Nee dit is geen type-fout, deze blog gaat niet over Den Haag, maar over een “haag”. Voor de zekerheid zoeken ik het even op in het woordenboek.
“Haag”
De Haag zelfst naamw. (m/v) Uitspraak: Verbuigingen: hagen(meerv.),hegge; een dichte heg afscheiding van struiken of bomen, Voorbeeld: “beukenhaag”.
Kortom bij diverse hagen of hegge(n) wordt o.a. gebruik gemaakt van de beuk, en daar wil ik het nu net even over hebben.
Door het regelmatig in vorm snoeien van zo’n haag worden de stammen van deze beuken in een haag wel dikker, maar de takken blijven daardoor kort en krijgen ook de kans op dikte groei, en de vertwijging blijft dicht bij de stam.
De onderste takken blijven in dit geval behouden, (t.o.v. een solitaire boom) om de haag ook aan de onderkant “dicht” te houden, zodat het als een prima natuurlijke afscheiding voor een tuin kan fungeren.
Een dikke onderstam, lage takken, korte internoden is wat een Bonsai-ka (dat is iemand wiens hobby Bonsai is) graag wil bij een pré-Bonsai!
Dus als er in je buurt een beukenhaag wordt geruimd, grijp dan je kans en probeer een exemplaar, (of meer) te bemachtigen om verder op te voeden als Bonsai!
Want deze beuk uit zo’n haag is daar zeer geschikt voor, het is immers een inheemse boom, die goed in Nederland gedijt, waarbij er vaak een mooie wortelvoet (Nebari) aanwezig is, en waar de levenslijnen al snel zichtbaar zijn.
de Nebari van een volwassen beuk, met zichtbare levenslijnen.)
Maar als we ons meer verdiepen in de beukenboom, dan ontdekken we dat behalve de “gewone beuk” er ook een “haagbeuk” bestaat!
Speciaal voor hagen?
Het zal logisch zijn dat de haagbeuk altijd voor de boven genoemde hagen gebruikt wordt, zodat er eigenlijk een “haagbeukenhaag’ ontstaat, i.p.v. een ‘beukenhaag”.
Vaak wordt de “gewone beuk” gebruikt voor een haag
Echter dat is dus niet zo, vaak wordt de “gewone beuk” gebruikt voor een haag, omdat deze zijn blad (weliswaar bruin gekleurd en verdord) gedurende de winter vasthoud, en pas in het voorjaar laat vallen, zodat er in de haag geen “gaten” vallen gedurende de herfst en winter.
Dit zijn de eerste verschillen tussen beide beuk soorten, er zijn er meer:
De gewone beuk wordt in het Latijn een Fagus Sylvatica genoemd, en de haagbeuk heet Carpinus Betulus, en behoort bij de berkenfamilie. Het meest belangrijke verschil is (vind ik) dat de Carpinus bij de “ABC bomen” behoort.
(De Acer (Esdoorn), (Betula) Berk, Carpinus Betulus (Haagbeuk) ook de Vitis (Druif), Juglans (Walnoot) kunnen na snoei in de winter veel water verliezen via de snoeiwonden.Dit bloeden begint vaak als er in de winter tijdens een koude periode wordt gesnoeid.Op het moment dat de temperatuur oploopt tot twaalf à vijftien graden op een zonnige winterdag, gaan de snoeiwonden lekken. De boom zal niet meteen dood gaan maar wel ernstig verzwakken. Het wordt aangeraden om alleen te snoeien als de boom volledig in blad staat).
Toch iets om serieus rekening mee te houden.
Nog een verschil: aan de “gladde” bladrand valt te zien dat we het over een Fagus hebben, en aan de gekartelde blandrand, is te zien dat het een Carpinus is.
Ook aan de bladknoppen zijn deze twee beuken uit elkaar te houden.
Wil je een beuk die helemaal geschikt is als Bonsai, kies dan voor een Carpinus turczaninovii of in het Nederlands, de Koreaanse haagbeuk. Deze boom is het meest geschikte als Bonsai vanwege zijn kleine blaadjes, en komt uit Japan, China of Korea, echter het is een vrij dure soort, en niet in een haag of heg hier in Nederland te vinden helaas, hiervoor moet je naar de Bonsai importeurs of Bonsai studio’s. Hij is ideaal, juist door zijn zeer kleine blaadjes, en is gemakkelijk in toom te houden.
De boom is volledig winterhard, en heeft een mooie fijne vertakking. Uit de Bonsai stijlen voor een beuk of haagbeuk, zal er vaak voor de rechtopgaande stijl, zoals Shakan, Chokkan, of Moyogi gekozen worden.
