Bij veel mensen zal het best bekent in de oren klinken, je loopt door het bos, of op vakantie door de bergen, en je oog valt op een boom. Hé, het zou zo maar een bonsai kunnen zijn….
Alleen nog een pot er onder en ik kan hem zo bij de Koivijver zetten.
Veel van de mooiste bonsai ter wereld zijn van die bomen, uitgegraven in de natuur, en met liefde en geduld omgetoverd tot een bonsai. In Japan heeft men daar een mooi woord voor….Yamadori…vrij vertaald, boom uit de bergen. Hoofdrolspeler in dit artikel is een boom uit de natuur. Oud, gevormd door de elementen die de natuur rijk is wind, sneeuw, regen, grazende koeien/schapen of de grilligheid waar geen mensenhand aan te pas is gekomen.
Op een van mijn vele zoektochten, in de natuur, naar bruikbare bomen voor bonsai stuitte ik op een oude eik (Quercus Robur), een zomer eik die door altijd maar op de wind te staan niet omhoog gegroeid was, maar kronkelend over de grond groeide. De oude stam zat vol met korstmossen.
De boom was in winterrust en kon met een gerust hart uitgegraven worden. De dikke takken werden van de stam gesnoeid, zodat de boom in het voorjaar nieuwe takken op de stam kon gaan maken. De nieuwe takken zijn soepel en kunnen gemakkelijk door bedraden in de juiste positie geplaatst worden.
De wortelkluit werd zorgvuldig verpakt in plastic en goed strak dicht geplakt met tape om uitdrogen te voorkomen. En de boom was klaar voor zijn nieuwe thuis.
Thuis in mijn studio werd de boom zo snel mogelijk in een ruime pot gezet, met als grondmengsel een deel van de grond waar hij al die jaren in heeft gestaan aangevuld met akadama. Een Japanse klei, verkrijgbaar bij de bonsaihandel. Voordeel van akadama is dat het luchtig en grof is, niet te lang nat blijft en er alleen haarwortels in ontstaan, en alleen haarwortels zijn in staan voedingsstoffen op te nemen. De boom staat nu voor het eerst recht op…… de boom werd met rust gelaten tot hij weer uitgelopen was. Pas toen ben ik voorzichtig begonnen met bemesten. Ik gebruik hier een organische mest stof voor in de verhouding 4,5-3-2.
Na een jaar heeft de boom al heel wat nieuwe takken, en door de boom regelmatig losjes te bedraden en wat te vormen krijt hij al aardig de vorm van een bonsai. Door regelmatig terug snoeien wordt ook de vertakking verfijnd. Daardoor wordt ook het blad kleiner.
Na 2 jaar is de boom al zo ver dat hij overgezet kan worden in een heuse bonsai pot. Door het gebruik van de akedama heeft de eik een mooi verfijnt en gezond wortelgestel, en zonder al te veel wortels te snoeien plaats ik hem in een handgemaakte bonsai schaal van de Tsjechische pottenbakker Milan Klika.
De boom ontwikkelt zich het jaar erna zo goed dat ik besluit om hem voor de eerste maal tentoon te stellen. Al is de creatie is nog niet geheel naar mijn zin. Ik vind de pot niet het juiste resultaat geven. Door de rechte hoeken geef je de toeschouwer het gevoel dat de boom in een tuin of een park staat, terwijl ik juist wil dat de boom het gevoel geeft in de vrije natuur te staan.
Om die reden verpot ik de boom het voorjaar er op in een ovale schaal. Meteen maak ik van de kans gebruik om van de achterkant van de boom de voorkant te maken. En met dit resultaat mocht de boom wederom tentoongesteld worden.
Op de laatste foto is het mooie van loofbomen te zien, de herfstkleuren……
Door de boom te blijven corrigeren en te snoeien zal de boom nog verfijnder en mooier worden.
Je ziet het er misschien niet aan af maar de boom is tussen de 135 en 140 jaar oud….maar een eik wordt niet voor niets vaak een ouwe knar genoemd!
