Zonder Nederlandse dealers en Belgische hobbyisten geen Duitse Interkoi show
Jarenlang heb ik vol goede moed toegeleefd naar de Interkoi, eerst in der Niederrhein, later in Kalkar. Jarenlang stond de show te boek als de trendsetter voor het aanstormende showseizoen. Traditiegetrouw namelijk is de Koishow, met uitzondering van een jaar waarop Koi2000 die honneurs waarnam, de eerste wedstrijd van het seizoen en dus bij uitstek geschikt om de Koi, aangekocht in het najaar, te presenteren. De grote namen in de Koiwereld verzamelden in afwisselende samenstelling, maar altijd in getale en in een gedegen en concurrerend speelveld. Één of twee verassingen waren een zekerheidje, de rest was toegift. Er is nog maar bar weinig over van die show. Was ik in het begin nog erg positief over de nieuwe locatie in Kalkar – er waren wat kleine puntjes zoals de verlichting boven de wedstrijd – maar ach het was het eerste jaar. De hal was gevuld met dealers en prachtig aangelegd met showtuin. Alle potentie voor een supershow zou je zeggen, maar de werkelijkheid zat iets anders in elkaar…
In de praktijk namelijk is er na die eerste editie nooit een stap in de goede richting gezet om de show telkens iets beter te maken. Ze hebben het gewoon laten gebeuren. Nooit acht geslagen op de goedbedoelde kritiek ten aanzien van de verlichting van de wedstrijd en als zichzelf serieus nemende deelnemer, besluiten sommigen dan uiteindelijk weg te blijven en hun Koi in te zetten op een show waar hun Koi wel goed tot hun recht komen. Het gevolg was een steeds verder afnemend speelveld en ook de standhouders werden steeds minder. Maar het zit waarschijnlijk ook gewoon in de Duitse gemoederen want die zie je toch maar weinig op de Koishow, slechts twee dealers uit het grote Duitsland, waar de hobby toch echt groot is, toonden zich paraat voor de KLAN, de Duitse vereniging die het geheel organiseert. De jammerlijke conclusie is dat er zonder Nederlandse dealers en zonder Belgische hobbyisten geen Duitse Koishow in Kalkar is.
dat pech kun je net hebben, maar een wedstrijd was het mede daarom geen moment
Overigens niets ten nadele van de vissen van Filip Poppe en de overige winnaars, terechte kampioenen zijn het en hun titels waard, maar ook deze winnaar had liever gewonnen te midden van een strijd, dan de tentoonstelling die het nu was. Zo verkondigde hij ook zelf. Op het laatste moment hadden de Nederlandse dealer MAKoi en de Belgische hobbyisten Hilde & Michel hun deelname nog gecanceld vanwege gezondheidsredenen van de Koi; dat pech kun je net hebben, maar een wedstrijd was het mede daarom geen moment.
Een eervolle vermelding gaat wel naar Peter Kluitenberg van Koivriend Coevorden, die wist er zeker vijf Best in Variaties zeker te stellen, een hele prestatie dat hij ook in een breder speelveld niet schroomt blijkt uit het verleden. Ook Ron Franssen van Boxmeer Koi wist een major (Best tategoi) in de wacht te slepen en Jan van Binsbergen van Betuwekoi een tweede plaats met een Kawarimono in size 7. Jeroen van Keulen en de Watermolen wonnen er ook nog de nodige prijzen; ja het moest wel van de Belgen en Nederlanders komen. Voor de Duitse awards was vooral Steven Stelzig van Japan koi-Import verantwoordelijk moet wel worden vermeld; hij won er een hele hoop.
Het begint wel steeds meer op een aquariumbeurs te lijken, zo was ook vorig jaar de kritiek en werkelijk waar; het was op veel momenten drukker voor de Siamese Kempvissen (Betta Splendis) dan dat er belangstelling was voor de Interkoi wedstrijd zelf. En ook de garnalen in alle kleuren vonden er gretig aftrek.
