is hij dit jaar met de kweek van zowel Kohaku als Sanke begonnen. Ik heb Gwenn ontmoet op de Holland Koi Show in Arcen en daar werd het me al snel duidelijk dat hij zijn visier heeft gericht op hoge kwaliteit Koi en het herkennen van deze. Om die reden is Gwenn ook met de juryopleiding begonnen en daarnaast is hij ook vele malen naar Japan geweest. Daar heeft hij eigenhandig zijn ouderdieren uitgezocht om mee aan de slag te gaan voor de kweek. In de uitleg die Gwenn me over zijn kweek gaf, werd het me al snel duidelijk dat hij liever praat dan schrijft, dus we houden het vooral bij foto’s. Op de eerste foto zijn gelijk de ouderdieren te zien: Het vrouwelijke ouderdier is een Yamatoya Sansai van 65 cm en twee mannelijke Dainichi nisai, welke tussen de 40 en 50 cm zijn. De eigenlijke kweek was op 28 mei 2009, waarbij vier dagen later de eerste kego (jonge Koi) al rondzwommen. Op 27 juni 2009 was de eerste sembetsu (selectie, dit woord moeten jullie onderhand wel kunnen dromen ;)). Bij deze eerste sembetsu heeft Gwenn vooral naar afwijkingen gekeken, patronen waren nog niet zichtbaar. Daarnaast zijn te kleine vissen ook uitgeselecteerd.
Bij de derde foto is duidelijk het groei verschil tussen de jonge Koi te zien. In het koikwekerslatijn worden deze snelle groeiers ook wel Tobi Koi genoemd. De Tobi Koi worden bij voorkeur gescheiden van de rest om kanibalisme te voorkomen. Bij Gwenn is dit natuurlijk eenvoudiger dan bij de Japanse koikwekers, dit scheiden van de uitschieters gebeurt daar dan ook niet. In veel gevallen zijn dit trouwens lelijke vissen, bij een Kohaku-kweek vaak Benigoi en Shiro Muji. En als zo’n uitschieter dan eens redelijk tot goed gekleurd is, verliest de vis deze in veel gevallen in een later stadium van de groei. Gwenn heeft trouwens wel enkele van deze Benigoi aangehouden, waarvan de grotere. Hij is namelijk alleen fan van grote Benigoi van 70+, tsja wie niet?
Aan de foto hierboven te zien zijn de vissen al een stuk groter geworden en zijn de patronen duidelijk zichtbaar. 13 juli was het dan zover, de tweede sembetsu. 
Van deze selectie zijn hieronder twee Koi uitgelicht, de Koi op de linkerfoto was op dat moment 11 cm en de Koi rechts 13 cm. 
Eén september heeft Gwenn de jonge Kohaku eens gemeten: 18 cm schoon aan de haak! Voor een Koi van drie maanden een respectabele lengte, welke gelijkwaardig is aan de Japanse kwekers. Op dit moment zijn er nog 90 stuks Kohaku jongbroed over, dit betekent dus dat Gwenn een hele zware selectie heeft toegepast. Binnenkort zal ik van Gwenn meer informatie en foto’s ontvangen van de derde sembetsu. Ik ben benieuwd, dan wordt het pas echt duidelijk of dit een succesvolle kweek is geweest.
