Het tumult rond de koi veiling-gekte in Japan uitgelegd
“Gaat de hobby nu kapot?!” en ook “Is dit het begin van het einde?”
Zomaar twee uitspraken die ik veelvuldig hoor naar aanleiding van de exorbitante bedragen die er op de veiling voor een Koi worden gegeven. Wel het antwoord is redelijk simpel, namelijk; beslist niet! Dit is niet het eerste jaar dat deze opmerkingen de revue passeren, het bijna een jaarlijkse traditie geworden;
Jaar: Yen: Euro: Varieteit: Kweker:
2011: 11.000.000 100.000 Showa Dainichi koi farm
2011: 13.000.000 116.000 Sanke Sakai Fish Farm
2012: 5.500.000 55.000 Kohaku Momotaro Koi farm
2013: 21.000.000 160.000 Sanke Sakai Fish Farm
2013: 21.000.000 150.000 Showa Dainichi Koi Farm
2014: 5.000.000 35.000 Showa Momotaro Koi farm
2014: 7.000.000 50.000 Showa Dainichi Koi Farm (Tosai)
2015: 41.000.000 300.000 Sanke Sakai Fish Farm
2017: 30.000.000 227.000 Kohaku Sakai Fish Farm
NB: De Euro bedragen zijn omgerekend naar de wisselkoers van dat moment.
Hieronder enkele van deze Koi voor een plaatje bij het nummertje:




Uniek?!
Zijn dit prijzen die de eigenlijke reële waarde van de betreffende Koi overstijgen? Ja dat doen ze en niet zo’n beetje ook, maar is dat wel zo gigantisch bizar? Laten we eens een kijkje nemen bij veilingen in andere hobby’s:
2010: Chinese vaas (met Koi) 50 Miljoen Euro! ( Dat is in Yen: 5.500.000.000!)
2010: De Macallan 1946 (Whisky) 460.000 Dollar
2012: Schilderij Rothko 87 Miljoen Dollar
2013: Ferrari 250 GTO 52 Miljoen Dollar
2015: Schilderij Mondriaan 44 Miljoen Euro
Kunst, whisky, auto’s; iedere hobby heeft zo zijn excessen. En dit zijn bewust geen items van beroemdheden (daar worden pas echt onzinnige bedragen voor onzinnige items uitgegeven omdat een ‘idool’ die heeft gedragen of bespeeld heeft) maar het maakt van het bedrag van een Koi voor 3 ton een schijntje, zoveel is zeker! Van veel van die objecten kun je, los van de nostalgische waarde, een tweede maken of simpelweg namaken. Gewoon een exacte kopie en bijna niemand kan het verschil zien.
Met geen enkel van die andere voorbeelden heb je de kans op zoiets onbetaalbaars
Van een Koi, van geen één Koi bestaat een exacte kopie. Hoe zeer een kweker ook zijn best doet, een tweede zoals die ene kweekt hij nooit meer. En dan nog zijn al die items levenloos, terwijl een Koi een levend dier is, een huisdier waar je een oprechte connectie mee aan kunt gaan die kan zorgen voor onvergetelijke momenten en dat voor zeker 25 jaren lang als het meezit. Met geen enkel van die andere voorbeelden heb je de kans op zoiets onbetaalbaars. Die whisky is zelfs in een enkel gezellig avondje pleite…
Een goed framewerk en Teri, die Ferrari 250 GTO, dat wel!
Ik wil er niet aan voorbij gaan dat het beslist heuse bedragen zijn. Er zijn dagen dat ik het niet op zak heb; Koi duurder dan de meeste huizen van onze lezers. Ja dat is best gek, maar gekkigheid is geen maatstaf voor jezelf en dat is het net zo min voor de Koi hobby als voor de werelden van die andere items waarvoor kapitalen worden neergeteld. Die drijft niet op een financiële uitspatting, maar op de liefhebberij daaronder. Mijn flesje Laphroaig is er niet duurder op geworden na de Maccallan 1946 op de auction.
Marketing stunt?
Is het dan een trucje? Ook die kritiek leeft. Dat er afgesproken is dat een Koi voor een bepaald bedrag wordt verkocht op de veiling, maar in werkelijkheid voor minder van de hand gaat met als doel het teweeg brengen van een publiciteitsstunt voor de kweker. Dat het niet zo is valt niet te bewijzen, maar dat het evenzo aannemelijk is dat er mensen zijn voor wie dit geld in relatie tot de daadwerkelijke diepte van hun broekzakken niet meer voorstelt dan een luxe lolly, is dat veel meer. Commercieel debiel zijn onze Aziatische medemensen net zo min als wij zelf, maar gezichtsverlies is pas echt iets dat voor deze mensen niet in geld uit te drukken valt.
