Buurtgenoten…

Onze kat is weg, wat kan mij dat schelen zou je denken. Wel mijn vrouw denkt daar anders over. Ik moest posters maken waarop ik kenbaar maakte dat onze kat weg is. Ik dacht nog, sommige buren zullen wel feest hebben, weer een kat minder, die bij mij in de tuin schijt. Toegeven dat is zo, hoewel ik twee keer risico loop, ze kan mijn vissen slaan en wat zeker is ze drinkt altijd het water uit de vijver. Nou ja het zal wel.

Ik heb posters gemaakt waarop wij kenbaar maakten dat wij onze kat weer graag terug wilden. Ik denk ik ram die dingen met een tacker op de bomen en klaar. Maar nee, mijn lieve vrouwtje had daar toch een heel ander idee over. Het was de bedoeling dat wij als een modern soort stofzuigerverkoper/colporteur bij de buren langs zouden gaan om te vragen of zij Beppie gezien hadden. Of dat het arme schuwe poesje misschien in de schuur opgesloten zou zitten.

Dit tafereel zag ik al helemaal voor mij, ik bel aan zo van: ding dong, dong ding ding dong, even wachten en daar zou een kerel van ongeveer 3 m³ staan (om maar in Koitermen te denken) en mijn lieve vrouw zou dan vragen, heeft u onze Beppie gezien. En dan zou de vleesgeworden hulk in buurman uitgave van 3 m³ de volgende woorden bulderen, ZO IS DAT JULLIE KOLERE KAT DIE BIJ MIJ DE BLOEMBOLLEN………ik denk dat het plaatje duidelijk is, het zou een zware avond worden en dat alles dankzij Beppie, die ergens anders beter eten heeft gevonden, iets met een takje groen of zo. Na de eerste ding dong werd er open gedaan door een vriendelijke vrouw die vol medelijden met ons meeleefde nadat wij uitgelegd hadden dat onze Beppie weg was.

Deze lieve vrouw was een voorbeeld voor alle buurtgenoten die vol medelijden zeiden dat zij een oog in het zeil zouden houden om onze Beppie weer te vinden. Een lief mens die zette de foto van Beppie meteen op facebook. Onvoorstelbaar hoe een steun de mensen ons gaven.

En dat brengt mij weer bij ons Koiliefhebbers. Eigenlijk hebben wij het maar makkelijk met onze Koi! Zij lopen niet weg, hoeven niet gecastreerd of gesteriliseerd te worden. Laten geen eten staan en zeuren niet wanneer je een artikel voor KoiQuestion aan het tikken bent. Nee hoor zij wachten rustig tot ik met de voerbak begin te schudden en komen dan vrolijk naar de kant om vervolgens mij nat te spatten tijdens het Koidiner! Het blijft een fantastisch gezicht om de Koi te zien eten, maar dat hoef ik niet uit te leggen geloof ik. Zelfs de Kikakoi gehaald op 13 april eet al pittig mee.