De rode No Koi No Life KoiQuestion armbandjes zullen ook op de komende Holland Koi Show in Arcen weer vaak weggegeven worden. Ook zullen er al veel liefhebbers rondlopen die het bandje al op een andere show hebben ontvangen van één van onze enthousiaste teamleden. Op de BKS hebben we zelfs een extra toepassing van de bandjes ontdekt. Ze zijn immers ook te gebruiken op de lens van je digitale spiegelreflex camera. Echte hobbyisten verzinnen altijd wel weer iets om in de hobby te verwerken. Echte hobbyisten wel…
Verstand op nul en nadenken heet dat.
Lange tijd was ik zo’n hobbyist. Ook ik probeerde in van alles om me heen iets terug te zien dat ik kon relateren aan Nishikigoi. Was? Probeerde? Verleden tijd…? Ja inderdaad, verleden tijd in die zin dat ik besloten heb mijn actieve periode als Koi hobbyist te beëindigen. Dat staat in schril contrast met de plannen die ik in eerdere blogs heb beschreven en dus vraagt dat om uitleg.
Ik ga zes jaar terug in de tijd. In mei 2006 betrokken we onze huidige woning en na de werkzaamheden die noodzakelijk waren om er te kunnen gaan wonen, ging ik aan de slag met de bouw van mijn vijver. Het zou een gravity opgestelde rechthoekige bak worden met een goed werkend filtersysteem en niet te veel Koi erin. Ik had echter de pech dat juist in die periode het Q-koorts virus zeer actief was in de regio Oss en ja, ook ik raakte besmet. Gevolg, 7 weken futloos en vervolgens gehaast genoegen nemen met een vijver die totaal niet voldoet aan het eerder gestelde ideaal.

Het reeds gegraven gat werd voorzien van vijverfolie en er werd dan toch maar een pompgevoede vijver van gemaakt. Natuurlijk was deze vijver niet te lassen en zitten er overal dode hoeken en plooien in de folie. Een bron voor leed bij onze geliefde vissen en dus een oorzaak van een constante onrust over de gezondheid van die vissen bij de eigenaar.
In het voorjaar steeds je hart vasthouden bij temperatuurschommelingen, in de zomer je suf draaien bij het verwijderen van draadalg én maar weer hopen dat de vissen geen ziektes oplopen en dan tegen de winter weer zoeken naar manieren om de (niet logisch gevormde) vijver af te dekken. Je een heel jaar zo druk moeten maken om je hobby is geen gunstige manier om plezier te houden in die hobby. En toch heb ik het nu al zo’n zes jaar volgehouden.
Ik ga zes jaar terug in de tijd.
Waarom dan toch mijn besluit? Doorgaan met deze vijver is geen optie meer. Ik heb geen zin meer in weer zo’n jaar. Daarom was ik dan ook druk doende met het plannen van een nieuwe vijver. Dat zou dan de vijver moeten worden die ik 6 jaar geleden wilde maken maar dan nóg beter en met allerlei kennis erin verwerkt die ik in de afgelopen jaren had opgebouwd. Een vijver dus met een behoorlijk prijskaartje en daarmee begon de twijfel pas echt toe te slaan. Moet ik nog wel gaan investeren in een nieuwe vijver? Heb ik nog wel voldoende motivatie om mijn vissen dat te geven wat ze verdienen?
En toen kreeg ik vakantie. Ik hoefde twee weken helemaal niets te doen. Even geen KoiQuestion, even niet denken aan mijn eigen vissen, even rust. Verstand op nul en nadenken heet dat. Conclusie? Ik ben er eigenlijk wel klaar mee… Nee, ik heb niet meer die motivatie die nodig is om een hobby als deze goed te beoefenen en nee, ik moet dus niet meer gaan investeren in deze mooie hobby. Wat dat gaat betekenen voor mijn taak binnen het KoiQuestion team kan ik nu nog niet inschatten, wat ik wel kan zeggen is dat het doorhakken van deze knoop me ontzettend opgelucht heeft.
No Koi No Life? Ik ga het toch proberen.
6 reacties
Oei, die zag ik niet aankomen Jeroen…
Ik kan het me wel goed voorstellen… Als ik zie wat mijn bescheiden vijvertje kost is dat al belachelijk veel geld (ongeveer €100,- tot 150,- per maand (stroom, voer, water) en dan ook nog eens elk jaar grote investeringen omdat je altijd wel weer nieuwe koi wil, er gaat iets kapot of je wil iets verbeteren…
Als ik niet dol meer was op de koi had ik ze al lang weggedaan. Ik hoop dat je blijft schrijven voor koiquestion en ik ben bang voor je dat het “koi virus” je dan toch weer te pakken gaat krijgen!
Tja Ronald, schrijven vind ik leuk om te doen. Team KoiQuestion is leuk om mee te werken maar zoals ik al schreef weet ik nog niet wat ik daarmee ga doen. Voorlopig blijf ik mijn taak uitvoeren en ik zal ook gewoon in Arcen aanwezig zijn. En over het afbouwen van de hobby kan ik natuurlijk ook weer een serie blogs gaan schrijven…
Jeroen……
Verwacht? Nee, ik niet.
Je bent een koivriend, dus deze dingen komen best hard aan.
Je moet op een bepaald moment een keuze maken, wat voor de vissen beter is.
Deze keuze respecteer ik zeker.
Je gaat voor het schrijven van leuke en fijne verhalen, waarbij je vaak nog bij allerlei vijver terrecht zult komen.
Ik heb ooit eens een oranje koi van je over gekocht, en deze heeft er heel lang gezwommen.
Doordat deze best wel veel versteend kuit had, heeft deze een andere vijver gekregen.
Het koi bestand is daarna sterk veranderd, tot wat er nu zwemt, en waar ik trots op ben.
Als je nog een vis hebt zwemmen, die je zou willen blijven volgen, dan hoor ik het wel.
Groetjes en heel veel succes bij het schrijfwerk.
Henk Westerink
Hallo naamgenoot,
Ik kan je beslissing begrijpen, naast al het mooie van deze hobby moeten we ook durven toegeven dat er mindere kantjes zijn, die niet onbegrijpelijk dikwijls verzwegen worden op de talrijke fora. Zelf ben ik ook al in contact gekomen met ex-hobbyisten die toegaven dat het een opluchting was om zich niet meer zorgen hoeven te maken over het welzijn van hun koi (ook al zijn het geen doetjes).
Ik ben er zeker van dat ik je nog zal zien en lezen, veel succes Jeroen !
Ik lees net in een nieuw artikel dat mijn laatste vraag niet meer nodig is.
Inderdaad Henk, je ziet het, het gaat snel