Voor het eerst in mijn leven proefde ik de sfeer op een echte goudvismarkt. Het voelde geweldig om er dan eindelijk te zijn en ik heb mijn ogen uitgekeken. De markt was dan ook zo groot dat ik er de hele middag heb rondgelopen om alle vissen te kunnen bekijken. Ik wilde de kans grijpen om iedere bak grondig te inspecteren. Op iedere ruit was wel een afdruk van mijn gezicht te vinden, ik heb dan ook uitgebreid met mijn neus tegen al de bakken en ruiten gezeten.
Op de markt heb ik met veel handelaren contact gelegd.
De gemiddelde kwaliteit was beter dan dat je dat toen in Nederland en Europa kon krijgen. Ter vergelijking: de slechtste vissen op de markt zouden als de beste vissen in Nederland verkocht worden. Voordat ik aan de reis begonnen was had ik dit al verwacht, maar om het met eigen ogen te zien bevestigde het.
De goudvissen zaten voornamelijk geselecteerd per kweekvariant, grootte, kleur en prijsklasse bij elkaar. De meeste bakken zaten dus vol met vissen die heel veel op elkaar lijken, dit geeft altijd zo’n mooi gezicht. De Ryukin was het meest aanwezig, maar ook de Oranda, Ranchu, Lionhead en (Crown)Pearlscale werden veel te koop aangeboden. Ook Chocolate Pompon, Celestials en Bubble-eyes waren te koop.
Naast goudvissen waren er nog veel meer spullen en dieren te koop. Er waren bijvoorbeeld enkele winkeltjes met aquariumbenodigdheden zoals luchtpompjes, filters, voer en verwarmingselementen. In enkele andere winkeltjes werden tropische vissen verkocht. Deze vissen zaten in een muur met heel veel kleine bakjes. Door de fel gekleurde vissen zag dit er erg mooi en aantrekkelijk uit. Maar als je een beetje ervaring hebt met tropische vissen dan zie je gelijk dat de vissen eigenlijk met veel te veel, in veel te kleine bakjes zaten. Ondanks dat zagen de vissen er toch gezond uit en ook zagen de bakjes er schoon en verzorgd uit.
de slechtste vissen op de markt zouden als de beste vissen in Nederland verkocht worden.
Verder zat er op de markt een vrouw die schilpadden verkocht. Vooral waterschildpadden zoals rood- en geelwang, zaagruggen en bijtschildpadden. Maar er werden ook enkele landschildpadden te koop aangeboden. De schildpadden zaten in plastic bakken die op de grond stonden. De kleinere schildpadden zaten met meerdere in de bakken en de grotere, die nog maar net in deze bakken pasten, zaten alleen. Om de beurt deden de schildpadden een poging om te ontsnappen. De kleinere schildpadden deden dit door over de ruggen van zijn of haar mede bakgenoten te klimmen. Maar om ervoor te zorgen dat de schildpadden niet uit de bakken konden ontsnappen zat de verkoopster op een krukje met om haar heen al de +/-30 bakken. In haar hand had ze een lange stok en iedere keer als er weer een schildpad zijn kans wilde nemen tikte ze met de stok tegen het beestje aan waardoor hij terug de bak in ging.
De meest opvallende karakteristieke eigenschap van de Jikin is het kleurpatroon. De Jikin is altijd wit met rood, bij voorkeur een wit lichaam met rode lippen, vinnen en staart.
Op een gegeven moment viel mijn oog op een bak op de grond. Ik moest even goed kijken want ik geloofde niet direct wat er op mijn netvlies verscheen. Maar ik had het goed gezien, het waren klauwkikkertjes. Deze worden in Nederlandse aquariumwinkels ook regelmatig aangeboden, meestal zijn dit dan dwergklauwkikkertjes. Maar het waren de uiteenlopende kleuren van deze kikkertjes die mijn aandacht trokken. Er zaten rode, roze, oranje, witte en (onnatuurlijk)groene kikkers in de bak, het waren net snoepkikkertjes. Hoe ze dat precies voor elkaar gekregen hebben weet ik niet maar ik denk dat het albino klauwkikkers waren die op een of andere manier kleurstof hebben toegediend gekregen.
Toen ik verder liep kwam ik een prachtige goudviskweekvariant tegen die ik nog nooit eerder had gezien. De Jikin, een zeer zeldzame soort uit Japan die niet veel wordt gekweekt. De meest opvallende karakteristieke eigenschap van de Jikin is het kleurpatroon. De Jikin is altijd wit met rood, bij voorkeur een wit lichaam met rode lippen, vinnen en staart. Ook mag de buik rood gekleurd zijn, maar het liefst is deze wit. Een andere belangrijke karakteristieke eigenschap van de Jikin is de staart, deze bestaat uit twee staartvinnen die in elkaars verlengde en loodrecht op de zijkant van de staartwortel staan. Dit laatste was bij de Jikin die ik op de markt zag niet zo goed ontwikkeld en daardoor was het geen showwinnaar. Ondanks dat was het een prachtige vis waar ik lang naar heb staan staren.
Aan het eind van de middag had ik alle vissen goed kunnen bekijken, het was sluitingstijd dus veel verkopers begonnen in te pakken. Per toeval zag ik op een afstandje een bedrijfje die veel weg had van een viskwekerij. Daar ben ik het erf van opgelopen en het bleek een Koi kwekerij of verkooppunt te zijn. Gezien de omvang denk ik dat het meer een handelaar dan een kweker was. De eigenaar groette ons vriendelijk en vond het leuk dat we kwamen kijken. Het was een rommelige bedoeling en de eigenaar woonde met zijn gezin in een klein huisje tussen de vijvers. Er lagen 15 á 20 betonnen vijvers met Koi. De kwaliteit was niet zo spannend, maar er zwommen wel een aantal leuke vissen tussen.
Op de markt heb ik met veel handelaren contact gelegd. Met een daarvan heb ik voor de volgende ochtend een afspraak kunnen maken. De volgende dag ga ik daar een kijkje op de kwekerij nemen. Meer hierover is te lezen in het vervolg van deze serie “Op Goudvis safari in China”.
2 reacties
We want more, we want more.
Anton wat heb jij toch een mooie reis achter de rug, en wat beschrijf je het leuk. Erg interessant!
Bedankt Engel, het was inderdaad een geweldige ervaring!