“Er gaat niets boven Grunningen” hoor ik mijn vrienden uit het hoge Noorden altijd, in een voor mij als Wassenaars ventje lastig te volgen dialect, zeggen.
Normaal gesproken heb ik hiervoor tijdens de Koishows mijn personal-tolk Kevin van der Veen van Musashi aan m’n zijde. Hij als local vertaald voor mij (“de Westerling” of “De Hagenees”) moeiteloos de hele dialogen die beroeps-Grunningers Tiebo en Bennie Wiegman (Kiëta Koi) in onvervalscht plat Gronings met elkander voeren.
“Er gaat niets boven Grunningen!”
Afgelopen weekend waren wij voor een Koiquestion vergadering bij Tiebo en dit vonden wij een mooi moment om even bij Kiëta Koi in Veendam op bezoek te gaan.
Helaas voor mij is tolk Kevin druk met zijn nieuwe huis bezig, dus kon hij me dit keer niet ondersteunen met het vertalen van de gesprekken bij Kiëta! Ik moest dit varkentje dus alleen wassen! Ajjjjjj!
Onderweg richting de winkel op de Ommelanderwijk zien we gestaag de bebouwing minder worden en overgenomen worden door uitgestrekte groene weilanden en akkers met af en toe een boerderij. Het ís dat ik de drukte van de randstad gewend ben en niet moet denken aan de stilte die hier heerst, maar als dat je niet zoveel uitmaakt woon je hier echt schitterend!
Het plekje waar Bennie woont en zijn zaak betrekt mag er ook zeker wezen! Mooi huisje, een uitzicht naar oneindig en de Koishop in de achtertuin. Wat wil je nog meer!? Op het terrein is duidelijk te zien dat Kiëta Koi voorlopig nog aan het ontwikkelen is en zeker niet achterover geleund op klanten zit te wachten: een pas opgetrokken kapschuur nadert haar voltooiing en er wordt hard gewerkt aan een aantal buitenvijvers, waaronder één exemplaar met een inhoud van maar liefst 300 kuub!
Bij binnenkomst tref ik een ietwat verbaasde Bennie aan, die niet helemaal verwacht had dat de westerlingen op zondagmiddag nog even aan zouden komen waaien. “Bakkie dan maar?” “Lijkt me lekker!” De zaak hebben wij al eerder gezien, dus wist wat ik kon verwachten: een nette zaak met een goede uitgebreide sortering PVC, filtermaterialen, waterverbeteraars, voeren, enzovoorts. Zoals een goede Koishop betaamd eigenlijk…
Mooi om te zien in de zaak zijn de Koi, welke blaken van gezondheid. Tijdens een grondige inspectie van de grote vijver in de winkel, spotten Tiebo en ik nog een aantal prima -bijna nisai– Kohaku van Sakai Fish Farm met een mooie bouw, een stralend huidje en als kers op de taart een aantrekkelijk patroontje… En dat bijna aan het eind van het seizoen? Zouden de klanten deze wel gezien hebben?
Tijdens het beoordelen en rondlopen rond de vijver, volgen de Koi ons in de hoop een paar korrels voer te krijgen. Hier ligt een mooie taak voor Boaz, het zoontje van Tiebo en Marion. Bennie geeft hem een flinke bak voer en voor hij verdere instructies kan geven staat de kleine Boaz al enthousiast rond te strooien.
Hij heeft de passie voor Koi niet van een vreemde… 😉
Tijdens een lekker bakkie koffie spreken we het “wel en wee van de Koiscene” door.
Tijdens een lekker bakkie koffie spreken we het “wel en wee van de Koiscene” door. Dit zijn altijd leuke gesprekken, zeker omdat Bennie een zeer eigen kijk op de materie heeft en dit goed kan onderbouwen. Daarnaast steekt hij zijn uitgesproken mening niet onder stoelen of banken. Ik hou wel van deze nuchtere en directe benadering! Het valt mij overigens op dat ik de gesprekken best wel aardig kan volgen…. Zou ik het Grunnings dan tóch een beetje onder de knie gaan krijgen?
Voor we het weten is het 17.00uur en is het voor ons de hoogste tijd om naar huis te gaan. Morgen moeten we weer aan de slag, dus willen we niet al te laat thuis komen!
Na wat kleine dingetjes voor mijn eigen filtersysteem te hebben afgerekend en een zak van zijn special mix te hebben ingeladen, nemen we afscheid van Bennie en Kiëta Koi: Grout’n!
