Oogsten op de Yoshikigoifarm
We leven momenteel in het laatste restje van de zomer van 2016, dat betekent voor ons Koiliefhebbers dat het harvest seizoen in Japan bijna weer van start gaat, maar niet alleen in Japan.
Wanneer ik zeg Jos Aben, zullen de meeste van jullie precies weten wie ik bedoel. Een gepassioneerde kweker gesitueerd in Polen. Ik ben begin dit jaar bij Jos op bezoek geweest, het was er koud en het terrein had met haar sneeuwwitte uitstraling iets statigs over zich.
Ondanks mijn kritische houding ten aanzien van Europese Koi, begon ik in te zien dat Jos werkelijk sublieme Koi kweekt
Ik was dat weekend meegereisd met een groepje hobbyisten naar de farm van Jos en Ernest. Daar heb ik heb toen mijn ogen uitgekeken en ondanks mijn kritische houding ten aanzien van Europese Koi, begon ik in te zien dat Jos werkelijk sublieme Koi kweekt.
Nu was ik altijd een Showa liefhebber, maar de Showa van Jos zijn net even anders. Het dikke lakzwarte sumi ligt als natte lak op de vis, mooi diep zwart.
Nu heeft Jos de afgelopen jaren vele prijzen gewonnen met zijn Shiro Utsuri.
Dennis Massen heeft de afgelopen 2 jaar op diverse shows echt 2 top Shiro’s ingezet van Yoshikigoi. En ook hier prijzen mee gewonnen waaronder Major Awards.
De Shiro van Jos is dat naast het zeer sterke sumi, het shiroji en dan met name op het hoofd echt hagelwit is.
Dat was echt geen lucky shot, Jos heeft een zeer mooie Shiro Utsuri lijn. Dit heeft hij bereikt door het zwart van de Matsukabewake lijn in te kruisen. Wat mij opviel aan de Shiro van Jos is dat naast het zeer sterke sumi, het shiroji en dan met name op het hoofd echt hagelwit is.
Dit is iets wat je ook bij Matsukabewake vaak ziet en mij opvalt. Het heeft er alles van weg dat Jos een lijn heeft gevonden met deze goede eigenschappen, zonder dat het sumi instabiel is.
Iets wat kan worden gezien als positief; “what you see is what you get”. Een vis met een stabiel patroon en gestage groei, waar je lang plezier van kan hebben. Dit geldt ook voor de Showa, hoe vaak kopen we Showa, waarvan men denkt dat het sumi nog opkomt en dit gebeurd niet?
Ik heb er al diverse artikelen over geschreven; het sumi en diens ontwikkeling. Er zijn zoveel factoren die bepalen of hetgeen wat wij in gedachte hebben, ook daadwerkelijk zal gaan gebeuren.
Bij de Showa van Jos zie je hetzelfde type sumi als op de Shiro, deze is relatief stabiel en vanaf jongs af aan, intens van kleur. Dat maakt dat zijn tosai Showa indrukwekkend ogen. Alle drie de kleuren zijn mooi volgelopen.
Er zitten tosai tussen waarvan alle drie de kleuren kwalitatief zo diep zijn, dat je echt kan genieten van wat je op dat moment ziet zwemmen in de bakken.
Dit was in januari van dit jaar, Jos en Ernst hadden mij uitgenodigd om terug te komen op de farm en die kans heb ik met beide handen aangegrepen. Ik ben ook daadwerkelijk teruggegaan; begin juli stond ik weer op de farm voor ditmaal een week. Het was er druk en bedrijvigheid alom. Er moest veel geselecteerd worden en ik ben in dat proces betrokken geraakt. Jawel ik mocht meehelpen!
Ik heb in die week veel variëteiten voorbij zien komen en ontzettend veel geleerd van Jos. De week dat ik er was, heb ik geholpen met het selecteren van jonge visjes. Er kwam van alles aan bod, Doitsu Ochiba, jonge Hariwake, Showa en Goshiki, heel veel Goshiki.
Normaal ligt mijn interesse bij de Go Sanke ( Kohaku, Sanke, Showa en Shiro Utsuri) en was ik in beginsel niet zo geïnteresseerd , maar omdat je er op dat moment mee werkt wordt je interesse gewekt. Ik heb er duizenden voorbij zien komen en dan begin je langzaam inzicht te krijgen. Met vallen en opstaan want ik heb ook genoeg fouten gemaakt.
Jonge Goshiki dus; echt kleine visjes van een cm of vier a vijf lijken nog het meest op Kohaku met hier en daar een soort van waas met zwarte stipjes. De meeste jonge Goshiki hebben ook een onderhuidse lijn lopen op de backbone. Het normaal zo mooi diep rood is nog flets en licht oranje. Niet iets waar je normaal als liefhebber niet snel warm voor zult lopen. De visjes waarvan het grijs al duidelijk aanwezig is zullen naar de toekomst toe veel te donker worden, dus die worden er tussenuit gehaald. Zo ook de visjes waar nog geen patroon op zichtbaar is en de hele rode en volledig witte visjes mogen eveneens niet verder doorgroeien in de mudpond.
Vissen die aangevreten zijn of deformaties hebben gaan er ook uit. En wat blijft er dan nog over? Een lichting visjes met mooie patronen en nog zachte kleuren. Naarmate de visjes ouder worden zal dit langzaam harder van kleur worden en zullen het Goshiki worden die voor ons hobbyisten qua kleuren herkenbaarder zijn.
Nu kan ik wel een inschatting maken hoe deze visjes er op dit moment uit zien, maar zou ze toch zo graag weer terug zien. Tot ik een maandje geleden een berichtje kreeg van Jos of ik wilde komen harvesten. Nou dat laat ik mij geen twee keer vragen.
Ik heb zojuist online ingecheckt en ik ben zeer benieuwd naar de laatste selecties waarvan de top het vishuis in zal gaan. Ik hoop de Goshiki weer terug te zien. Kijken wat ze hebben gedaan de afgelopen maanden. Mijn intentie is om weer een verslag uit te brengen. Wanneer er dingen zijn die jullie als lezer graag zouden willen weten of hier terug willen lezen; suggesties zijn altijd welkom.
