Deel 4 van de vijverbouw van Marco
Tot en met het storten van het beton, mag ik niet mopperen. Het zat allemaal nog mee. Ik doel dan voornamelijk op het weer. Het regende wel eens, maar meestal ’s nachts of net nadat ik gestopt was met klussen.
Het gat heeft de juiste vorm en is klaar voor de fundering
Daar kwam helaas verandering in. Dat is het risico van het bouwen van een vijver in de maanden september/oktober. Een ander nadeel is het snel korter worden van de dagen. Werken bij daglicht is prettig, echter ook dat hebben we niet in de hand.
Inmiddels ben ik klaar voor de volgende fase en dan begint het verzamelen van materialen. Ik heb gekozen voor het bouwen met sandwichpanelen. Dit bouwt lekker snel en relatief goedkoop.
En als de aanhanger dan aangekoppeld is ook maar meteen de trommelfilter opgehaald. De keuze is gevallen op een combitrommel: De Aquaking Red Label Combi Filter 20/25. Deze filter is lekker compact, net als vele andere combitrommels overigens. Wat ik van dit model een voordeel vind is dat de spoelpomp niet buiten de filter zit, maar in het filter verwerkt. Hierdoor maakt de filter een minder hard geluid bij het schoonspuiten van het doek. Een hogedrukpomp maakt immers best wel wat lawaai. Minder geluid is wenselijk, zeker voor buren die niet mijn hobby delen.
Ik heb een kleine aanpassing laten maken aan het standaardmodel, namelijk het toevoegen van één extra invoer 110. Nu zitten er 3x invoer 110 op en 2x een 110 uitvoer. Twee uitvoeren, elk voor een pomp. De drie aanvoeren worden gevoed door twee bodemdrains en een skimmer.
Iets waar ik vooraf niet over nagedacht had, was het plaatsen van de trommelfilter. Hoe plaats je met beleid een volumineus apparaat met een massa van ongeveer 150 kg in een gat? Met vier man is het uiteindelijk wel gelukt. Het was niet gemakkelijk en een goede tactiek hadden we niet. Niks noemenswaardig om te delen. Een beetje improviseren en aanmodderen.
Over aanmodderen, zoals ik al begon, hield het mooie weer op. De vele regen veranderde de bouwplaats in een modderpoel. Dat maakte de klus een stuk zwaarder. Daarnaast moest er een tent gebouwd worden voor de lasser. Om de sandwichpanelen wordt immers een ijzeren geraamte gelast.
Nu de filter op hoogte staat en de bodemdrains al even in het beton liggen, kunnen de pijproutes gelegd worden. Door een gegraven sleuf van 80 cm diep en 40 cm breed komen totaal vijf leidingen. De eerste drie zijn de aanvoeren en daarvan kunnen de voorbereidingen nu gemaakt worden.
De sandwichpanelen zijn allemaal al gezaagd op maat, dus het plaatsen daarvan gaat redelijk snel. Nu is het nog even passen en meten. Als de lasser komt moet dat vlotjes verlopen om te zorgen dat het laswerk in één dag klaar is. Er wordt eerst een U-profiel op de bodem in elkaar gelast. Hier komen de panelen in te staan. Daarna komt er een U-profiel bovenop de panelen. In de hoeken worden de U-profielen van bodem en top met elkaar verbonden door middel van een L-profiel. Alle profielen en panelen worden ook nog eens aan elkaar gepopnageld. Totaal heb ik zo’n 250 popnagels gebruikt.
We zitten inmiddels in de eerste week van oktober en de lasser staat op de stoep. Gezien het feit dat ik 2 september de sleutel kreeg ben ik zeer tevreden over het tempo. Tussendoor doe ik ook nog het normale verhuiswerk, maar dat is voor jullie minder interessant.
Maurice en Marcel komen het zware werk verrichten. Maurice Kempers is geen onbekende in de Koiwereld. We spreken elkaar vaker en dat is meestal microscoop-gerelateerd. Zo is hij eigenaar van de Facebookpagina microscoop-expert. Daarnaast heeft hij ook nog de zaak Koi Kiyoubai en is eigenaar van het merk Izumo Koi voer. Oftewel op vele vlakken actief binnen de hobby.
Terwijl de ervaren vaklui hun ding doen, doe ik een stapje opzij. Dit is duidelijk geen klus voor mij. Dit realiserende brengt natuurlijk extra waardering met zich mee. Hoewel helemaal opzij stappen kan niet. Ik ben chef Popnagel! Elke popnagel moet voorgeboord worden. De profielen zijn 4 mm dik, dus daar boor je niet zo vlug een gaatje in. Een mooi klusje tussendoor.
Als de profielen op de grond waterpas liggen krijgt de vijver snel zijn vorm. De panelen staan snel op zijn plek en het project zie je groeien. Tussendoor tijd om te genieten is er nog niet bij. Dat komt pas de volgende dag. Voor mij was die dag sowieso niet echt genieten. Het regende pijpenstelen. Om te zorgen dat de heren vooruit konden, ging ik steeds onder de tent uit.
De mannen werken secuur en nemen de tijd. Ik zie het donker worden en ben bang dat we het niet af krijgen. Daar word ik wel onrustig van.
En als het dan niet afkomt voordat het donker wordt, betekent dat gewoon dat je in het donker doorwerkt. Met een goede lamp kan prima gewerkt worden. Het liefst lag ik rond 17.00u al uitgeteld op de bank, maar we moeten even door!
De volgende dag is er weer een nieuwe dag. Er is weer daglicht en de regenwolken zijn gelukkig ook verdwenen. De geïmproviseerde tent mag opengeslagen worden om even het resultaat te bewonderen.
Ik besluit om een dagje wat rustiger aan te doen. Ik boor één gat. Het gat voor de skimmer. De rest komt wel.
Wordt vervolgd!
