waren gemaakt, zijn we begonnen met het vangen van enkele nisai. Vervolgens werden er enkele grotere Koi gevangen. Onderstaande videos zijn de enige twee die ik heb kunnen maken, tussen het vangen en transporten van alle tien de showvissen door. De eerste video moest ik afbreken om even van dienst te zijn :).
Koi en sneeuw, het kan dus wel. Het is natuurlijk niet ideaal, maar het transportwater koelt op deze manier wel erg langzaam en geleidelijk af. Tezamen met Tatsu Nagoya-san (werknemer van Dainichi) heb ik de trip van Ojiya naar Tokyo gemaakt, in welteverstaan vijf uur tijd. Ondertussen genoeg tijd voor foto’s en een video dus:
Dat het weer snel kan omslaan, of snel veranderd naarmate we verder naar het zuiden reden, kun je aan de onderstaande afbeelding zien. Deze foto heb ik nog geen uur later dan bovenstaande foto gemaakt.
Rond vier uur ’s middags kwamen we dan eindelijk aan bij het Tokyo Ryutsu Center, alwaar de 42e editie van de All Japan Combined Nishikigoi Show wordt georganiseerd. Van Ojiya naar Tokyo in recordtijd; langzaam welteverstaan. 🙂
