Normaliter doe ik niet voor minder dan een kuubje of 25. 100 van deze eenheden aan water echter, klinkt me nog veel meer als muziek in de oren. Nee, we hebben er niet snel genoeg van, maar soms, op dagen als vandaag, is elke druppel er eentje te veel…
In de ban van het water, zo valt het gemoed van de gemiddelde inwoner in het Noordoosten van Groningen het beste te omschrijven. Met een nog altijd dreigende dijkdoorbraak en meer dan duizend geëvacueerde mensen is er niet veel anders dat nog belangrijk lijkt. Als zijnde werkzaam bij de Marechaussee is het lastig er niets van mee te krijgen en vandaag heb ik zoveel als binnen mijn machte een steentje proberen bij te dragen, maar dat is misschien nogal wiedes. Minder logisch is het barmhartig optreden van mijn wederhelft Marion Musch, die op haar vrije dag haar diensten beschikbaar stelde in een verzorgingscentrum omdat collegae in het risico gebied verhinderd waren. Het is pure barmhartigheid en ik ben supertrots op haar voor deze menselijke geste. De Groningers boden de evacués massaal onderdak; daar wordt je letterlijk warm van.
Dezelfde barmhartigheid hoop ik ook steeds in onze hobby te vinden. Is het niet met een daad, dan met goede raad. Het is fijn om er voor je naaste te kunnen zijn. Het geeft je plots weer dat gevoel van voldoening en van echte waarde. Noodopvang aanbieden voor een mede hobbyist zonder quarantaine, je microscoop ter beschikking stellen, zorgen voor iemand vijver en vissen bij ziekte of absentie en zelfs het bijstaan en helpen van een bevriende hobbyist die een Koi heeft verloren. Overigens valt het voeden van de hongerigen ook onder barmhartigheid en ik durf dus wel te stellen dat onze hobby behoorlijk met deze deugd is onderlegd, haha. Samen een lach kunnen delen is misschien wel het grootste goed dat je kunt ervaren. Het is dat wat de hobby voor mij doet en maakt tot wat het is. Het is de grote waarde van de kleine dingen in het leven.
Mijn dag werd gemaakt door een gratis kopje koffie bij de benzinepomp. Ook al lijken al die kleine dingetjes onbenullig en eigenlijk heel onbelangrijk, het is van groot belang dat je het doet. (Ghandi)
