Is de aanslag op Charlie en Voltaire een aanslag op jou?

“Charlie Hebdo is dead” en ‘Allah Akhbar” klonk het vandaag door de straten van Parijs. Terwijl de schoten vanuit de handen van moslim-extremisten en vanuit de lopen hunner Kalashnikovs letterlijk genadeloos suisden tot zij doel vonden in het lichaam van zeker 12 mensen wier enige geloof de vrijheid van meningsuiting was?

–     egality     –     fraternity      –     liberty     –

Vanmiddag om 12:00 uur werd er een aanslag – een executie – gepleegd op de redactie van een Frans weekblad Charlie Hebdo dat er een omstreden reputatie op nahield ten aanzien van hun cartoons waarop zij de profeet Mohammed al vaker illustreren. Zoals iedereen raakt deze berichtgeving mij diep. Als agent voel ik woede voor de lafheid waarmee mijn Franse collega – gewond en ongewapend smekend om zijn leven – genadeloos door het hoofd werd geschoten. Als journalist voel ik woede voor wat er hier echt gebeurd – namelijk de vrijheid van meningsuiting de mond willen snoeren door geweld, door intimidatie en als burger van Nederland voel ik woede voor de blindheid die deze daad tot gevolg zal hebben op de gemoederen en spanningsvelden tussen moslims en de Islam enerzijds en ‘de rest’.

Stéphane Charbonnier kwam vandaag op brute wijze om het leven in een aanslag op zijn leven en zijn vrijheid van meningsuiting

Maak dan ook niet de fout wil ik voorop stellen dat niet de Islam of moslims de vijand zijn in deze; ook zij veroordelen deze daad en zien deze daders als vijanden. Voor de meeste moslims is dit het ergste wat kon gebeuren waar zij waarachtig het respect trachten te delven van hun medelanders. Op de Place de Republique staan inmiddels 10.000 mensen waaronder ook moslims die zij aan zij potesteren terwijl zij prints van de tekst Je Suis Charlie en ‘pennen en potloden’ de lucht in houden.

Maar buiten dit kan ik mij alleen maar druk, boos, gefrustreerd en zelfs verward voelen over wat er nu werkelijk gebeurd. Over een ultra gerichte aanslag op enkele figuren die het boegbeeld zijn van die vrijheid van meningsuiting. In mijn ogen is dit een geheel nieuwe vorm van terrorisme waarbij niet zoveel mogelijk slachtoffers getracht wordt te maken, maar juist een selecte groep mensen die in feite niet meer ‘mankeert’ dan dat ze er een andere zienswijze, een andere satire en humor en communicatievorm op nahouden dan zij goedkeuren. Voor mij is dit een aanslag op niet alleen hen, maar de hele vrije wereld, een aanslag op onbevreesde satire en de lijfelijke filosofie van Voltaire;

I do not agree with what you have to say, but I’ll defend to the death your right to say it

-Voltaire

Frankrijk heeft de grootste moslimbevolking van Europa. Ze verkeren in een kwetsbare tijd waarin de samenleving en de republiek onder druk staat over welke kant het op moet met het sociale stelsel. Wat gebeurd er in de wereld waarin we leven, waar gaan we heen. Moet men buigen door deze dreiging en hun illustraties kalmeren tot voorzichtige nuance of is dat het begin van het einde? Stephan Charbonnier, de meest bekende redacteur van de Charlie Hebdo die vanmiddag het leven liet zei zelf al eens; “I would rather die standing, than live on my knees”. De vermoorde Stephan stond op een lijst van mensen die door Moslim extremisten worden gehaat. Op dezelfde lijst en hoger in rang dan deze cartoonist staat onze eigen Geert Wilders. Voor Geert geldt dezelfde qoute van Voltaire. Is de aanslag op Charlie Hebdo en Voltaire een aanslag op ons en op jou?

Ik geniet van journalistiek, en of dat nu over de visie van een kweker gaat en het al dan niet natuurlijk of kunstmatig kweken of over het geloof van jou of je naaste; het heeft allemaal geen waarde wanneer dit niet zonder vrees van vergelding kan. Stel je voor dat ik als redacteur een kritisch artikel publiceer over Dainichi waarop de Dainichi Old Boys ons kopje onder drukken in een mudpond tijdens onze eerstvolgende bezoek in Japan. Wat zou onze verslaggeving nog waard zijn levend met de angst tot vergelding, zonder de mensen een keus te laten hun eigen mening te vormen en te uiten?!

“Freedom will be stronger than barberity”

En terwijl de daders nog immer niet in de kraag zijn gevat, zijn mijn gedachten met hen die omkwamen, de nabestaanden, met de gewonden en met de vrijheid van meningsuiting en de eenheid die we zullen vormen om onze belangrijkste menselijke waarden van vrijheid te behouden. Ik sluit af met de woorden van de Franse minister-president Francois Holande nadat hij een officiele dag van rouw heeft afgekondigd voor morgen; “Freedom will be stronger than barberity”. Vandaag zijn wij samen sterk, vandaag zijn wij samen Charlie Hebdo #jesuischarlie