Ja hoor, ook de komende week blijft het nog stralend en warm weer. “Eet en groei” denk je dan. Soms ontkom je er echter niet aan om eens een Koi te netten. Je zag er een schuren of gaat naar een Koi Show met je zwemmende juwelen. Netten kan een stressvolle bezigheid zijn en dat heeft niet alleen te maken met de schuwheid van een vis…
Voor vele liefhebbers zijn hun Koi alles behalve schuw. Ze vreten de vingers van hun ‘voedende hand’ er bijna bij op. Maar hang je het net in het water dan sprinten ze van hoek naar hoek in de vijver. Zelf is het ook al even geleden dat je het deed en al met al wordt het een behoorlijke klus waarbij angst om de vis te verwonden zich laat afwisselen met vrees dat de Koi zichzelf kan beschadigen en de gedachte dat de stress zijn groeispurt onderbreekt. “Nee, daar waag ik me het liefst niet aan; laat ze maar lekker zwemmen”
Zonder wetenschappelijke onderbouwing kan ik jullie wel mijn idee geven hierover. Ik denk dat de situatie zoals geschetst een juiste constatering is, maar ik geloof ook stellig dat dit een zelf gecreëerd beeld is dat de hobbyist spiegelt aan zijn Koi. Want natuurlijk is de Koi bang van het schepnet. De enige keren dat je hem schepte was toen ie al niet lekker in z’n vel zat en je een afstrijkje wilde maken. Dat je hem hierdoor vervolgens van de Costia af hebt kunnen helpen zal de Koi niet weten. En zoals met alles is het niet mogelijk ergens bedreven in te raken als je het niet of nauwelijks doet. geen wonder dat er negatieve associaties aan kleven voor beide partijen…
Koi kun je echter conditioneren, je kunt ze bekend maken met bepaalde rituelen en wat hiervan de bedoeling is. Dit zorgt er ook voor dat ze ‘je voetstappen herkennen’ en vervolgens weten dat ze voer krijgen bijvoorbeeld. Koi die nabij een treinspoor hun huisvesting vinden zullen echt niet meer schrikken als de polderpiloot voorbij stoomt. Zo kun je ze ook laten wennen aan het schepnet en tegelijkertijd jezelf trainen in het omgaan hiermee. Ik wil niet beweren dat de Koi spontaan het net in zullen zwemmen, maar door ook eens te netten wanneer er niets aan de hand is, geef je te kennen dat het niet alleen ellende is dat aan deze happening kleeft. Even netten, meten en fotootje en weer terug. Of hang een dag per week of een paar uur per dag het net gewoon eens in het water zonder er de vissen mee te vangen.
Voor mij persoonlijk is het vangen en actief bezig zijn met mijn Koi ook echt hobby. Ik behandel ze echt als huisdieren en als fotofiel leg ik graag meerdere keren tijdens de zomer de ontwikkeling vast. Door dit regelmatig te doen, bijvoorbeeld iedere week een andere vis, heb ik altijd gemerkt dat de vissen hier ook aan wennen en wanneer het echt nodig is, laten ze zich relatief gemakkelijk vangen. Het is een percepte
