Tijdens onze rondreis door Japan afgelopen oktober zijn wij één van de mooiste tuinen van het land gaan bezoeken, Ritsurin Garden. Deze tuin ligt in de stad Takamatsu, op het eiland Shikoku en lag voor ons op de route richting Koikweker Beppu, waar jullie binnenkort een artikel over kunnen lezen. Deze landschapstuin waarvan de aanleg maar liefst 100 jaar geduurd heeft staat vooral bekend om zijn schitterende ligging, de tuin gaat in een vloeiende lijn over in de achterliggende berg, Mount Shuin.
In de tuin zijn een aantal vrijwilligers aanwezig die rondleidingen voor bezoekers verzorgen, onze Japanse gids stelde zich voor met de naam Pedro, niet zijn echte naam zegt hij lachend, hij is Spaans aan het leren en Pedro is maar wel zo makkelijk voor ons. Hij gaat ons rondleiden door de tuin en neemt ons mee langs verschillende mooie punten.
De tuin is tot 1870 privé bezit geweest van Matsudaira familie,
We beginnen in het midden van de tuin bij 4 enorme naaldbomen, deze zijn begin 1900 aangeplant door de keizerlijke familie. De tuin is tot 1870 privé bezit geweest van Matsudaira familie, zij waren halverwege de 17de eeuw de leiders van het prefectuur (de provincie) waarin de tuin gelegen is. Vanaf 1870 is de tuin voor publiek opengesteld.
We vervolgen onze weg langs een van de vijvers waar meer dan 300 jaar oude naaldbomen een heel bijzondere haag vormen.
Onze Gids Pedro heeft heel veel te vertellen, bijzondere verhalen over de grote rotsen die in de tuin liggen, waar je, soms met veel fantasie, gezichten, een leeuw of een pioenroos in terugziet. Verder door de tuin komen we bij een bijzondere boom waarvan de wortels deels boven de grond groeien, deze naaldboom, Neagari Goyo-matsu genaamd, is in 1833 door de 11de Tokugawa Shogun, Ienari, aan de 9de lord van de Matsudaira familie, Yorihiro geschonken. Pedro vertelt ons dat de persoon verantwoordelijk voor het verzorgen van deze bonsai een heel verantwoordelijke taak had, als de bonsai door slechte verzorging zou sterven dan liep het heel slecht af met de verzorger!
Gevaarlijke baan Bonsaiverzorger!
Halverwege de rondleiding komen we langs een theepaviljoen waar we later terugkeren om matcha, Japanse groene thee, te drinken. Vanuit het theepaviljoen hebben we een heel mooi uitzicht over de naastgelegen vijver waar je met een rondvaartbootje overheen kunt. Verder heeft het theepaviljoen, waarvan de vloer volledig bedekt is met traditionele rietmatten, Tatami genaamd. Deze matten gemaakt van geperste rijst met daar omheen gevlochten gras zijn erg mooi om te zien, maar wel erg delicaat, schoenen uit dus!
We vervolgen onze route en komen bij een grote houten brug, een heel populair punt in deze tuin, het duurde even voordat we een mooie foto van de brug konden maken, andere bezoekers wilde graag op deze brug gefotografeerd worden!
Terwijl Bas en Orlando live van deze tuin verslag deden via Facebook, werden Mirjana en ik aangesproken door één van de vrijwilligers, hij bood ons een origami kraanvogel aan. De kraanvogel staat symbool voor een lang en gelukkig leven. Deze oudere man, hij was al 84, vertelde ons dat hij Engels had geleerd via de radio en vrijwilliger was om zo de taal te kunnen oefenen. En aangezien wij ruim de tijd hadden heeft hij ons ook nog even geleerd hoe we zelf een kraanvogel konden vouwen, best lastig kan ik je vertellen.
Wij waren van plan ongeveer 2 uur door te brengen in de tuin maar dat werd ruim het dubbele, hier nog een aantal foto’s die ik jullie niet wil onthouden!
