Als fanatiek hobbyist kom ik in veel tuinen. Mooie grote tuinen, aangelegd door tuinarchitecten of door de mensen zelf. Ik kom ook veel in tuinen waar het anders is. Een klein tuintje gelegen aan een twee-onder-éénkapper of zelfs rijtjeshuizen. Zelf woon ik in een rijtjeshuis. De tuinen die hierbij horen zijn vaak meer diep dan breed. Als je dan een beetje vijver wilt bouwen, valt een grasveldje al snel af. Hier ook, naast de vijver is alles verhard, met enigszins saaie 30 bij 30 tegels. Sfeer moet je creëren en dat kan dan moet leuke potten of andere accessoires. Zo zie ik elk jaar bij de shows dat er veel beelden verkocht worden. Ik zelf heb ook vier beelden staan.
Een andere typisch Japanse ‘accessoire’ in een tuin in oosterse sferen is een Torii. Een Torii is een Japanse poort die toegang verschaft naar het Shintõ-heiligdom. Echter ik heb er nog nooit één te koop gezien. Als je het niet kunt kopen dan maar één zelf maken, dacht ik. De meest simpele lijkt op de Griekse letter π (pi).
De meest simpele is een Shinmei Torii. Deze heeft twee verticale staanders, genaamd hashira, met daarop een horizontale dwarsbalk genaamd kasagi. Zit er onder de kasagi een tweede horizontale balk, dan heet deze balk een nuki. Meestal zijn ze volledig rood geverfd. In de kasteeltuinen staat ook zo’n mooie grote Torii.
Zelf bouwen dus. Even in de schuur kijken wat ik nog aan materiaal heb. Ik had nog wat 4,5 bij 4,5 balkjes en besluit deze hiervoor te gebruiken. Na wat modellen bekeken te hebben besluit ik er één te maken met een shimaki en een nemaki. Voor de nemaki vraag ik in mijn directe vriendenkring of iemand nog een beetje specie over heeft. Ik begin met een schets zodat ik wat maten weet.
Om te zorgen dat de poort ook tegen onze wisselde weersomstandigheden beschermd is besluit ik het schilderen goed aan te pakken. Ik heb nog wat grondverf staan. Totaal is alles twee gegrond.
Na het gronden en in elkaar lijmen is het tijd voor de betonnen voeten (nemaki). In eerste instante dacht ik aan pijp 75mm. Ik had nog een stuk liggen en vette die in met vaseline, zodat de voeten na het drogen gemakkelijk van de pijp afkwamen. De pijp is ook één keer doorgezaagd en met tape weer dichtgeplakt. Je pelt als het ware het pvc er weer vanaf.
De betonnen voeten waren niet stevig genoeg. Het hout is te dik ten opzichte van de balkjes. Ik besluit om ze eraf te slaan. Heel klein tikje was al voldoende, hetgeen bevestigt dat het te fragiel is. Ik maakt nu ook inkepingen onderin de staander, waar beton komt. Er is nu meer contact tussen beton en hout. Ik schroef er ook nog wat kleine schroefjes in.
Voor het maken van de betonnen voet spuit ik hem rood met een spuitbus. Eenmaal de betonnen voeten gedroogd zijn, is het tijd om de zwarte verf erbij te pakken.
Nu nog één beschermlaag. Dit omdat ik nog botenlak heb staan. Dit is blanke verf die ervoor zorgt dat de kleuren mooi blijven. Hij staat inmiddels op zijn plek.
