Langs voor een loempia op open dag AB Koi Marum
ABkoi Marum is een jonge Koi zaak gerund door de enthousiaste Arjan Bremer. Samen met voornamelijk zijn vader voert hij vanuit een omgebouwde varkensschuur een shop met varkens, met dien verstande dat het nu zoetwatervarkens zijn die er de omnivoor uithangen. Je zou kunnen stellen dat het een familiebedrijf is en op dagen als deze is dat niet alleen terug te zien in de aanwezigheid en steun van onder andere zijn moeder, zus en ook een lokale hobbyist en goede vriend, maar vooral in de sfeer…
Remy en ik kwamen er aan in de ochtend, het was nog geen elf uur, maar we konden onze auto nog maar moeilijk kwijt en er gingen zowaar alweer mensen naar huis. Desgevraagd vertelde Arjan ons dat er al bij het openen van de zaak in de ochtend mensen voor de deur stonden te wachten. Er lagen geen slaapzakken volgens de overleveringen, maar dat er animo was is zeker.
Ik was er vorig jaar tijdens de het paasweekend voor het eerst en ik merkte de bijzonder laagdrempelige sfeer op, die de zaakvoerder en zijn kornuiten, met zich voert. Nog voor we de deur binnen waren gekomen werd ons al de nodige versnaperingen en al dan niet alcoholische versnaperingen aangeboden. In Marum is het net een klein café ergens aan een haven; iedereen is er gelijk en tevree.
Ik was aangenaam verrast door de uitbreiding die de dealer reeds heeft bewerkstelligd. De ruimte was nog maar pas gereed en biedt de dealer behoorlijk wat extra bakken terwijl het aantal verkoopbakken al niet heel bescheiden was, maar de dertiger loopt zichzelf echt niet voorbij; daar hoef je niet bang voor te zijn. Het biedt goede ruimte om aangekochte Koi gescheiden op te vangen per kweker en zijn bio-security nog meer te waarborgen. Op alle bakken zitten aparte systemen met trickle filters.
We ontmoeten er Jos Derks, die er namens Takazumi de dag komt opleuken met goed gezelschap en zijn muziekkunsten die hij in de avond ten gehore zou gaan brengen. We houden er een aantal leuke gesprekken aan over waarbij ons zelfs een voorzichtig tipje van de sluier werd gelicht inhoudende dat Takazumi binnenkort met een nieuwe productenrange zal gaan komen. We houden het in de gaten.
Dan verschijnt er een man die speciaal komt voor een Hariwake. Niet zo bijzonder zou je denken, maar wanneer we te weten komen dat de beste man drie en een half uur heeft gereden vanuit Zeeland om hier te geraken stellen we onze mening bij. Verliefd op de vis werd hij niet, maar de man was toch blij te zijn gekomen. Over de afstand haalde hij zijn schouders op; “Koi kilometers tellen niet”.
Een bijzondere vis was wel een Tancho Sakura, dat is een Platinum Ogon met een Kohaku patroon; in dit geval dus een enkele rode stip op het hoofd. De vis komt waarschijnlijk voort als bijproduct uit de Kujaku kweek. Erg bijzonder om te zien. Een aantal ander Gosanke stelen er ook min of meer de show; geen gekkenhuis, maar goed betaalbare Kohaku, Showa en Sanke uit het middensegment die hij een jaar er voor nog niet had zwemmen. Arjan wordt zichtbaar enthousiast wanneer je met hem spreekt over zijn klanten.”Ik geniet ervan om samen met mijn klanten op te groeien in termen van kwaliteit, dat is ook hobby”.
“Dit jaar gaat mijn vader ook mee naar Japan!”
Ik vraag hem dan of hij ook shows wil gaan doen. “Ja, dat wil ik zeker, maar ik wil eigenlijk alles wel, antwoordt hij nog enthousiaster als daarvoor. Dan dimt hij enigszins in. “Dromen over morgen doe ik graag, maar aan het eind van de dag moet ik realistisch zijn en vind ik het belangrijk om kleine gezonde stappen te maken. Zo ga ik dit jaar weer naar Japan en gaat ook mijn vader voor het eerst mee! Dat zijn kleine dingen waar ik me nu ook al enorm op kan verheugen, maar natuurlijk wil ik verder investeren. Ik moet nog veel leren in de Koiwereld en leer iedere dag. Lichtstraten, buitenvijvers, er is nog zoveel te doen en dat gaat ook zeker komen, maar voorlopig werk ik ook nog bijna volledig en ook mijn vader werkt nog gewoon. Binnenkort ga ik voor het eerst wat minder werken en kan ik dus meer op de zaak zijn; ik heb er alle vertrouwen en zin in!”
Als we vervolgens getrakteerd worden op de nodige loempia’s en voor de zoveelste keer drinken aangeboden krijgen (en dat alles nog voor het middaguur) spreken we een aantal hobbyisten in de zaak. Een voormalig teamleider van Arjan vertelt enthousiast over zijn manier van vijveren en maakt ons deelgenoot van een heerlijke anekdote waarbij hij in tijgersluipgang zijn met planten bezette Koi vijver benaderd om te schieten op een kikker die juist een mug verorbert met bloem en al terwijl in mid-air; met een fototoestel welteverstaan. Prachtige hobby-plunderingen en wanneer hij dit leest, hoop ik dat de beste man ons nog eens deze specifieke foto toe wil doen komen.
Buiten in het volle dag- en zonlicht worden een aantal Kohaku gebowld. Een jong stel maakt er de overweging wie van de drie hun vijver mag komen bewonen. Na hen gevraagd te hebben wat ze zelf van de Koi verwachten leg ik ze iets uit over het principe van Sashi en over hoe dit zich in algemene termen ontwikkelt. Arjan draait de Koi nog eens op de rug om te checken of hij het geslacht kan achterhalen. Dan wordt er een keus gemaakt. het blijkt dat de Koi een wondje heeft gehad dat herstellende is. De dealer maakt meteen duidelijk dat de Koi op de zaak zal verblijven zolang het wondje herstellende is. Jos Derks vult aan dat dit erg verstandig is, daar een verandering van leefmilieu het herstel in de weg kan zitten. De vis zal verplaatst worden naar zijn quarantaine faciliteiten achterin de zaak.
Na een derde loempia moeten we toch echt weg; we hadden best nog uren kunnen blijven, maar zijn dankbaar voor de gastvrijheid die ons werd gegeven. ABKoi in Marum is een fijne zaak en goed op weg.
