Omdat ik me vandaag nog fitter voelde dan gisteren ben ik de dag maar begonnen met een ½ uurtje hardlopen door Ojiya. Hier in een onbekende omgeving is het echt prettig lopen en ik knap er in ieder geval erg veel van op. Je word er blij van. Daarna snel gedoucht, lekker ontbijtje met ei en vis op, mmmm. Daarna op de bank in de lobby wachten totdat iedereen klaar was om te vertrekken.
Klokslag 8:30 uur zijn we vertrokken naar Koi Farm Koguriyama van kweker Hiroi Kuniyasu. Beter bekend bij ons onder de naam Conias. Zijn voornaamste kweek is de Go-Sanke, GinRin Goshiki en Doitsu Sanke. Met de zon(voor het eerst deze week geen regen) in de rug zijn wij zijn koihuis binnen getreden om daar een zestal vierkanten bakken en een grote rechthoekige bak aan te treffen. Rob wist ons al snel te vertellen welke kwaliteiten en prijzen per bak te verwachtten waren. Het laatste grote rechthoekige bassin was gevuld met natuurlijk de hele leuke EN veel te dure (let wel: voor mij dan) Koi. Er zijn vele leuke bijkomstigheden voor mij persoonlijk omdat ik hier met een aantal professionele mensen op pad ben. Een daarvan is het netten van de koi. Wat een genot is het dat ik in de bekende koihuizen, in dit geval bij Conias mag netten, scheppen, et cetera. Wellicht niets bijzonders voor menig pro, maar ik ervaar dit nog wel als een hele eer en heel erg leuk. Je word er blij van. Samen met Joachim heb ik uit één van de betere bassins meerdere hele mooie Doitsu Sanke en Kohaku geselecteerd.
Op een gegeven moment roept Wim ons om even te komen kijken bij de toppers in de grote bak. Daar heeft hij namelijk al een prachtige Showa laten bowlen. Nu ben ik zo na twee dagen al attent geweest op het feit dat deze jarige job (vandaag dus ja) een oogje heeft voor bijzondere vissen. Hij heeft welles waar vier ogen (hahaha) maar hij gebruikt ze ook echt! Elke keer piept die gast er eventjes alleen tussnuit om daarna zijn zoon te roepen “Joakieeee, kom es ff kijken. Wat denk je van deze…†en verhipt als het niet weer een toppertje is, respect!
Ook deze keer was het dubbel raak want nog geen 5 minuten later komt de oudste zoon binnen met een All Japan Koiblad waar die Showa in staat. Deze heeft de Jiseki prijs gewonnen. Zeg maar de 2e prijs op de all Japan Koi Show in 2006. Maar de pret was toen nog maar net begonnen want Wim heeft deze mooie dame dan ook maar gewoon als verjaardagscadeau voor zichzelf ook gekocht! Zelf was ik eigenlijk al als eerste bij de goedkopere koi gaan kijken want ik had al de eerste dag twee mooie exemplaren laten inpakken.
Al vrij snel zag ik een mooie ginrin kohaku zwemmen maar begreep eigenlijk niet waarom deze niet in een wat duurdere bak zat. Zal wel wat mee zijn denk je dan. Na het bowlen had ik niets bijzonders kunnen zien. Rob daarentegen keek ernaar en zag al binnen 2 seconden dat de linker borstvin iets kleiner was dan de rechter, grrrrrrrrrr. Daar kan ik dan ook echt niet tegen zeg, ik sta daar te turen en hij kijkt een keer over zijn schouder en “patsâ€. Toen de oudste zoon van Hiroi deze kwam bekijken vroeg hij eerst uit welke bak die kwam. Daarna zei hij “you, good luck†want die hoort in de bak ernaast thuis die maar liefst 6x duurder waren. Vervolgens stelde hij mij gerust dat de linker borstvin vorig jaar i.v.m. schade “getrimd†was en later gewoon weer goed zal komen, pff en joepie! Je word er blij van!
