In Australië zijn wetenschappers er in geslaagd om het probleem van de wel tierende karper letterlijk en figuurlijk in te dammen. Door het inbrengen van een feromoon, een sterke signaalstof, worden de mannelijke exemplaren in de val gelokt. In de relatief gesloten biotopen van Australië vormt de karper, van origine niet voorkomend in Australie, als faunavervalsing die door voedselconcurrentie en diens enorme aanpassingsvermogen voor met name andere inheemse vissoorten met uitsterven bedreigt.
Het principe is best gemeen. Het feromoon dat uit wordt gescheiden door de vrouwelijke karper is er in de natuur voor verantwoordelijk dat het mannelijke exemplaar zich tot haar aangetrokken voelt, juist wanneer deze klaar is om zich voort te planten. Deze signaalstof, die zeer effectief is in kleine hoeveelheden, wordt normaliter niet langer dan een uur afgescheiden, maar deze kunstmatige variant, ingespoten bij vrouwelijke karpers die in een val zijn geplaatst, houdt zich tot wel 2 weken goed!
Door de overweldigende aantrekkingskracht die zij hierdoor ervaren, hebben de geschubde karpers er geen notie van dat zij in de val zwemmen. Er is reeds gebleken dat de methode even effectief is als traditionele vangmethoden. Voor de vrouwelijke karpers biedt het echter geen oplossing om de karper in de rivieren uit te dunnen. Deze is inmiddels verantwoordelijk voor 80% van de totale biomassa in deze rivieren.
bron: KoiWijzer
foto 2: http://vogeldagboek.nl