Juist, jij en ik zijn eigenlijk veel gekker dan die rijke Aziaat
De meeste hobbyisten zoals misschien jijzelf wel, zijn eigenlijk veel gekker. Ik ken er genoeg die misschien geen tonnen, maar wel een paar duizend euro neertellen voor een hele goede of hele potentie-volle Koi. Mensen die na dat bedrag te hebben afgerekend niet nog zo een bedrag in een sok onder het bed hebben. Mensen die er een auto van tien jaar of ouder op nahouden (zoals ik) of een vakantiebestemming dichterbij kiezen om die ene Koi te kopen. Mensen die veel geld uitgeven aan voer en stroom voor hun Koi terwijl ze zelf nooit uit eten gaan en de kachel in huis een tikje lager moet om te besparen. Juist, jij en ik zijn eigenlijk veel gekker dan die rijke Aziaat die in plaats van een vierde Ferrari een Koi koopt zonder metallieke lak en gratis plastic zak.
Deze Rothko bracht 87 miljoen dollar op tijdens een veiling. En dat voor een paar vierkante meter secundair hi… 😉
Stigma
Het werpt wel een stigma over de hobby, dat ben ik met je eens. Het zijn deze berichten die in de media groots worden uitgemeten. Steevast zijn het ook de meest gelezen blogs bij ons op de website (naast gek genoeg het snoeien van een bonsai azalea), maar zonder dat zou de non-hobbyist helemaal nooit van onze hobby horen. En zijn het niet die onwerkelijke prestaties en exorbitante bedragen die ons zo aantrekken tot bijvoorbeeld de kunstwereld of formule 1, terwijl jezelf nooit een Rembrandt of auto zult kunnen toe-eigenen die van 0 naar 100 kan in 4 seconden? De wereld is een hele normale plek met soms mensen die hele gekke dingen doen of dure dingen kopen, maar dat is beslist niet de standaard, nergens voor; het maakt het wel net dat beetje leuker, intrigerend ook. Een standaard bestaat niet in de Koi branche, die wordt door ieder individu bij iedere aankoop opnieuw gesteld en is altijd een interpretatie naar omstandigheden.
Europa is gewoon minder ver hierin, dat is geen afgunst, maar dat is reëel
Nuchterheid
Ja, in het algemeen drijft de Aziatische marktwerking de prijs op voor de Europese die gewoon wat minder toeren kan maken, maar een Koi veiling staat daar geheel los van. Het is ook steeds maar eentje die echt voor veel meer van de hand gaat. De meeste veilingen hebben zo’n 300 lots. Het niveau daaronder valt er dus best wel eens wat op de kop te tikken, ook voor de Europeaan (bewijst ook Luc Borgmans van Interkoi recentelijk weer) en we kunnen dus niet alles afschuiven op de Aziatische wereld wanneer we zelf niet aan durven schuiven met een biedbordje. Zijn we te nuchter voor de meeslependheid? Nee, er zijn voldoende dealers zijn die het aan kunnen, beslist niet allemaal, maar de auction biedt nu eenmaal de hoogste kwaliteit en daarvoor moet betaald worden. Iets dat ook een danig bedrijfsrisico met zich meebrengt en die gezonde overweging zijn wij dan wel weer goed voor en ik wil ook zeggen, goed in. Europa is gewoon minder ver hierin, dat is geen afgunst, maar dat is reëel. We hebben het over het verschil tussen een 9,5 en een 10. Dat beetje extra kost exponentieel veel zoals een formule 1 auto die twee-tiende van een seconde sneller is ook veel meer kost. Wij spelen simpelweg niet in die league, we kunnen jaloers zijn, maar hebben dat ook te accepteren. We moeten blij zijn met die Koi veilingen. Laat ‘de concurrent’ daar zijn geld maar uitgeven, dan pakken ‘wij’ onze kansen wel in de buzz daar buiten.
Begin
Hiermee zullen de uitspraken waarmee dit artikel begon niet een volgende keer worden voorkomen, dat hoeft ook niet want ook dat is evengoed onderdeel van de cyclus. Feit is dat de Koi hobby ook de vorige keren heeft overleeft. Het blijft niet meer of minder dan een enkele Koi op een veiling. De enige die de macht hebben om de hobby te maken of te breken zijn de kwekers en hun vraagprijzen buiten de veiling om en ook die markt is groot genoeg voor een stukje gezonde marktwerking. Zou je zelf stoppen met de hobby omdat ergens op de wereld iemand veel te veel voor een Koi betaald vanuit jouw perspectief? Nee toch?! Hoe kan het dan het einde zijn? Misschien dat zo’n exorbitante bedrag voor een Koi en de berichtgeving die eruit voortvloeit nou net die ene schakel van inspiratie vormt voor een niet hobbyist om zo’n Japanner in zijn met goudvissen gevulde vijver onder te dompelen. Is al die gekkigheid dan niet juist het begin van de Koi hobby?