Ik beken. Het was nu niet bepaald dat de kleine man op eenjarige leeftijd zeurde of hij alsjeblieft wel een Koi knuffel mocht van papa. Desalniettemin vond hij het wel meteen erg leuk zo een Tancho die ik op de NKVD10 bij FrieslandKoi in de stand kocht. Al vlug werden zij onafscheidelijk en dat leidde ertoe dat ik noodgedwongen het afgelopen weekend een tweede Koi knuffel voor hem heb aan moeten schaffen bij Kietakoi, want ja, die andere moet ook wel eens in de was en hoe moet ik nu slapen papa als Koi er niet is…
Het is een vrolijk jongetje en hij lijkt al even bevangen als zijn vader wanneer het over Koi gaat. Een Koi weet hij feilloos te benoemen maar een Kohaku is nog steeds ‘ Koeka’. Nu is het vooral ook een belhamel en wellicht klinkt het de ouders onder jullie bekent in de oren, maar juist wanneer het te rustig wordt is het tijd om te kijken wat ze aan het doen zijn. Juist dan spoken ze doorgaans de stoutste dingen uit. Zo ook deze week. Ik was gebezigd de blog te schrijven van de Major Awards op de Indonesia Koi Show toen ik al eventjes geen gegier en geren had gehoord…
Wanneer ik polshoogte besloot te nemen is dit wat ik aantrof:
Waar hij normaliter absoluut niet bij de mand met magazines mag komen en ik daarin zeer consequent optreed, was het beeld te vertederend om er nog iets van te zeggen. Mijnheer Sem had alle Koi bladen verzamelt en om zich heen gelegd waarna hij ze in alle rust 1 voor 1 even doorbladerde…
2 reacties
Hoe gefascineerd de jongen ook bladert alsof hij het echt leest, haha. Wees er zuinig op en koester die kids. Dit wordt er later eentje hoor, een Koi Kichi!
groeten van Fred
Leuk om de kleine zo bezig te zien met koiboekjes.