Vervolg van de reis van Pieter in Japan
Nara day!
Het is inmiddels donderdag. Vandaag gaan we naar het dorp Nara, op bezoek bij de heilige sikahertjes. Na een rit met de trein komen we aan. Na wat zoeken vinden we de weg naar het stadpark en zien we al snel de sikahertjes die voor grappige taferelen zorgen. Ze zijn erg happig op de koekjes, maar de meeste Aziatische toeristen zijn erg angstig voor de hertjes. We zien verschillende keren iemand hard wegrennen als het hertje iets te gretig komt eten.
Omdat we verder vandaag geen plannen hebben lopen we richting een tuin, de tempel pakken we bewust niet omdat we nu behoefte hebben aan de rust van een tuin. En deze rust vinden we ook, twee stuks die naast elkaar zijn gelegen. Wat een genot zijn deze tuinen, bij aankomst besluiten we eerst om wat te drinken en zeg nu eerlijk, is dat geen genot met dit uitzicht?
Na dit welkome drankje gaan we de tuin in, genieten van de rust maar ook van het moois dat de natuur ons schenkt. Maar tevens kijken wat ik zelf wil gaan toepassen in onze tuin? Aangezien ik thuis met mijn moeder heb besloten de tuin aan te passen en meer met vaste planten te gaan werken kan ik nu in Japan ook ideeën opdoen! Echter heb ik nu al één probleem, de tuin thuis is te klein.
Het is merkbaar nog erg warm in Japan, Arie die al meerdere keren naar Japan is geweest is zelf ook verbaasd over de hoge temperaturen. Maar wij klagen niet! Lekker in de korte broek en zonder jas.
Na de tocht door de tuinen gingen we nog naar het bijhorende museum. Hollanders zoals wij zijn moesten we wel gaan, want we hadden ervoor betaald ;). Hier was een tentoonstelling van allerlei diverse aardewerk. Het was klein, maar leuk om even doorheen te lopen. We hebben vooral gelachen om de schitterende, veel te kleine slippers die we aan moesten. Op de weg terug nog een keertje koekjes geven aan de hertjes, waarna we besluiten terug te gaan naar Kyoto, zodat we nog redelijk op tijd kunnen eten en de koffers inpakken, want morgen gaan we naar Tokyo! Hoe vroeger we weg kunnen, hoe eerder we in Tokyo de Imperial Gardens in kunnen!
Vrijdag
De ochtend begint met een reisochtend, we zijn met zijn drieën eerder klaar dan de planning was, waardoor we uiteindelijk een half uur eerder de Shinkansen hebben naar Tokio! Na ruim twee uur relaxed reizen komen we in Tokio aan. Arie is hier gelukkig al een paar keer eerder geweest, dus hij neemt ons op sleeptouw. Snel de koffers droppen bij een opslag en naar de keizerlijke tuin! Na een korte wandeling van nog geen tien minuten komen we aan bij de tuin. Arie weet de weg en gaat ons voor, maar helaas. Het is vrijdag en dan is de tuin alleen open voor genodigden. Stefan en ik lachen erom. De tweede tuin al die Arie uitkiest en waar we niet naar binnen kunnen. Wat een goede reisleider…. 😉
Stefan vindt al snel een andere, grote en mooie tuin waar we besluiten heen te gaan. Aangekomen bij deze tuin heeft Arie de eerste contacten gelegd met Niiagata, waar Jeroen Dregmans van Ornafish de contactpersoon is. We horen dan het goede nieuws dat de huurauto al om 12.00u klaar staat, waardoor wij onze planning meteen aanpassen. Begrijp mij goed, cultuursnuiven en toerist spelen is heel erg leuk in Japan, maar de bergen met de vissen beginnen steeds meer te roepen!
Aangekomen bij de tuin is het een groene oase, de overgang van de drukte van de metropool naar de rust en reinheid van de tuin. Wat is het heerlijk om hier doorheen te dwalen en tot bezinning te komen. Foto’s zeggen meer dan woorden, dus hier een paar foto’s.
Na het bezoek aan de tuin is het tegen het halverwege de middag, waarop wij besluiten dat we langs Shibuya Crossing gaan. Wat een overgang is dit zeg! Nadat ik even acclimatiseer en aan de drukte wen vind ik het wel gaaf! Arie en Stefan hebben iets meer moeite met de drukte, wat ik kan begrijpen als je er niet van houdt. We besluiten daarom al snel om naar het hotel terug te gaan, zodat we daar ons kunnen opfrissen en een hapje kunnen eten.
Zaterdag
We besluiten om naar de vismarkt te gaan, de nieuwe vismarkt welgeteld. Helaas valt deze gigantisch tegen, daar je tegenwoordig niet meer tussen de vissen loopt. We dwalen nog wat over de verdieping met de marktkraampjes waarna we besluiten door te gaan naar de Imperial Gardens, de keizerlijke tuinen. Door de groei van de stad is er in het verleden gekozen om de tuin te verkleinen, het is nu nog maar een kwart van wat het ooit is geweest. Dit merk je echter niet als je er rond loopt! We lopen ruin twee uur rond in de tuin zonder een stuk twee keer te zien.
Terwijl ik door de tuin loop en van al het moois geniet merk ik ook dat ik steeds meer zin krijg in het hoofddoel van de reis, de kwekers! Gelukkig word ik hier in de tuin ook verwend en kan ik alvast wat karpers zien zwemmen 😉
Natuurlijk nemen wij onszelf hierin niet te serieus.
Omdat het begint te regenen gaan we wat vroeger naar ons hotel. Gelukkig doen we dit op tijd, want we zijn nog niet binnen en het begint te gieten! Zoals wij in Nederland gewend zijn tijdens de Holland Koi Show, oer-Hollandse druppels waar je erg nat van wordt. Ik hervat mijn dagelijkse ritueel hier in Japan, lekker douchen en contact opnemen met mijn familie en vrienden in Nederland. Ook kijk ik nog een aflevering van mijn serie op Netflix, waarna we op jacht gaan voor eten. Het regent nog steeds hard dus we eten direct om de hoek bij een Indiaans, Mexicaans restaurant. Het ziet er niet uit, maar het eten is heerlijk! Na een goed maal gaan we vroeger dan normaal slapen. Morgen gaan we eindelijk op koihunt! Wordt vervolgd!
Tekst: Pieter Heurter
Foto’s: Pieter Heurter, Arie Eikelenboom & Stefan van der Pluijm
