Na vorig jaar de beslissing te hebben genomen om mijn vissenbestand drastisch uit te dunnen, omdat ik zou verhuizen naar Wageningen, heb ik veel nieuwe hobbyisten leren kennen. Sommigen van hen zie ik nog regelmatig op diverse koihappenings en dan beginnen de gesprekken meestal met de vraag hoe het met de vissen gesteld is. Eén van hen, genaamd Albert, zag ik eigenlijk nog maar weinig, tot een tijdje terug. Ik kon me van Albert nog herinneren dat, toentertijd hij bij mij op bezoek was, enkel nog maar een quarantainebak bezat, maar niet veel later aan de bouw van een echte koivijver zou beginnen. En ja hoor, nu is het zover: de bouw van de vijver gaat beginnen! De plannen zijn goed, zeer goed. Jullie kunnen de vorderingen van de bouw hier volgen, waar Albert regelmatig zijn verhaal zal doen. Lees verder voor een introductie over Albert, door hem eigenhandig geschreven.Beste lezers,
Mijn naam is Albert, 38 jaar oud, samenwonend, twee kinderen en woonachtig in de Betuwe. Via deze blog wil ik jullie mee laten delen in het verhaal van een herintreder. Van het prille begin,tot het moment waarop mijn nog nieuw aan te leggen vijver zal verrijzen. Dit keer: Herintreden, een introductie.
Begin Maart 2010, Noord-Frankrijk. Helemaal alleen teister ik een fikse hagelbui die het in mijn Bivy nog erger doet lijken dan het al is. Karpervissen, in deze tijd van het jaar is taai, heel taai. Ik zet het keteltje nog maar eens op het vuur voor een lekkere warme kop thee. Bij vertrek zocht ik naar wat leesvoer om de lange donkere dagen door te komen. Naast enkele vakbladen voor de karpervisser zat er ook één tussen voor de koiliefhebber: “Koi Kichi” van Peter Waddington. Ooit lang geleden gekocht om me verder te verdiepen im mijn hobby; toen ergens in de jaren negentig.
Inmiddels was ik weer thuisgekomen en had ik het boek eigenlijk, bij gebrek aan beter, grotendeels herlezen. Wat ik toen nog niet wist, was dat er ergens diep in me weer koi-bloed aan het op borrelen was: ik schonk er vooral ook geen aandacht aan. Immers was deze hobby ooit, door gebrek aan ruimte op een bovenwoning, niet tot volle wasdom gekomen. Wel kan ik zeggen dat ik destijds, zo’n 17 jaar geleden, me er zo in verdiept had, dat ik me volwaardig hobbyist kon noemen. Maar dan wel zonder vijver en koi. Ik deed alles wat jullie nu ook doen: ik bezocht winkels, shows en was destijds ook al lid van de NVN, etc. Inmiddels “google-de” ik steeds meer op “Koi”, “Beadfilter”, “Koivijver maken“, etc, etc. En ja hoor, het pakte me weer volledig. In augustus verraste ik mijn vriendin met een nachtje Eindhoven, op de terugweg zondag wist ik nog wel iets om nog even te gaan bekijken. Jullie raden het vast: De Kasteeltuinen, en laat daar nu juist een show aan de gang zijn…..iets met karpers. Ja en toen, toen ging het snel. Qua filtering was ik er al uit (dacht ik). Toen ik destijds minder interesse kreeg in de hobby was het beadfilter sterk in opkomst. Het gemak van een dergelijk filter was me echter wel bijgebleven en dus zou het zoiets moeten worden: zeef ervoor en klaar is Kees, of eigenlijk Albert.
Er volgde een tijd van lezen, het bezoeken van mede hobbyisten, nog meer lezen, kopen, nog meer kopen en vervolgens tekenen, vooral heel veel tekenen. Inmiddels waren we immers sinds zo’n 10 jaar gezegend met een vrijstaand huis met een grote tuin (3000 m²; lees: weiland). Een beadfilter set werd aangeschaft, alsmede een volledige quarantaine voorziening, een dompel amalgaan, pvc, pompen, twee zeven, etc, etc.
En toen ontmoette ik Bram. Immers, er moest alvast wat vis in die Q-bak en bij een collega had ik voor het eerst een Karasghigoi ontmoet. Een prachtige verschijning, die overigens destijds in mijn eerste koi-periode niet bestond of niet werd benoemd. Bram bood er één te koop aan en dat was nog in de buurt ook. Ik in de auto een paar dorpen verderop, daar ontmoette ik een jonge “Koi Kichi”. We raakten aan de praat en uiteindelijk hebben we in het donker, met behulp van een bouwlamp, de vis uit de vijver geschept. Thuis ging de vis in de bak en voor het eerst voelde ik mij nu een echte hobbyist, na al die jaren zwom er eindelijk een koi bij mij!
Tot zover het eerste deel, volgende keer worden de plannen drastisch gewijzigd…
Albert
1 reactie
Hoi Albert,
Bedankt voor het delen van je verhaal op onze website. Ik had niet verwacht dat je zoveel talent had voor het schrijven, ga zo door zou ik zeggen!
Groetjes,
Bram