Na een reis van ongeveer 10 uur waren wij aangekomen voor een blitzbezoek op Koifarm van Enst Driessen en Jos Aben, ofwel de Yoshikigoi farm. 2,5 jaar geleden was ik hier ook, en toen stonden er allerlei vernieuwingen gepland welke van veel factoren afhingen.
Een van die factoren was het economisch belang. Een belang waar heel veel in de wereld om draait! Maar ook het belang (en die staat zeer hoog in het vaandel bij Jos) om mooiere Koi te kweken, mooier in de zin van; nog beter kunnen letten op de gezondheid, huidkwaliteit, en lengte/body, kortom een Yoshikigoi waardig! Of dit gelukt was zal ik deze anderhalve dag zien.
Maar wat wij (Patrick, Tiebo, Bas en ik) s’avonds om negen uur eerst te zien kregen (het is dan ook al aarde donker) waren onze medegasten waaronder niemand minder dan Peter Waddington.
Peter, de man die het veel gebruikte woord Koikichi introduceerde
Peter Waddington de “Abraham” van de Koi, de man die de Koi in Europa populair maakte, de man die het veel gebruikte woord Koikichi introduceerde, schrijver van vele boeken, de man van de eindeloos stromende rivier ofwel de Eric-filter, ja die Peter Waddington was daar ook gewoon even op visite! En nou ben ik niet van de verering, toch vond ik het een bijzonder moment dat hij daar ook aanwezig was. Want laten wij wel zijn, als doodgewone Noord-Hollander zie je hem nou ook weer niet elke dag! Eigenlijk kan ik zeggen wanneer Peter Waddington niet met het importeren van Koi was begonnen, tja dan had ik nu niet bij KoiQuestion gezeten en deze blog nu niet zitten tikken….
Buiten dat ik het persoonlijk geweldig leuk vond Peter te ontmoeten was ook het ontvangst weer fenomenaal, alsof ik thuis kwam dat gevoel had ik persoonlijk op het moment dat ik de taxi uitstapte. Thuis in Polen bij deze twee in hart en nieren Limburgse eigenaren van de Yoshikigoi farm.
Wat ik verder vandaag mee zal maken is nog een kleine verrassing, hoewel er gisteren al een tipje van de sluier opgelicht werd. Er zou vandaag op speciaal verzoek een Showa van ongekende huidkwaliteit genet worden. Een welke je nooit zal kiezen vanwege haar patroon, maar zeker wel als ouderdier! Die Koi gaan wij dus zien, mooi he? 2,5 jaar geleden had ik geschreven dat het zwart op de Koi hier opnieuw was uitgevonden, zo diep was ik hiervan onder de indruk. Nu kan ik dat weer opnieuw schrijven, ik doe het niet want ik denk dat ik over 2 jaar weer mijn woorden zal herhalen…..
Maar eerst genieten van het ontbijt welke weer als vanouds was, vanouds in de zin van veel en lekker, want in Polen weten zij goed wat een mens nodig heeft ook in de ochtend!
Nu ik hier op zondag mijn blog aan het afmaken ben besef ik dat ik wel uren kan praten over hoe mooi het was op de farm, en hoe ik mijn ogen heb uitgekeken over de onvoorstelbare kwaliteit van de Koi. Of hoe mooi en groot de nieuwe vijvers waren die gemiddeld met een 4,5 miljoen liter zelf opgepompt water gevuld waren waarin de ene verrassing na de andere zich aandiende. Nee ik ga dat niet doen, ik laat jullie gewoon genieten van de indrukken welke wij opdeden!
Die geweldige Zwarte Koi, die laat ik nog even niet zien, die ga je zien in de blog van Bas!