Op beide dagen vielen de bezoekersaantallen dan ook tegen volgens diverse standhouders. Een tekenend beeld was een groep vrijwilligers die zich midden op het showterrein in het pad voor de bezoekers hadden geschaard en gezeteld voor een monitor waarop de (wan)prestaties van Max Verstappen te volgen waren.
Enkele jaren geleden nog, was de hal prachtig verrijkt met een stand en tuin van Yokoso Japanse tuinen, gevolgd door nog een mooie Bonsai gallerij, maar verwonderen doe je er allang niet meer, tenzij je (trommel)filters wilt vergelijken communicerende materialen, dat kunnen ze wel, onze oosterburen. Maar de grootste doorn in het oog van de liefhebber blijft toch die verlichting. Al jaren klaagt iedere deelnemer en standhouder hierover; maar er is in al die jaren nooit iets veranderd.
De wedstrijd is echt enorm snel minder geworden, voor mijn gevoel is dit gekomen nadat Jan van der Kroon de handdoek op respectabele leeftijd in de ring heeft gegooid en ook zijn dochter Mariska wiens gezondheid dit niet meer toeliet, niet meer actief zetel nam bij de wedstrijdorganisatie. Zij hebben toch vele jaren de kar getrokken daar. Dit jaar zelfs, was er een volledig nieuw team van vrijwilligers die wel een weekendvergoeding krijgen, en die echt wel goed werk hebben geleverd, maar wel veel te strak begeleiden. Zo mochten wij als journalisten, voor het eerst, niet eens aan de binnenkant komen om foto’s te maken (anders is het vrijwel onmogelijk om de wedstrijdfoto’s en video’s te maken zoals jullie van ons gewend zijn); een gunning die wij nog nooit beschaamd hebben, maar dat ook gewoon van ontzettend groot belang is voor de show zelf in de promotie en marketing van de show; waarvan ik eigenlijk verder nog nooit iets heb ervaren in Nederland.
we zijn de vrouw dankbaar voor haar ongehoorzaamheid
Uiteindelijk, na vriendelijk verzoek vinden we iemand die bereid was om haar net te dunne vinger in de luchtaanzuiging van de venturi te steken zodat onze cameralens de golven de baas kon. Maar ook dit ging niet zonder dat er drie keer iemand duidelijk kwam maken dat het niet te lang meer moest duren; we zijn de vrouw dankbaar voor haar ongehoorzaamheid jegens deze fronsende blik, anders hadden jullie niet kunnen genieten van de Major Awards.
Frieslandkoi moest zelf nog lampen haken en in de stand hangen om hun vissen verkoopbaar te laten zijn, maar ik moet zeggen dat onder de mensen die er waren, de sfeer goed was. Sommige dealers heb ik gevraagd en ook al viel de verkoop tegen, denken ze toch dat ze een volgende keer wel weer terug zouden komen. Ikzelf twijfel er een beetje aan, maar was blij dat ik er niet een heel weekend meer voor vrij had genomen. Jammer, want na een hele herfst en winter voel ik me als een koe die voor het eerst in de wei mag. Dat gevoel bewaar ik nu nog even tot aan Oldenzaal. Zelden zo uitgekeken naar een show, maar daarover in een volgend artikel meer…
maar misschien dat het voor de show wel gezond zou zijn om de kermis elders op te tuigen
Ik verwacht dat het een aflopende zaak is, daar in Kalkar, een waarschijnlijk erg dure locatie en naar wat ik er hoorde en kent het ook een aflopend contract. Wellicht dat het volgend jaar nog daar is, maar misschien dat het voor de show wel gezond zou zijn om de kermis elders op te tuigen, wellicht minder prominent, maar wel meer professioneel waarbij de kwaliteit van de wedstrijd weer voorop staat. Ik gun het de Koiscène van harte, het moet allemaal maar even bedacht en neergezet worden en er zijn ontzettend veel mensen die ondanks de terugloop wel ieder jaar hun ziel en zaligheid erin leggen en daar mag je ook niet aan voorbij gaan, maar we moeten wel eerlijk zijn dat het zo niet langer gaat voor deze degradatiekandidaat…
