Weer niet het jaar van de Sanke
Velen hielden het voor mogelijk tijdens deze 49e editie van de All Japan Koi Show; dat er een Sanke aan de haal zou kunnen gaan met de hoogste eer in Tokyo. Dat was, zoals Johan ons gisteren al uitlegde, al een jaar of 15 geleden. De winnaar is toch wel een bizar mooie Koi hoor en vertelt ons toch dat de Shinkokai wel degelijk open staat voor iets anders. De drie stappen besproken:
Kijk je kunt appels met peren vergelijken, zoals Kohaku en Sanke, dat is gewoon een heel lastige opgave en zonder dat je zelf aan het vat staat is het nagenoeg niet onder woorden te brengen waarom een specifieke Kohaku nu beter is dan een Sanke al zou je zelfs als leek kunnen zeggen dat die Sanke beter sumi heeft, maar daarmee dek je dan weer net niet de lading ;-). Misschien moeten we binnenkort een aantal juryleden eens vragen naar hun zienswijze hierop. Voor nu wil ik de drie stappen van de driestapper eens met je bespreken.
Het patroon namelijk van deze driestapper is allesbehalve conventioneel
Ichi
Terugkomend op de Kohaku; ik zei al dat de Shinkokai, de organiserende kwekersvereniging, toch blijkbaar wel openstaat voor vernieuwing. Het patroon namelijk van deze driestapper is allesbehalve conventioneel. In de eerste plaats moet je goed kijken of het überhaupt wel een sandan is, want het eerste patroon op het hoofd en de schouder is maar nauwelijks verbonden aan de tweede helft. Inmiddels ben ik er achter gekomen dat deze Kohaku ook niet altijd een drie, maar ook een vierstapper is geweest en ook toen al succesvol was. Hierover later meer.
Het is wel dit exacte punt waar dan natuurlijk moeilijkheden worden verwacht in de finishing, maar deze Kohaku blijft door diens sterke huidkwaliteit enige doorschijnende sashi of kiwa de baas en is gewoon echt af, klaar voor de show, klaar om te stralen. En dat doet ze! Ondanks dat er veel meer grote en ook grotere Kohaku ronddobberen, sprak zij toch het meest aan. Ook de breedte van het hi patroon voor op het hoofd is smaller dan ideaal, dat ligt da toch wat meer dichter naar de ogen gesitueerd, maar de helderheid van het wit op het hoofd maakt veel goed. Misschien juist ook omdat het patroon uitwaaiert naar een groter patroon op de schouder dat ze er in het gehele plaatje goed mee wegkomt. Er is toch een zekere balans aanwezig.
Ni
Het tweede patroon van de door Sakai Fish farm voortgebrachte Kohaku, die ook verantwoordelijk was voor de geboorte van de kampioen van 2017, is op een haar of nee, is op een schub na ook verbonden met het eerste patroon. Het gaat natuurlijk ook niet om de witte ruimte en hoe dit allemaal wel of net niet met elkaar verbonden is, maar het is gewoon wel een feit dat in Japan vrij conservatief wordt gedacht en dat een traditionele sandan van dezelfde kwaliteit vaak betere kansen heeft dan eenzelfde kwaliteitsvis met een wat spannender patroon. In Japan prefereert men veelal simpele elegantie boven abstracte kunst wat we ook tegen kunnen komen. Uiteindelijk vinden we natuurlijk gewoon dat de beste moet winnen; ook wanneer dat al 15 jaar geen Sanke is… Ik denk dan ook dat vooral op de finishing deze vis hele sterke kwaliteiten heeft, want het sashi en kiwa is ondanks de plaatsen waar het bij menig vis in de moeilijkheden zou komen toch overal haarscherp met afwisselend Maruzome kiwa, dat de schub volgt en Kamisori Kiwa, dat door de schub heen snijdt. Wanneer beide vormen op een Koi voorkomen noemen we dat Konzai Kiwa.
Zonder dit patroontje was deze Koi kansloos voor de titel
San
Het laatste patroon overigens, moet wel worden genoemd, ondanks dat zij zo klein is. Zonder dit patroontje was deze Koi kansloos voor de titel ben ik overtuigd. Het geeft de Koi een complete uitstraling en laat een goed odome achter waardoor de staart een stuk krachtiger lijkt. Als het beni, het rood, dan toch ergens in gevaar komt, is dat vaak het eerst merkbaar in deze sectie, maar het rood toont hier even diep als helemaal voor op de Koi; een bestendiging van de kwaliteit van de pigmentatie. De witte huid, het schone hoofd, er is ook verder helemaal niets mis met deze Kohaku en zal ongetwijfeld een terechte winnaar zijn. Ze versloeg toch die hele mooie Sanke en een maar liefst 108 centimeter grote daverende Momotaro Showa. Dan moet je van goede huize komen, maar daarover bestaat ook geen twijfel. Onze felicitaties gaan uit naar Sakai Fish Farm en de eigenaar Pan Zhichen
foto: Koi Zanmai
