Februari 2013! Toen was het zover, de sleutel van onze nieuwe woning. Tussen de verkoop en bevalling hebben we de sleutel van ons huisje gekregen. We hebben onze vorige woning meer dan 4 jaar te koop gehad. En geloof mij na 2 jaar zakt de moed aardig in je schoenen. De vijver die er stond werd afgebroken ivm de gigantische omvang en elke kijker dit als een struikelblok (letterlijk & figuurlijk) zag. Alleen na het afbreken van de vijver heeft het dus zeker nog 2 jaar geduurd.
“ik kijk niet naar shimi, de body of een scheve aarsvin.”
Maar de aanhouder wint! Nu wonen we heerlijk op ons plekje. In de plaats waar we graag w ilden wonen in een prachtige buurt. En met natuurlijk een royale tuin voor een koi vijver….
Eerst het huis netjes en dan volgend jaar de vijver heb ik gelijk gezegd. (niet dat er naar mij geluisterd word maar ik probeer zeker wel af en toe een vinger in de pap te hebben) Ik zie hoe graag Tiebo het wil dus ik laat de keuken die aan vervangen toe is maar zoals het is en laat Tiebo bezig met het in zijn hoofd creëren van een vijver. Continue zie ik nieuwe tekeningen in de schetsblokken staan en denk ach het is pas volgend jaar.
Maar hoe meer de tijd verstrijkt en we natuurlijk met dit prachtige weer buiten zitten begint het zelfs bij mij te kriebelen!
Mijn idee van een vijver is mooi strak met natuurlijk grote koi er in. Ik vind alles leuk, ik kijk niet naar shimi, de body of een scheve aarsvin. Nee als het groot is en ook nog wat tam dan ben ik verkocht!
“Eerst het huis netjes en dan volgend jaar de vijver heb ik gelijk gezegd.”
Gister zat ik met Sem in de tuin en begon hij ineens uit het niets over de vijver. Hij ziet het wel zitten allemaal koies zoals hij het zo mooi noemt. Ik zei tegen hem dat hij dan mee mocht de vissen uitzoeken samen met papa. Dat wou hij wel! Maar zei Sem: “Als je gewoon heel diep graaft komen er vanzelf wel grote koies naar boven!!” Of dat nou het warme weer was of zijn rijkelijke fantasie dat laten we maar in het midden. Natuurlijk komt er een showa in de vijver want hoewel Sem rijkelijk bedeelt is met allerlei variëteiten koi-knuffels. Is zijn showa de favoriet.
Met een nieuw wereld wondertje in huis die vast ook met het koi-virus geïnfecteerd zal worden zal ik voor deze kleine man ook eens opzoek gaan naar de koi-knuffels. Zodat hij wanneer de vijver er is er ook herkenning in zal zien. Volgend jaar gaat de schep in de tuin. Als er maar een stuk overblijft voor de kinderen mag Tiebo zijn gang gaan.
…. Tot op zekere hoogte want die vinger in de pap blijf ik proberen te houden.
6 reacties
Volgend jaar is al over 150 dagen Tiebo!
Met een beetje geluk staat er dus op 1 januari een shovel in de tuin, zo van; goedemorgen is hier nog geen gaatje dan 🙂
Sterkte in het Groningse
Niet te optimistisch Engel 😉
Leuk om eens te lezen hoe het daar bij jullie toegaat hahaha. Wens jullie al het goede toe in de toekomst en hoop dat jullie droom maar uit mag komen.
Greetzzzz Koos
Dankjewel! 🙂
Ik wist het wal. Je geeft Sem een schep in de hand en vraagt of hij grote koi wil zoeken. Dat valt ook niet onder kinderarbeid. Veel geluk en plezier in jullie nieuwe onderkomen.
Gr Sergio
Dit is natuurlijk het proberen waard, vele (kinder)handen maken licht werk.