Niet elke waterlelie is bestand tegen de vraatzucht van onze gevinde vrienden. Ik had toevallig een waterlelie die prima groeide in mijn Koi-vijver. Had inderdaad. Aangezien de speciekuip waar de lelie in stond ook een bron van vervuiling en pathogeen bacterieleven is, heb ik na vier jaar besloten afstand te doen van de lelie. Maar niet zonder te bedenken wat ik ermee zou kunnen doen.
Elk jaar volop blad op zo’n anderhalve vierkante meter wateroppervlak, mooie witte bloemen met knalgele harten erin. Het is een prachtig gezicht maar, zoals gezegd, de bak is een bron van vervuiling en ziekteverwekkers. Om nog maar te zwijgen over afgestorven bladeren en bloemen. Dan gaat het belang van de vissen toch altijd vóór het belang van het uitzicht.
Omdat ik deze lelie toch wel heel mooi vond en het daarom zonde is om de plant zomaar weg te gooien, heb ik de milieu afdeling van de Gemeente Oss gebeld. We weten allemaal dat het plaatsen van Koi in een gemeentevijver niet is toegestaan en ook niet verantwoord is. Maar hoe zit dat dan met de waterlelie? Na enige navraag blijkt dat de Gemeente Oss wel blij is met de waterlelie. Men is namelijk bezig de natuurvijvers op te schonen en op een natuurlijker manier in te richten. In sommige gedeeltes blijkt men waterbeplanting te kort te komen. En laat dat nu net zijn in een vijver waarlangs ik regelmatig mijn honden uit ga laten.
- Gemeentevijver in Oss
De leliestronk is in mooie stukken verdeeld en uitgezet in de gemeentevijver. Wellicht staat ook jouw waterlelie voor een verwijdering uit je vijver? Neem in dat geval contact op met de gemeente waar je woont. Misschien hebben zij ook wel een mooie bestemming. Ik ben in ieder geval zeer benieuwd of ik komende zomer begroet wordt door de leliebloemen als ik er met de honden voorbij wandel.
