Koi Idol-winnaar oktober is een oude bekende
Op zaterdag 5 november j.l. hadden we een afspraak staan met Bert Jan en zijn vrouw Jacqueline.
Dit keer voor de prijsuitreiking van de Koi-idol verkiezing oktober 2017. De keer daarvoor was alweer een paar jaartjes geleden en eerlijk gezegd moest ik mijn geheugen daarvoor wat op laten frissen. Door wie beter, dan door Bert Jan dacht ik zo. Maar dat later.

Bij aankomst, onder luid geblaf van hun twee honden, stond Bert Jan ons bij de poort al op te wachten. Gelukkig was deze hoog en gesloten maar we werden al snel gerustgesteld met dat zij waarschijnlijk banger zijn voor ons dan wij voor hun. En dat bleek ook. Nadat de smeedijzeren poort werd geopend werden we even in stilte besnuffeld en verloren zij verder de aandacht voor ons. In een eerste blik viel ons op dat Bert Jan de plannen die hij bij ons vorig bezoek nog had, reeds ook had uitgevoerd.

In herinnering lag de vorige vijver in een min of meer natuurlijke vorm, iets verder achter in de tuin op maaiveld niveau. De gelijk in het oog springende nieuwe vijver met een inhoud van 60 kuub en nu van alle kanten beter gelegen in het zicht, was strak en ruim opgemetseld boven het maaiveld. Door de aan overzijde aangebrachte beplanting bleef een natuurlijke uitstraling behouden wat ook het uitzicht van uit de kamer ten goede kwam.

Jacqueline was inmiddels ook naar buiten gekomen om ons te verwelkomen en Bert Jan als soulmate in de hobby bij te staan in zijn verhaal. Dit keer had Bert Jan (en wellicht in overleg) zijn Ginrin Shiro Utsuri ingeschreven voor de Koi-idol verkiezing.
Zo verder in het verhaal met twee gepassioneerde hobbyisten kom je dan al snel oren te kort maar wordt gelijktijdig je geheugen opgefrist.

Kijk! Met haar vinger wijzend naar een Kohaku, daar zwemt Sjakie van de vorige keer. Jacqueline wist ook het jaar en maand nog te vermelden met de toezegging, pak er zo de trofee van toen nog wel even bij. Zo werd zonder het te vragen mijn geheugen weer opgefrist. Meerdere vissen werden nog aangewezen, soms door beide tegelijk. Natuurlijk ook de Ginrin Shiro Utsuri welke bij Kim’s Koi was aangekocht en nu winnaar was geworden.

Een goede foto schieten van de winnaar viel voor nu niet mee maar hij was aanwezig en dat is één van de voorwaarde. Met dit gegeven werd het ook tijd om over te gaan tot de prijsuitreiking van de trofee en de oorkonde voor Kim’s Koi. Zolang het nog droog bleef konden we nog wat foto ’s buiten te maken. Ondertussen had Jacqueline de koffie al aan gezet en zouden deze met een feestelijk taartje binnen nuttigen.

Eenmaal binnen viel mijn oog op het dressoir welke als prijzenkast dienst deed. Zó dat is niet niks! was mijn uitspraak, écht hij stond helemaal vol. Ja en dat is alléén van dit jaar werd er geantwoord. Boven stond nog meer van voorgaande jaren en dus ook de trofee van Sjakie. Deze werd zoals gezegd er nog even bij gehaald.

Al doende en pratende bleek hoe intens zij gezamenlijk de hobby beleefden. Samen de beslissingen namen welke Koi werden aangekocht en welke er mee zouden gaan naar de shows. Gespreksstof genoeg om wel een week te vullen maar zoals dan zo vaak wordt gezegd: De tijd vliegt en wordt het toch ook weer tijd om naar huis te gaan.

We kunnen in ieder geval terug kijken op gezellige middag en wensen Bert Jan en Jacqueline nog veel succes op alle nog komende shows.