“Wie kan helpen om 200 karpers te vangen?”
Leon de Groot is Koihobbyist, maar ook dierenliefhebber in het algemeen en derhalve heeft hij zich aangemeld voor berichten van de dierenambulance. Over het algemeen noemt hij dat ‘leuk om te volgen’, maar toen hij gisteren ene oproep ontving met een hulpvraag; twijfelde hij niet om honderden karpers in zuurstofnood te helpen. Een first responder ooggetuige verslag van een heldhaftige hobbyist. Het moment dat een mudpound in Japan kinderspel lijkt…

Om omstreeks 19:30 kreeg ik op een oproep via de dierenambulance met de volgende strekking? “Wie kan helpen om 200 karpers te vangen?” Ik vond het maar een rare melding. Er stond een telefoonnummer bij die ik toch maar meteen belde om meer informatie te vragen. Het bleek te gaan om gestolen vis; gevangen door Roemenen. De Roemenen zaten er te vissen om later de vissen mee te nemen om op te eten.
Lees ook: Karper als kerstdiner
De politie kreeg hoogte van dit voornemen en konden de Roemenen op heterdaad betrappen. Maar toen gebeurde het, de Roemenen gooiden alle vissen in een ondiepe sloot met slechts zo’n 30 cm water en, mede gezien de warme temperaturen, een veel te laag zuurstofgehalte voor zoveel vissen. Ik ging er op af om hulp te bieden en had meteen mijn grote meetbak meegenomen. Ook mijn karpernet in de aanslag want ik had nog geen idee wat ik zou aantreffen. Eenmaal aangekomen op de plek was het eventjes zoeken waar ik precies moest zijn en wat zich zou afspelen in een moeras. In dit gebied komt normaliter eigenlijk niemand, want het is een stiltegebied en alles is veengrond. Op een gegeven ogenblik kwam ik ze tegen en moest ik door de eerste moerassloot die, zo ik dacht, droog stond. Het gevaar van veengrond echter is dat je nooit weet waar je wel en niet moet lopen. Ik zakte op sommige plekken direct tot mijn knieën in het veen.
Zelf ging ik de prutsloot in om ze proberen te pakken maar dat lukte me niet; ik bleef wegzakken
Op de plek aangekomen schrik je jezelf als dieren- en karperliefhebber kapot. Zeker al 100 karpers snakkend naar adem. Zelf ging ik de prutsloot in om ze proberen te pakken maar dat lukte me niet; ik bleef wegzakken. Precies op dat moment kwamen er twee jonge jongens aan waaraan ik vroeg om er in te gaan en dat werkte. Binnen 10 minuten zaten er denk ik al wel 35 karpers in mijn meetbak.

Er stonden al wat ouders te kijken, die het leuk vonden hoe de kinderen in de bagger speelden, maar ook weer te beroerd waren om de vissen in de tocht (hoofdwatergang RED.) te zetten. Ze wilden immers niet vies worden. Dit gaf veel ergernis, want het schoot niet op. De Karpers hadden zuurstof nodig. Totdat de vereniging erbij kwam; toen ging het snel. De vissen gingen in speciekuipen en werden allemaal naar de tocht gebracht. Het moest snel gaan want het werd langzaam donker.


Om 22:15 stopten we ermee want we zagen verder geen vis meer. Terug naar de auto gelopen om thuis lekker te douchen. Ik moest goed schrobben want het stonk behoorlijk en ik heb een hoop sneetjes opgelopen van het riet want dat sneed goed aan mijn benen en armen.
Lees ook: Vluchtelingen eten kapitale Chagoi op uit siervijver
RED: Wie ook geïnteresseerd is in meldingen van de dierenambulance kan zich wenden tot Facebook. Vrijwel iedere regio heeft zijn eigen pagina waarop actuele berichtgeving te volgen is en zoals Leon; je weet nooit wanneer je van levensbelang kunt zijn.