Overheid laat karpers letterlijk stikken

In Tilburg heeft een groot gedeelte van een decennia oude vissenbestand in een vijver genaamd ‘De Lange Jan’ het loodje gelegd als gevolg van een ernstig zuurstoftekort. Gelukkig waren enkele leden van een lokale visvereniging bereid hun handen uit de mouwen te steken nadat overheidsinstanties niet thuis gaven…

Het is een kwalijke zaak. De visliefhebbers van visvereniging De Ruischvoorn hebben in eerste instantie via het nieuwe telefoonnummer 144 de dierenpolitie te waarschuwen, maar kregen daar geen gehoor. Ook de brandweer bleek hiervoor niet de bel te willen luiden. Fons Jonkers, secretaris van de Karperafdeling van genoemde vereniging stelt dat er geen enkele instantie was die er iets aan wilde doen. Op zichzelf staand al een zeer kwalijke zaak gezien de daadwerkelijke, maar vooral ook sentimentele waarde die het vissenbestand behelsd, maar veel meer nog daar de oorzaak van de sterfte met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid te wijten valt aan werkzaamheden van een overheidsinstantie…

‘Een kat in de boom heeft een hogere prioriteit dan een vis op de kant.’

In de nabijheid van de vijver wordt een zuiveringsinstallatie gebouwd door waterschap de Dommel, waarbij er veelvuldig grondwater werd weg gepompt. Hierdoor daalde het grondwaterpeil. Toen de pompwerkzaamheden eenmaal werden gestaakt is het grondwaterpeil weer gaan stijgen. Dit heeft er in de zeer diepe visvijver voor gezorgd dat de sliblaag, die zich er door de jaren heen, heeft gevormd, is gaan opwellen. Hierbij komen zeer veel micro-organismen (H2s of Watersulfide) vrij die de typische lucht van rottende eieren afgeeft. Waar deze in een dikke sliblaag doorgaans zorgen voor een anaerobische (zuurstofloze) vertering van organisch afval als bladeren en dergelijke; veranderen ze als bij toverslag in zuurstof-verslindende processen wanneer een dergelijke sliblaag vrijkomt.

Ten overvloede kan worden opgemerkt dat ook zonder schuld, de verantwoordelijkheid van een dergelijk acuut probleem in het milieu bij de overheid ligt. Het is overigens niet de eerste keer dat de overheid niet thuis geeft bij een dergelijk probleem. Eerder dit jaar vond er namelijk een massale vissterfte plaats in Haarlem. Van mij mogen de helden van de visvereniging hun uurloon declareren bij het Waterschap. Deze gelden kunnen dan wellicht weer worden gebruikt om na herstel van de vijver nieuwe vissen uit te zetten. De overheid ziet klaarblijkelijk niet de waarde in van de kapitale karpers; een kat in de boom heeft nog altijd een hogere prioriteit dan een vis op de kant.