Het weer waar ik zo’n ongelofelijk gruwelijke hekel aan heb doet zijn intrede, de eerste natte sneeuw valt op mijn voorruit terwijl de ruitenwissers het snel weghalen. Het is vroeg op de zaterdagmorgen, 06:15 uur om precies te zijn, dat ik in de auto stap om naar België te rijden. België? Ja naar Kim’s Koi in Boortmeerbeek. Deze afspraak had ik al een tijdje liggen en omdat ik nou niet met donker thuis wilde komen ben ik vroeg vertrokken naar het voor mij zo geliefde België zodat ik ergens in de middag weer thuis zou zijn.
Kim was speciaal een uur eerder naar de zaak gekomen zodat wij in alle rust eerst even zijn prachtige bedrijf konden bekijken. Dit had ik nog niet eerder gedaan ondanks dat Kim alweer 5 maanden in zijn nieuwe zwemmende juwelen onderkomen zit. Er is toch wel sprake van een aparte architectuur, veel beton en staal aan de buitenkant, en toch uitnodigend door de eenvoud en rust die het pand uitstraalt. Binnengekomen werd dit nog meer bevestigd.
Je wordt bij binnenkomst meteen op de kernpunten van Kim’s Koi gedrukt, want er staan diverse soorten filters van trommel tot meerkamerfilters. Daarna staan er enkele stellingen in de zaak waar keurig overzichtelijk voer en allerlei kleingoed opgesteld staan zoals maerl tot luchtstenen voor de luchtpomp. Mooi strak opgesteld zoals het hoort alles netjes geprijsd zodat er ook geen discussies komen.
Een grote balie voor de klant om af te rekenen en een andere nog grotere om water te testen, een defecte luchtpomp te inspecteren of een zieke Koi aan een onderzoek te onderwerpen. Dit kan allemaal aan de grote balie zodat niet iedereen maar in je nek zit te hijgen van nieuwsgierigheid. Achter deze ruimte is het Koihuis waar je door een aparte deur toegang hebt. Prachtige Koi zwommen daar rond welke zojuist uit Japan overgevlogen zijn.
Op 16 en 17 november 2013 heeft Kim opendeurdagen gehouden. Op mijn vraag wat er gebeurt met de verkochte Koi, antwoorde Kim dat die naar een apart Koihuis gaan om daar te overwinteren. Zo voorkom je dat de Koi dubbel verkocht wordt. Dit Koihuis is ook nog eens verwarmd! Het begin van een interview is er.
Engel: Je zit hier nu 5 maanden op het nieuwe adres in deze prachtige zaak. Hoe is de aanloop en is dit naar verwachting?
Kim: De bedoeling was niet echt om meer klanten te krijgen maar meer om alles in goede banen te leiden, een rustiger sfeer. Ik wilde een mooiere, nettere winkel en een betere omgeving voor de Koi. Zo konden de klanten voorheen slecht parkeren de vrachtwagens hun goederen slecht lossen. Dit en nog wel duizend redenen hebben mij er toe doen besluiten om deze zaak te bouwen.
Engel: Hoeveel verkoopbakken heb je nu en hoeveel liter bevatten ze?
Kim: 1 grote van 22.000, twee van 10.000 en twee van 4.000 en dan één 3.000 en dan nog vijf van 1.500.
Engel: Worden alle bakken separaat gefilterd?
Kim: Ja, en dat is een bewuste keus. Ik koop niet de Koi bij één kweker maar bij verschillende, daarom gaan zij in aparte bakken per kweker, en worden zij apart gefilterd. Iedere kweker heeft zijn dingetje. Wanneer de Koi in België aankomt heeft hij een reis van ongeveer 36 tot 40 uur achter de rug. Dit is nooit goed voor de conditie, dan moeten zij nog eens aan het water wennen van bij ons in België. Zo kun je begrijpen dat wanneer de Koi ook nog eens bij elkaar komen van verschillende kwekers dit problemen KAN opleveren. Op deze manier probeer ik het te voorkomen, uiteindelijk heb je met levende waar te maken en dat moet je respecteren, toch?
Engel: 25 november ga je weer naar Japan, waarom zo snel weer want volgens mij ben je net twee weken thuis?
