Het gaat dan eindelijk gebeuren, de Euregio Koishow 2014 nadert. De vrije dagen zijn ingepland en ik ben lekker vijf dagen onder de pannen om blote vissen te kijken. Nou ja, twee dagen dan, want de eerste drie dagen moet natuurlijk eerst een show uit de grond worden gestampt. Een terugblik zo aan het einde van het seizoen van hoe ik de Koi Show in Oldenzaal heb ervaren, dat gaat niet alleen over voorpret, maar is dat ook meteen voor volgend jaar. 😉
Op basis van de vorige editie zou er qua het watermanagement nog een feedback sessie moeten komen om de verbeterpuntjes van de vorige editie bij te schaven. Gewapend met een agenda vol verbeterpunten en een boel voorpret stapte ik bij Han in de bus. We hebben er beiden super veel zin in en rijden naar het huis van Wouter de Kock. Wouter is bestuurslid en ook vanaf het begin betrokken bij de show, hij is er een van de droge uitspraken en zorgt altijd voor de nodige dosis humor wanneer iedereen te serieus wordt. Hij heeft net zijn nieuwe vijver klaar, welke is voorzien van een prototype Puretech filter. Dit filter is gebaseerd op een statisch en bewegend bed, maar zit net even wat doordachter in elkaar. Binnenkort meer over dit filter.
Het is erg fijn de vaste Koiclubbers weer terug te zien. Ik bleek met de neus in de boter te zijn gevallen, want vanwege het feit dat dit de laatste vergadering was voordat de show van start zou gaan, werd de koffie vergezeld met een lekker stuk taart. M`n verbeterpunten werden erg serieus opgepakt, waardoor ik niets te kort kwam om mijn taak op de show te kunnen uitvoeren. Echt super.
Vol trots liet hij me twee gereedschapskistjes zien die hij had omgebouwd tot heuse waterdragersÂ
Woensdag 21 mei was het dan zover. Wederom haalde Wouter mij van huis op. Vol trots liet hij me twee gereedschapskistjes zien die hij had omgebouwd tot heuse waterdragers voor de reageerbuisjes met de te analyseren watermonsters. Met ruimte voor 64 glaasjes en voorzien van een duidelijke benummering kon ik hiermee de klus wel klaren. En zo gaan we ieder jaar een stapje vooruit.
Aangekomen op het showterrein begint het pas echt te kriebelen wanneer je alle vrijwilligers weer terugziet en zelfs een paar nieuwe gezichten ontdekt. Zo ook een Engelsman genaamd Barry Germaine, Barry is helemaal uit Portsmouth hierheen gekomen op aanraden van Huub de Rijck. Hij is al 9 jaar vrijwilliger bij de Holland Koi Show en wilde voor de afwisseling het Koiclub Nederland team versterken. Ondanks zijn leeftijd van hoog in de 70, heeft hij enorm veel werklust en stopt hij niet voordat de klus geklaard is. Je kunt wel merken dat hij vroeger marinier is geweest, want opgeven is voor hem niet van toepassing. Daarnaast is hij iemand die opbouwend kritisch kan zijn, en tegelijkertijd ook doorpakt als er werk verzet moet te worden. Dat zie je tegenwoordig niet zoveel meer.
Gedurende de show heb ik hem leren kennen als een enorm vriendelijke en gedreven man. Een vrijwilliger welke van enorme waarde voor de show is geweest. Hij was deze editie m`n watermaatje en ik heb enorm veel lol met hem gehad. Ik kan niets anders zeggen dan dat ik hem echt een geniale kerel vind en enorm veel respect voor hem heb.
Vandaag moeten de ringleidingen voor de suppletie en de afvoer van het overloopsysteem worden uitgelijnd en vastgezet. Vervolgens kunnen de vaten worden geplaatst. Het zijn 62 wedstrijdvaten. Het zorgt altijd voor een speciaal gevoel indien eenmaal alle vaten staan opgesteld. Die avond zorgt de vrouw van Patrick Beld voor het avondeten. Ze heeft ons drie avonden geweldig verzorgd met de door haar bereide maaltijden. Super geregeld.
en dat betekend dat je elkaar 100% moet kunnen vertrouwen
Dit geeft ook meteen in indruk van de sfeer die de show ieder jaar uitademt. Gezelligheid, hard werken en gemoedelijkheid. Je werkt ieder jaar met een relatief kleine club aan vrijwilligers. Je kent elkaar en je weet wat je aan elkaar hebt en dat is echt super belangrijk. De show wordt namelijk ieder jaar groter en ook het kwaliteitsniveau van de deelnemende vissen neemt ieder jaar toe. In principe staat er dus ieder jaar meer op het spel en dat betekend dat je elkaar 100% moet kunnen vertrouwen.
De volgende dag kwam Olaf me ophalen. Ook hij is al vanaf het begin bij dit Koifestijn betrokken. Omdat we dit jaar een dagje eerder waren begonnen met de opbouw, kon er op een meer relaxte wijze worden gewerkt. Samen met Barry heb ik de vaten zo strak mogelijk gevouwen en deze afgevuld. Tegen het einde van de dag hebben we alle vats gedesinfecteerd en voor de laatste maal doorgespoeld. We zijn er klaar voor, laat de Koi maar komen.
Wat hierna gebeurt lees je in het tweede deel van mijn verslag!