Een klein stukje verder de heuvel op komen we aan bij Hiroi Masaki van de gelijknamige Koifarm en bekend van zijn Shiro Utsuri en Asagi. De entourage daar geeft me echt het Japans gevoel. Net voor het huis heeft hij twee vijvers liggen waar wij uiteindelijk ook Koi van afnemen. Maar eerst werden we door zijn vrouw getrakteerd op een lekkere koffie met koek. Om daarna te genieten van o.m. echt prachtige Asagi’s met een behoorlijke body en kleur. Hier wordt ik er door Joachim en Ronald op gewezen dat men Asagi’s van een lichte kleur het beste kan kiezen omdat deze in Nederland altijd nog wat donkerder worden door de hogere PH waarden die wij kennen. Met Wim heb ik in een klein koihuis achter het huis nog wat Tosai gebowld maar die hebben we later toch maar terug gedaan na een onderlinge afweging tussen prijs en kwaliteit. Ook weer een leerzaam bezoek voor mij. Masaki heeft trouwens een prachtige tuin.
Na een heerlijke lunch bij een Filippijnse eetgelegenheid waar toevallig Mr. Hirasawa nog even naast ons kwam zitten, zijn we vertrokken naar Oofuchi. Oofuchi heeft grote bekendheid verworven met de kweek van hoge kwaliteit Shusui. Maar op de farm zijn ook andere varianten aanwezig zoals Hariwake, Kujaku, Shiro Utsuri, Matsuba, Tancho en Go-Sanke. Ook hier heb ik weer kunnen genieten van de praktische leerschool die Rob, Wim, Ronald en Joachim ongevraagd aan mij overbrengen. Het is haast niet te geloven maar na een eerste selectie van ondermeer Shusui en Kumonryu beneden bij het huis van Oofuchi zijn we naar het wat hoger gelegen koihuis geweest om de grotere jongens te bekijken.
Na het bowlen van Tancho’s, Kumonryu’s en een hele bijzondere Beni Kikokuryu, zijn de heren begonnen aan een uiteindelijke onderhandeling van enkele uren! In eerste instantie misschien ondenkbaar maar de heren handelaren hebben met de grootste zorg gekozen uit een bak met misschien honderd koi van 55cm en langer een zorgvuldige selectie gemaakt. Gekeken wordt soms, waar van toepassing, naar de specifieke klantenwensen die op lijsten zijn meegebracht. Mocht dit niet het geval zijn dan wordt er gekeken naar de verkoopbaarheid van de vis. Na een eerste prijsindicatie van Oofuchi, waar de heren van geschrokken waren, is het echte werk pas begonnen.
Frappant was het om te zien dat zowel Ronald als Wim en Joachim in het bezit waren van boekjes met aantekeningen uit alle voorgaande koireis jaren. Hierin stond vermeld wat de kwekers destijds vroegen in Yen voor bepaalde koi inclusief hun eigen waardering van de koi, lengte, leeftijd, et cetera. Verder ook de uiteindelijk gekochte koi met eindprijs en wat nog vermeldenswaardig was. Heel handig om te gebruiken ter vergelijking van de nu aan te schaffen vissen.
Met altijd de klant in het achterhoofd (verkoopbaar, aantrekkelijkheid, kwaliteit, et cetera) doorlopen zij het proces van overweging. Uiteindelijk hebben de Kumonryu’s het niet gered en zijn die teruggezet. Wel hebben de heren enkele top Tancho’s kunnen bemachtigen. Dit bijzonder leermoment werd nog even aangedikt toen wij uitgenodigd werden om het nieuwe koihuis aan de overkant van de weg te bezichtigen. Met een oppervlakte van wellicht 800 m² (gokje) zie je dat ruim een derde tot bijna de helft daarvan gebruikt wordt voor filtratie. Dit terwijl velen van ons al moeite hebben met 10% van de hoeveelhied kuub vijverwater hiervoor vrij te maken. Dat moet je toch aan het denken zetten , denk ik dan.
Nou de dag is geëindigd met een heerlijk etentje in een steakhouse en After karaokeparty voor Wim at Nikki’s Snack Bar. En gezongen dat we hebben! Zit nu hier om 2:27 uur dit af te maken en ga nog wat foto’s naar Tiebo sturen om te plaatsen. Daarna ga ik tukki tukki doen als mijn buurman Jurgen niet te hard gaat snurken. Maar gezien de dag die ik vandaag beleefd heb, slaap ik ook daar wel doorheen, dromend over wat de dag van morgen mij mag gaan brengen… Je word er blij van!
Tot morgen!
