Chinese Goudvismarkt; niet zomaar een markt

Vandaag was dan eindelijk de dag waarop ik me al maanden verheugde aangebroken; vandaag zie ik voor het eerst een echte markt speciaal voor goudvissen! Ik was natuurlijk enorm benieuwd naar de kwaliteit van de vissen maar ik verheugde me minstens zoveel op het proeven van de sfeer op zo’n goudvismarkt. Hoe groot zou het zijn? Zou het erg druk zijn? Zou het echt een markt zijn met alleen goudvissen of is het gewoon een markt waar je ook groente, fruit en kaas kunt kopen? Klopt de indruk die ik heb gekregen door de foto’s die ik al gezien heb? Hoe staat het met de hygiëne en zitten de vissen echt de hele dag in zakjes?

De markt was vele malen groter dan ik had durven dromen!

Binnen enkele uren heb ik antwoord op al deze vragen. Maar ik mocht natuurlijk niet vergeten waarvoor ik eigenlijk in China was. Mijn doel van de reis was het vinden van een goede en betrouwbare kweker die mijn leverancier van hoge kwaliteit goudvissen kon worden. Dit is nog veel moeilijker dan dat je zou denken. Ondanks dat er enorm veel Goldfishfarms in China zijn is het moeilijk om een kweker te vinden die je kunt vertrouwen. Er zijn maar enkele kwekers die kunnen en mogen exporteren. Daarnaast spreken de meeste Chinezen geen Engels en aangezien mijn Chinees niet veel verder komt dan babi pangang, foe yong hai en tjap tjoy heb ik dit probleem moeten oplossen. Gelukkig heb ik Mike leren kennen die met mij mee is gegaan en alles voor mij kon vertalen.

Vanuit het hotel zijn we naar het metrostation gelopen, waar we een metro instapten die ons voor een paar dubbeltjes naar de andere kant van de stad bracht. Na twee minuten gelopen te hebben nadat we uit de metro waren gestapt kwam de goudvismarkt steeds dichterbij. Zou het voldoen aan mijn verwachtingen?

Ik was natuurlijk enorm benieuwd naar de kwaliteit van de vissen maar ik verheugde me minstens zoveel op het proeven van de sfeer op zo’n goudvismarkt.

De sfeer op de markt kwam aardig in de buurt zoals ik me het had voorgesteld. Het zag er vrij chaotisch uit, het was druk en iedereen liep, fietste of bromde kriskras over de smalle straatjes. De markt was vele malen groter dan ik had durven dromen! Ik had me een voorstelling gemaakt van een straat vol met kraampjes, maar het was niet één straat maar het was meer een klein winkelcentrum met blokken van winkeltjes. Ik zeg winkeltjes, want het waren ook echt stenen gebouwtjes waar je naar binnen kon lopen. Tussen deze winkeltjes hadden andere handelaren een plekje bemachtigd en hun kraampjes uitgestald. Aan beide kanten van de straat waren kraampjes opgesteld met plastic bakken op de grond met in iedere bak enkele goudviskweekvarianten. Achter deze bakken stonden in de meeste kraampjes tafels of andere verhogingen met daarop weer bakken met vis. Wat me meteen opviel was dat er veel gebruik werd gemaakt van glazen bakken. Ik verwachtte juist dat de vissen in plastic zakken zouden zitten en ik had zeker niet verwacht dat er aquaria gebruikt werden. Dit veranderde mijn gedachten in positieve zin. Bij sommige kraampjes zag je nog wel zakken liggen, maar het overgrote deel zat in bakken. Ik was natuurlijk blij om dit te zien. In deze bakken kun je de kwaliteit van de vissen veel beter beoordelen, in zakken zou dit haast onmogelijk zijn. En daarnaast maakt zo’n zak het erg lastig om het welzijn en de gezondheid van de vissen te garanderen, iets wat bij mij hoog in het vaandel staat.

Tot zo ver deze blog, in de volgende blog ga ik meer vertellen over deze dag en ga ik het vooral hebben over wat er precies in de bakken rondzwemt en welke gekke dingen er nog meer te koop waren op de markt.