Chris en zijn Bliksemschicht

In deze rubriek laten we hobbyisten aan het woord om hun beleving en ervaring met jullie te delen in hun eigen woorden. Lees mee met deze inspirerende verhalen van hobbyisten zoals jij en ik. Deze keer Chris over zijn Inazuma Kohaku.

Ik was al ruim twee jaar op zoek naar een kohaku en het moest er één worden met een inazuma patroon. Dit is een patroon waarbij het hi als een bliksemschicht over de rug van de Koi loopt. Zoeken en zoeken, maar ik kwam maar niets tegen dat geheel naar mijn zin was. Het was oktober 2007. Alle dealers reisen weer af naar Japan om hun bakken te vullen. Zo volgde ik ondermeer het verslag van Bokoi en ik zag in zijn verslag dat hij ook naar Yamatoya ging. Nu was Yamatoya niet bekend in Nederland, maar ik hoorde links en rechts al dat hij sublieme Kohaku zou kweken. Even opgezocht op het internet natuurlijk en ja, ik was onder de indruk van de foto’s die ik kon vinden.  Bijna allemaal hoogwaardige Kohaku.  Ik hield het reisverlag van betreffende dealer dus goed in de gaten…

Het was zo ver. Het verslag van zijn bezoek aan Yamatoya kwam online en ik zag een Inazuma Kohaku. De foto eens heel goed bekeken en dit was nou iets wat ik zocht. Ik mailde meteen naar Bokoi of ik een optie kon krijgen op de vis. Dat kon want ik was de eerste. Een dag later had hij nog wel 8 emails van mensen die een optie wilden op dezelfde vis, maar helaas voor hen, want ik was als eerst. Het leuke is, dat het geslacht van de Kohaku mannelijk zou zijn, althans, dat werd mij verteld. Nu zocht ik eigenlijk een vrouwtje, maar de kans om nog eens tegen zo een Kohaku aan te lopen is vrijwel nihil. Bokoi mailde me vanuit Japan dat wanneer dit een vrouwtje zou zijn geweest, de koi Japan nog niet had mogen verlaten. Tja dan maar een man. Ik zocht al zo lang naar dit patroon…

Dus de optie bleef staan en in november 2007 kwamen de koi naar Dieteren (limburg). Het was nog een eindje rijden, namelijk een kleine 160 km, maar ja, je moet er wat voor over hebben. Dus op een zaterdagochtend naar Dieteren… 3 Uren over gedaan. Lang leven de file, maar het mocht de pret niet drukken vandaag. Aangekomen bij Bokoi, de vis gebowld. Jaaaa! Hij was helemaal perfect. Dit zocht ik. Wat een top Huidkwaliteit. Toen ontstond er een discusie over het geslacht. Voelen en doen, vis draaien en nog waren we er niet zeker van of het een man (osse) of vrouw (messe) betrof. Frank van Bokoi zei: “Het moet een man zijn zoals Yamatoya had gesteld, anders mocht de vis Japan niet verlaten. Niet als nisai in ieder geval, maar het maakte me al niet meer uit. Man of vrouw, ik wilde de Koi en de aankoop was rond. Ik kon dit niet laten zwemmen…

‘Ook ik maak wel eens een fout’

Zomer 2008: de mannetjes in de vijver waarvan ik zeker weet dat het mannen zijn, zitten achter de Yamatoya Kohaku aan. Vreemd… Zijn toch geen Geer en Goor zeker. LoL. Schepnet gepakt, Kohaku in de bowl en voelen. Niets duidde erop dat het een man zou zijn, maar het geslacht was nog steeds niet visueel te bepalen. Het volgende filmpje is van september 2008:

Voorjaar 2009: weer hetzelfde. Mannetjes achter de Kohaku aan. Weer geschept, voelen en doen, geen paaiknobbels te bespeuren, weer eens draaien… ja volgens mij is het een vrouw!? Maar het zal wel en in mei 2009 is de Kohaku mee naar de show gegaan en waarempel, het won de  1e prijs kohaku size 4 op de Nationale Koi- en Vijverdagen 2009. In september 2009 dacht ik nog even scheppen en mijn Kohaku bekijken. Voelen en weer geen paaiknobbels en draaien en ja hoor het was nu eindelijk goed te zien, 100 procent een vrouw. Dus na 4 jaar was het pas goed zichtbaar bij deze Koi, Yes! Ik heb echt geluk, anders had deze koi nooit hier gezwommen in mijn vijver. Dan was ze immers voor mij onbetaalbaar geworden!

Frank van Bokoi zag de update die ik had gepost op een forum en hij mailde mij met de vraag of ik een goede foto wilde maken van de Kohaku zodat hij deze kon laten zien aan Yamatoya. Zo gezegd, zo gedaan. Yamatoya was erg onder de indruk en sprak: “Ook ik maak wel eens een fout”. Hij vond de Koi zeer mooi en verwacht er nog meer van in de toekomst. “Good body en very nice pattern”. Zo zie je maar dat je soms wel eens geluk kan hebben met een Koi.

Dit filmpje is van september 2009:

Dit jaar heeft de Kohaku ook weer meegedaan  aan de NKVD10, dit keer een 2e prijs in size 5 (tot: 65 cm), maar eerlijk is eerlijk; ze kwam body te kort na de lange winter. Ze zit nog volop in de groei dus dat komt wel met der tijd. De Koi is nog volop in ontwikkeling en er zaten wel heel er veel goede Kohaku dit jaar.  Des te mooier is het als je er een prijs mee pakt en ik denk zelf en hoop natuurlijk dat deze koi nog een jaar of 2 tot 3 nodig heeft voor ze op der top is. Haar vinne zijn nog best transpirant wat aangeef dat ze nog lang niet af is…