Leren doe je door te doen en dat doen we samen
Biem! En het is alweer eind januari 2018. Terwijl de regen tegen het raam tikt overdenk ik mijn zonden in de vorm van een lange afwezigheid achter het toetsenbord om mijn Koibelevenissen voor jullie neer te typen. 2017 was een mooi, maar met name tegen het einde aan een ontzettend druk jaar qua werk, waardoor ik voor mijn eigen bestwil even pas op de plaats moest doen.
Dit gaf me mooi de tijd om eens na te denken over afgelopen seizoen. Ieder jaar karren we stad en land af om de verschillende shows die Europa rijk is te verslaan, op camera vast te leggen en om connecties te versterken. Onder de shows kunnen we scharen de Interkoi, Euregio Koishow, Berlin Koishow, Belgian Koishow, Holland Koishow en als eindknaller afgelopen 2017; de Italian Koishow. Als je deze achter elkaar noemt in een enkele zin dan is dat best een mond vol. De mini HKS en de show in Goes heb ik verstek moeten laten gaan, maar zijn zeker niet vergeten.
Iedere show heeft zo zijn eigen charmes en eigenaardigheden. De Interkoi was van oudsher altijd de trendsetter van het jaar, waarin traditiegetrouw de introductie van nieuw bloed in het topsegment plaatsvindt, alhoewel hier wel enige verandering in gaande is. Deze show vergelijk ik altijd een beetje met een vakbeurs, daar deze wat zakelijker van aard is. Filip Poppe pakt er zijn eerste Grand Champion van 2017 nog niet wetende dat er nog meerdere zouden volgen dat jaar.
Grootste kritiek was wel dat de verlichting nog steeds niet op orde is na zoveel jaren. Alhoewel opgezet met de Deutsche Grundlichkeit, doet de show in Berlijn altijd wat relaxter aan. Een enorm pluspunt is natuurlijk de stad, waarin we ons ook dit jaar weer kostelijk hebben vermaakt tot in de kleine uurtjes.
Check ook: Archief met artikelen over de Interkoi Show Kalkar 2017
en ook: Archief met artikelen over de German Shinkokai 2017 in Berlijn
Lange ‘O’ versus zachte ‘G’
De Euregio Koi Show en de Belgian Koi Show durf ik in één adem wel te noemen vanwege de gemoedelijke sfeer en de gezelligheid. De een geserveerd met de karakteristieke lange ‘O’, terwijl het wat zuiderlijker gepaard gaat met die vriendelijk zachte ‘G’. De Euregio Koi Show is ieder jaar weer competitiever geworden en dan met name in de size 6 en 7, terwijl ikzelf de Belgian Koi Show op dit moment de beste show vind als het gaat om de strijd tussen de Koi in het topsegment. De show in Arcen was altijd de afsluiter, waarbij veel tijd door het team in het Doeplein werd geïnvesteerd. Je bent dan eigenlijk meer bezig om de lezingen aan de gang te houden, dan dat je met verslaglegging van de show bezig bent. Je vraagt je dan wel eens af of het doel van onze organisatie niet over het hoofd wordt gezien.
De aangename verrassing was juist dat de Italianen er een ware happening voor het hele gezin hadden gemaakt
Namelijk het delen van kennis en nieuwtjes, in plaats van het faciliteren van gebeurtenissen. Ook dat laatste heeft zo zijn charmes, maar levert geen content op in de vorm van films en interviews terwijl het wel erg veel tijd kost die we ook niet oneindig hebben, zeker niet wanneer we er meer shows bij doen zoals afgelopen jaar de Koi show in Italië. Hier werden we gezien als ware Koigoeroes (voel ik me niet echt gemakkelijk bij) en moesten we de opbouw van de vaten een beetje coördineren. De aangename verrassing was juist dat de Italianen er een ware happening voor het hele gezin hadden gemaakt. Compleet met judo workshops, shiatsu massages en een Oosterse markt. Zo is er voor ieder gezinslid wat wils en zie je gezinnen lopen waarbij voor alle leden iets boeiends te doen is. Hier kunnen wij in Nederland zeker iets van leren. Bijzonder leuk om eens een andere show in het buitenland te ervaren en ook op dit level kennis delen is waardevol voor onze landen an sich, maar ook voor de Koi community in zijn geheel.
