Van je ervaringen kun je leren, maar van die van anderen kun je ook leren en zelfs voorkomen. Uit het leven gegrepen van een koi hobbyist neemt Ewit jullie mee in zijn beleving rondom vijverproblematiek zoals hij die heeft ervaren en hoe hij die heeft opgelost inclusief zijn denkprocessen. Een oase van herkenbaarheid. Kan hij zijn problemen de baas?!
Auteur: Ewit Kievit
Facebook is dus mijn hobby pagina. En laat het nu zo wezen dat het afgelopen jaar ‘ mijn ‘ hobby pagina doorspekt was van vele vormen van ellende…
In de vijver verraadt de Koi dat ook zij zich opmaken voor een lange koude rit. De voerkorrels, gegeven met de beste bedoeling, worden niet meer weggegrist van het oppervlak.
Vanaf de bodem kijken zij omhoog en laten het voor wat het is.
Terwijl de zon piekt over dakpannen en de wereld wordt verlicht in haar aanwezigheid ben ik mij iedere ochtend weer bewust van een kortzalig geluk zo zittend aan de vijverrand. Een schitterende column van Ewit Kievit.
Op een dergelijke dag kom je in contact met andere vijveraars en Koihouders. Je krijgt er een volle buik, een leuk programma, nieuwe kennis van zaken, een heerlijke Koi ervaring en misschien zelfs enkele vrienden voor terug. Onbetaalbaar menen wij. Ik heb aan dergelijke uitjes jarenlange vriendschappen overgehouden. Soulmate’s zeg maar.
We kennen het gevoel allemaal. We zijn blij met de spontane en leuke reacties, doch blijft juist die ene kritische noot in je kop zitten. Ikzelf heb het zo vaak beleeft. Als je vaak mee participeert in topics kan het zomaar gebeuren dat er soms iemand tussendoor loopt die jouw mening of keuze in twijfel te trekt en juist die reactie wordt leidend voor je gevoel.
Al snel was het duidelijk; Koi houden is deels kennis vergaren van een beetje chemie, wat natuurkunde, een stukje biologie en een tikkeltje gezond verstand. Maar Koi houden is ook kennis delen….