Met de billen bloot…

De inschrijvingen van de KoiQuestion HQ Grow-Out ging gisteren van start. De reacties waren overweldigend. Sedert die constatering zijn we de hele avond en zelfs vannacht in de weer geweest om tot een passende en integere oplossing te komen. Pakken we de lolly af van het kind of opnieuw en smeekbede aan de betrokken partijen en hoe houden we het werkbaar? Of dat gelukt is?

De enige oplossing bleek ‘met de billen bloot’ en zo geschiedde.

De KoiQuestion grow-out brengt op een betaalbare manier high end Showa van de kweker Dainichi bij de welwillende hobbyist. Een prachtig concept, maar je moet het altijd nog maar even bezien. Afwachten maar zo dacht ik. We prepareerden de aankondiging en openden een inschrijvingspagina. Mijn wederhelft zat al een kleine twee uur op mij te wachten, het was gisteren zaterdag en ik had beloofd dat we verf en materialen zouden gaan bekijken voor onze aanstaande verhuizing over twee weken. Nog maar net onderweg, was mijn telefoon ook nog eens leeg en dus liet ik deze achter aan de autolader. Na de bouwmarkt nog even een paar boodschappen en terwijl ik wacht in de auto (Kruidvat is niet mijn ding), ontgrendel ik mijn telefoon om de stand van zaken eens te bekijken…

Een prachtig concept, maar je moet het altijd nog maar even bezien.

Ik kon mijn ogen niet geloven. Op dat moment waren er al ongeveer 20 inschrijvingen naar aanleiding van de e-mail alleen al en de blog was toen nog niet eens gepubliceerd. Bij thuiskomst heb ik de inschrijvingen maar meteen gestaakt. De teller stond op 30 en het bleek dat de aanvankelijke 12 Koi binnen drie kwartier na het versturen van de mail al waren vergeven. En nu?! We hadden wel verwacht dat we de 12 Koi zouden kunnen onderbrengen bij welwillende hobbyisten, maar ook dat we wel tijdig zouden zijn om de inschrijvingen te staken als we het maximum zouden bereiken. Ik had eea wel ondervangen door in de voorwaarden voor als er eentje zou inschrijven voordat we er op konden anticiperen, doch deze situatie was van een heel andere orde.

Het moet ook behapbaar blijven voor de verslaggeving en iets unieks blijven.

Moesten we dan al die mensen teleurstellen? Radiostilte en goed overleg plegen was het devies. We bedachten allerlei constructies, maar ze waren allemaal niet zaligmakend. Gezien het tijdsverschil is onmiddellijke ruggespraak met Japan geen optie. We wilden tot een integere oplossing komen, zowel jegens de hobbyist als de kweker. Terwijl ik de enthousiaste mails beantwoord van deelnemers die in spanning zitten of ze er bij horen en van teleurgestelde hobbyisten of ze echt niet meer mee kunnen doen omdat ze de afgelopen uren net even de deur uit waren, ligt de hoop bij Bram.

Inmiddels heeft Bram de situatie door kunnen spreken met Dainichi. De enige oplossing bleek ‘met de billen bloot’ en zo geschiedde. Gelukkig vonden we vooral begrip op dat andere continent. Ons voorstel was om bij gratie dan de actie te kunnen verdubbelen naar 24 zoals in de reacties ook al werd geopperd en dan enkele op de reservelijst zetten bij het achterblijven van de betaling, maar de geste was al zo groot en we moesten er dan nog altijd enkelen teleurstellen of in ongezonde spanning laten. Het moet ook behapbaar blijven voor de verslaggeving en iets unieks blijven. Ik zal jullie de specifieke overwegingen van deze stressmomenten besparen, maar uiteindelijk hebben we kunnen afspreken, met zowel Dainichi als Koicenter Tiel, al die zich hebben ingeschreven de kans te gunnen om aan de actie mee te doen! Wat een slaak van opluchting leverde dat op.

We uiten nogmaals onze dankbaarheid naar Dainichi en Koicenter Tiel. De deelnemers hebben inmiddels een email ontvangen met de specificaties. En binnenkort zal het vervolg hier op KoiQuestion verschijnen met het uiteindelijke deelnemersveld. Veel succes!