Het is alweer een jaar geleden dat ik de knoop doorhakte en abrupt een einde maakte aan mijn vijverhobby.
Inmiddels is de ruimte in de achtertuin ingenomen door een rijtje Europese Thuja’s, ligt er kunstgras waar de kids én de honden heel erg blij mee zijn en staat er zelfs een fruitboom in de tuin.
Een jaar geleden was het af en toe ook zo heet als we nu meemaken. Toen ik mijn visbestand te koop zette bleek dat voor mij gunstig te zijn. Aangezien bij een plaatsgenoot het water niet extra belucht werd, was een groot deel van het visbestand daar gesneuveld aan zuurstofgebrek in het warme water. Zo kwam het dat mijn vissen in één koop naar die vijver verhuisden.
Twee flinke luchtpompen die wateroppervlak aardig laten golven.
Nu het ook dit jaar ineens weer zo warm is geworden stuurde ik de eigenaar vorige week een SMS. “Let op voldoende lucht!” Dat zat gelukkig wel goed met twee flinke luchtpompen die wateroppervlak aardig laten golven. En of ik misschien even wilde komen kijken. Natuurlijk wilde ik wel even zien hoe het met “mijn beestjes” ging. Vandaag dus even op pad.
Zie hieronder enkele foto’s die ik maakte bij de vijver. Wellicht herken je de twee Shiro’s uit de vergelijking nog. De KiKa-Karashi wellicht of de Matsue Sanke? Of ze gegroeid zijn kan ik niet zeggen. We hebben niet geschept en gemeten. De Shiro’s en de Sanke ontwikkelen wel mooie Sumi-patronen en dat vond ik toch wel mooi om te zien.
Ik moet zeggen, ik ben blij dat de vissen terecht zijn gekomen bij iemand die echt kan genieten van simpele schoonheid. Het filtersysteem is aangepast maar nog steeds pompgevoed. Het water is wel kraakhelder.
Er wordt meermaals per week ververst en er wordt niet overvoerd. Zelfs niet met deze temperaturen. Ik hoop dat ze nog een lang bestaan zullen hebben bij deze eigenaar.