Van Kweetnie via Kennis naar Kunde

Groen als gras. Zo begon ik jaren geleden aan een hobby waarvan ik nooit had kunnen bedenken dat het een groot deel van mijn wezenlijke “ik” zou gaan uitmaken. Zelfs een groot deel van mijn dagelijkse leven.

Als het kieuwen en schubben had, viste ik erop

Het begin…
Het heeft altijd al gesluimerd. De fascinatie voor flora en fauna. Als kind tuurde ik al uren in de grachten bij ons om de hoek, kijkend naar de zonne- en stekelbaarsjes. Grote aantallen jongbroed welke zich ophielden tussen de stenen die op een meter diep langs de kant van de gracht lagen. Met hier en daar een oud fietsframe .

Een zijsprongetje…
Vele jaren later maakte ik mijn entree in de hengelsport. Van voorntjes op de vaste stok tot meter-snoeken op de spinhengel. Op karper met hightech opstellingen tot zeevissen met zeer zwaar materieel. Als het kieuwen en schubben had, viste ik erop. Regelmatig tuurde ik in het water, kijkend naar de karpers die de rietstengels deden schudden, liep ik naar de plek toe waar ik zojuist een baars een schooltje visjes zag belagen. Minuten lang kon ik kijken naar een snoek, stil hangend tussen de waterplanten wachtend op een argeloze prooi. Het ging niet alleen om het vissen. Het was veelal ook de bewondering voor die onderwater wereld. De fascinatie..

Wat begon als een zoektocht verviel al snel in een soort van verslaving

Toen wij jaren geleden ons nieuwe huis betrokken maakte ik de afspraak met mijn partner; “Zodra de kinderen een zwemdiploma hebben, kan er in de tuin een vijver komen”. De vijver kwam er dus. En wat voor één. Een gat in de grond, daar een vijverfolie in gedrapeerd, een klein drukfiltertje op de kant met een pompje prominent in het midden op de bodem. De kanten rijkelijk voorzien van mandjes met oeverplanten en een afgezonken plastic bak, verzwaard met stenen, was voorbehouden aan de waterlelie. Koi karpers zouden de kers op de taart worden. Een doemscenario was geboren.

Het met folie draperen van je eerste vijver; een herkenbaar beeld

Maar goed, Koi & Science..
Na het verhuizen naar onze nieuwe woning deed ik als laatbloeier mijn intrede op het w.w.w. oftewel het internet. Middels de computer zocht ik naar informatie over het houden van vissen, en met name Koi.
Google leidde mij al snel naar diverse forums. Wat begon als een zoektocht verviel al snel in een soort van verslaving.
Zo scrollend kwam je al snel terecht in discussies aangaande waterwaarden, parasieten, filtratie en wat al niet meer. Na schoorvoetend ook eens een “reply” te plaatsen was het hek van de dam. Ik begon deel te nemen in de lichte conversaties maar las ook mee in de zwaardere kost. Onderwerpen zoals de stikstofkringloop waren zeer intrigerend. Bacteriën zo klein dat deze met het blote oog niet waarneembaar zijn dragen grote verantwoording in de water kwaliteit. Filtratie en bio capaciteit, prachtig!

Koi houden is deels kennis vergaren van een beetje chemie, wat natuurkunde, een stukje biologie en een tikkeltje gezond verstand

Het willen begrijpen maakte dat ik met grote regelmaat artikelen opzocht over deze materie. Alles wat gelinkt was aan het houden van Koi had wel mijn aandacht. Al snel zat ik met de neus in de Koi boeken. Ik werd lid van Koi verenigingen, bezocht lezingen, deed eens een cursusdag. Al snel was het duidelijk; Koi houden is deels kennis vergaren van een beetje chemie, wat natuurkunde, een stukje biologie en een tikkeltje gezond verstand.

 

Ewit heeft samen met Tiebo en vele anderen al heel wat kennis gedeeld via diverse fora.

Maar Koi houden is ook kennis delen. De hobby had nooit op het niveau van vandaag gestaan zonder de input van mensen met een wetenschappelijke inslag. Zij waren het die informatie deelden waardoor de gemiddelde hobbyist inzicht heeft in water, micro-biologie, voedingswaarden, fysiologie, ziekten, zuurstof, genetica en wat al niet meer. Met deze kennis heeft onze hobby een vlucht genomen.

Al deze informatie heeft ertoe bij gedragen hoe ik vandaag in de hobby staat. De onmacht die ik met mijn eerste vijvertje ervoer bij het zoveelste probleem is verleden tijd. De wetenschap staat mij immers ter beschikking.
Je moet er alleen wel voor open staan.

bron foto’s:

http://wallpaperswa.com;

http://www.clarkekoi.com;

http://zoom.nl