Voor mij persoonlijk was dan met name de afwisseling tussen het werken met het hele team + stand, dj booth etcetera, versus het rondlopen op een show met maar vier man een aangename combinatie. Zonder een lompe stand met bartafel en dj-booth ben je gewoon veel flexibeler en mobieler. Komend jaar zullen we hier dan ook een middenweg in gaan zoeken. Een plekje op de show waar mensen ons herkennen en we ons wat duidelijker kunnen profileren. Met name vanuit de feedbacksessie van de afgelopen Holland Koishow kwam naar voren dat het voor mensen niet altijd even duidelijk is wat wij nou precies doen en waar wij voor staan.
Juist door zoveel samen te ondernemen leer je van elkaar wat wel werkt en wat niet
De ene keer ben je aan het interviewen, dan regel je de audio voor een lezing, waarna je een uurtje gaat draaien. Met name van dat laatste geniet ik erg om te doen, maar was eigenlijk niet echt handig gezien de tijd die voorhanden is om content te maken op een show en daar moeten we het gewoon wel van hebben, want daar komen wel al die verhalen samen die we zo graag met jullie willen delen. Juist door zoveel samen te ondernemen leer je van elkaar wat wel werkt en wat niet.
Van iedere ontmoeting leer je weer en dat maakt het de moeite waard
Wanneer je met een licht uitgerust team bent is het gemakkelijker iemand even aan te schieten voor een interview, maar je begint natuurlijk eerst even met een geruststellend praatje waarmee het ijs wordt gebroken. Prachtig is het wanneer je mensen spreekt die vol passie over hun hobby, dan wel beroep praten. Of het nu gaat om een microscoopverkoopster tot Koihobbyisten, de uitdaging blijft voor mij altijd om mensen te prikkelen en de beweegredenen naar voren te halen waarom zij doen waarmee ze zich bezighouden. Van iedere ontmoeting leer je wel weer wat en dat maakt het de moeite waard.
Lees ook: Alle artikelen over de Holland Koi Show 2017
Juist hierin vinden Remy en ik de uitdaging om boeiende interviews af te nemen. Waar vroeger echt de focus lag op de winnaars van de major awards, hebben we afgelopen jaar meer de breedte opgezocht en dat beviel ons in ieder geval erg goed. Te denken valt aan de dagevaluatie van de Euregio Koi Show, een demo van Ngan met zijn boetseerkunsten in beton, of het interview met Peter Velzel en zijn schitterende Kin Showa.
Hier kunnen we aankomend showseizoen nog veel meer mee. En mijn vraag is dan ook wat zouden jullie nou eens van ons willen zien? Laat het ons weten! Daag ons maar eens uit!
Is KoiQuestion weer terug bij af!?
Net als in het echte even willen teams nog wel eens van samenstelling veranderen. Zo ook bij ons. Het vertrek van Orlando, Bas & Kitty en natuurlijk Engel is jammerlijk. Betekent dit dat KoiQuestion weer terug bij af is?!
Natuurlijk niet. Ja, zij hadden een waardevolle bijdrage, maar het hoeft dit niet perse gezien te worden als iets negatiefs. Een kleiner team is ook weer flexibeler en een verbeterde tijdsindeling zal leiden tot meer productie van content op locatie, want juist dan is er tijd voor, maar nieuwe teamleden zijn er ook…
Waar namelijk mensen vertrekken liggen ook weer kansen voor nieuwe mensen met een eigen individuele expertise, visie en inbreng. Het afgelopen jaar zagen we Bram, die KoiQuestion ooit samen op heeft gezet met Tiebo al enkele keren terug in het shirt van KoiQuestion en ook de oudste zoon van Tiebo en ook mijn inmiddels betere helft Tupee droegen op de Euregio al een tof steentje bij. Maar er zit meer vernieuwd talent in het vat dat we binnenkort bekend zullen maken. Ik weet het wel en dat doet mij verheugen op vernieuwde inhoudelijke discussies aan de vaten en natuurlijk aan de bar (die wel bier serveert). Juist de discussie puur op inhoud heeft mij altijd zo aan deze hobby aangetrokken en zal dit ook altijd blijven doen.
Dat is voor mij de essentie. Mensen informeren en de dialoog aangaan, om zo op respectvolle wijze van elkaar en met elkaar te leren.