Kim: Ik wil de veiling van Dainichi beleven, die heb ik nog nooit meegemaakt. Normaal ga ik in de tweede week van december om Koi uit te zoeken voor de lente tegen goede prijzen waar de klant dan ook voordeel aan heeft. Nu ga ik zoals gezegd eerder vanwege de veiling van Dainichi en ik ga met enkele winkeliers die ik in België begeleid. En bovendien wil ik ook graag enkele top Koi inkopen.
Engel: Wat is jouw favoriete aankoop van dit najaar en waarom?
Kim: Dat is kiezen tussen uw eigen kinderen (kim moet lang nadenken). De Sanke ( Marudo) in zijn algemeen waren dit jaar erg mooi. Concreet zeg ik dus nu de Sanke die ik bij Marudo gekocht heb. Wanneer je een Koi bij Marudo wil kopen moet je een lootje trekken als de vis binnen is gebracht. Wie nummer 1 heeft mag als eerste een Koi kopen. Ik zag de Koi binnen in de vijver komen en, soms heb je wel eens in je leven dat je iets ziet wat zo mooi is dat je daar straalverliefd op wordt. Gelijk een auto of een schilderij waar je van denkt DIE moet ik hebben. En dat had ik met die Sanke, zij was alles tot in de perfectie, gracieus, elegant, en een glans, je kon jezelf er in spiegelen. En juist die, die Koi wilde ik hebben! Echter ik moest dan wel het lotnummer 1 hebben want anders kon ik haar nooit kopen. En ja hoor de Koigoden waren met mij, ik had haar, ik kon haar kopen voor mijn klant. Ik kan mij niet bedenken ooit zo blij te zijn geweest met de aankoop van een Koi!
Deze dame was bij de aanschaf in Oktober 59cm wat toch een flinke maat is voor een nisai.Alle kwaliteitskenmerken zijn bij deze koi ruimschoots aanwezig: een mooie, krachtige body, prima beni kwaliteit, sashi en kiwa zijn bijna perfect. Het sumi ( zowel tsubi als kasane sumi) ligt strategisch geplaatst rond het beni patroon en is mooi inktzwart. Ook de details in het patroon zoals de kleine sumizone tegen de maruten vlek en de stevige sumipartij op de schouder ( kata sumi) geven deze sanke een hele mooie finishing touch. Moeder natuur kan toch een geweldige artieste zijn!
Engel: Ben je tevreden met de ontwikkelingen van jou azukari?
Kim: In zijn algemeenheid is een azukari interessant maar er is altijd een risico aan, soms zit het mee soms zit het tegen. De 6 azukari die hier naar toe zijn gekomen ben ik zeer tevreden over.
Engel: Heb je achteraf nog het idee dat je iets vergeten bent bij de bouw van dit nieuwe pand?
Kim: Nee, wij zijn zeer tevreden, het enige wat ik graag gewild had was nog meer ruimte, maar dat mocht niet van de gemeente. Vroeger kreeg je makkelijker in België een bouwvergunning, je ging naar de burgemeester en een dag later was het rond. Nu moet je aan allerlei eisen voldoen. Ik moest ook aan strenge isolatie eisen voldoen. Dat is momenteel wel de trend in België. Later wil ik misschien een grote ruimte voor enkele vijvers die dan wel overdekt zijn, voor mensen die hun Koi nog niet kunnen plaatsen, of bij mij willen laten doorgroeien.
Engel: Kim je bent nu 39. Hoelang zit jij al in de Koi.
Kim: Ik ben op mijn 15e begonnen als werkstudent bij een vijverspeciaalzaak. En ik had toen al Koi om mijn vissen te bekostigen. Na de studie ben ik daar in dienst genomen en dat heb ik 8 jaar gedaan en daarna ben ik zelfstandig Koidealer geworden.
Na deze woorden verlaat ik de prachtige zaak van Kim terwijl Kim alweer bezig is zich op zijn aankomende Japanreis te concentreren. Ik ben weer een ervaring rijker en dit is zeker niet mijn laatste bezoek aan Kim. Want zo heb ik dus nog meer reden om naar België te gaan.
KoiQuestion wenst Kim zeer veel succes met zijn nieuwe zaak!
