Deel 8 van de vijverbouw van Marco
Toen de Koi eenmaal zwommen en de filter zijn werk deed, zowel mechanisch als biologisch, viel er wel een last van mij af. Ik kon weer klussen met een lach op mijn gezicht;)
Ik heb er zelfs zo’n zin in, dat ik op de dag van kerstavond en 1e kerstdag aan het klussen ben. Gewoon lekker in de ochtend een paar uurtjes. Om daarna wel op tijd te stoppen om ook aan de familiaire verplichtingen te voldoen.
De klus betreft voornamelijk de vloer in het tuinhuis. Zo kan het tuinhuis eindelijk een functionele ruimte worden.
De constructie is voornamelijk gemaakt van ‘oud hout’. Van oude geïmpregneerde balken van 12 cm dik, tot steigerhouten planken van 3 cm dik. Samen is het één stevig geheel. Hoewel het is niet echt één geheel. Nadat ik in mijn vorige vijver een grote deksel gemaakt had, koos ik dit keer voor losse plankjes. Indien ik het gat wil betreden wel wat meer werk, maar het maakt de constructie wel eenvoudiger.
Nou steekt de trommelfilter zelf 12 cm uit de grond. Deze laat ik gewoon uitsteken. Hierdoor kan ik makkelijk bij de vuilgoot.
Wanneer de vloer grotendeels klaar is en er alleen nog wat pas stukjes gemaakt dienen te worden, maak ik achterin wat kastruimte. Omdat het oog ook wat wilt gebruik ik ook hiervoor steigerplanken. Een paar keer zagen met de afkortzaag en dat is gefixed.
Daarna begin ik aan alle wateraansluitingen. Ik had direct een wateraansluiting gemaakt om te kunnen spoelen en vullen. Echter deze was van tijdelijke aard. De bedoeling was om deze wateraansluiting meerdere malen te splitsen voor diverse doeleinden. Dit alles voor gebruiksgemak in het tuinhuis.
Nu is werken met tyleen en tyleenkoppelingen een leuke en vlotte klus. Met een snoeischaar knip je zo stukjes en knelkoppelingen zijn er nogal snel opgedraaid. Echter is het met (goedkope) knelkoppelingen wel zo, wanneer er druk op komt lekken er altijd wel een paar. Even druk eraf, beter vastdraaien en de waterdruk er weer er op.
Wat ik zelf wel een geinig detail vind is dat ik twee kranen heb voor de tyleenslang waar ik de vijver mee bijvul. Er is één kraan voor snel te vullen en een fijn te regelen kraan voor de continue-verversing. Na de kranen komt er een watermeter, zodat ik het verbruik kan monitoren.
Na het water is de elektra aan de beurt. Er zijn zoveel kabels. De kabels van de pompen zijn te lang, van de luchtpompen veel te kort. Wetende dat het allemaal een redelijk lang tot permanent blijft zitten wordt het allemaal weggewerkt. De stopcontacten worden verdeeld over twee groepen in de meterkast. Het tuinhuis heeft een eigen groep en enkele stopcontacten zitten bij de groep garage gekoppeld.
Waar ik zelf nogal enthousiast over ben is dat de groep in de meterkast beveiligd is met een apparaatje inclusief simkaart. Bij stroomuitval belt het kastje naar mijn smartphone om mij hierover te berichten.
Ik ben nog niet helemaal klaar met de elektra. Er moeten nog wat installatiekabels weggewerkt worden. Alles op z’n tijd. Je hebt de finishing touch en de finishing touch. Wat er nu nog moet gebeuren is zo minimaal dat er geen artikel meer mee gevuld kan worden. Dat is mijn verwachting, tenminste. Daarnaast worden de resterende klusjes verspreidt over een langere periode.
Waar ik alle delen eindigde met wordt vervolgd, volgt er op korte termijn geen nieuw deel in deze serie.
Ik eindig met waar ik het eerste deel mee begonnen ben, namelijk dat ik enorm zin heb in het voorjaar. Dat de kap eraf gaat en ik met trots kan gaan genieten van al het moois wat ik in de afgelopen maanden gerealiseerd heb….
